She's the one. (Conor maynard)

I'm in love. Again.

I'm in love again, I'm in love again

Every dream came true when I looked at you.

I stopped believing in it long ago

I just quit looking and gave up on hope.

Is almost like you're made for me, something says it's made to be

And now I got that long lost feeling burning in my soul.

I'm in love again, I'm in love again

Every dream came true when I looked at you.

I'm in love again, I'm in love again

And the stars shine bright when I get lost inside your eyes.

My lips quick kissing and my heart said 'no'

I just went missing with nowhere to go.

I was drifting out at sea, you jumped in and rescued me

And now I'm laying in your arms, right where I wanna be.

••••••••❤️••••••••

Conor pov.~

Ik denk dat ik nu echt verliefd ben geworden. Natuurlijk niet zo verliefd als bij Kim, maar deze keer ben ik gewoon echt verliefd. Lauren is ondertussen terug naar haar hotel, ik heb me sinds de breuk met Kim niet meer zo goed gevoeld als nu. Het voelt natuurlijk wel fout nu ik verliefd ben geworden op een van haar vriendinnen. Ik zit wat tv te kijken maar kan mijn gedachten er niet bij houden, Lauren trekt mijn aandacht keer op keer. Ik wil haar een sms sturen maar ik heb haar nummer niet.. Zou ik ooit zo gelukkig met Lauren kunnen zijn als met Kim? Maar toch zegt een groot deel van mij dat ik me niet met haar moet koppelen, een stemmetje fluistert me steeds toe dat ik Kim niet mag opgeven. Wat moet ik dan doen? Denk ik bij mezelf. Een heel leven ongelukkig zijn omdat de vrouw waarmee ik een dochter heb kwijt ben? Mag ik niet gewoon gelukkig zijn zoals iedereen is? Ik zet jim op waar het liedje van mij en Kim bezig is, met een hele tekst bij over hoe ons huwelijk kapot gegaan is. Als ik het zo lees denkt iedereen dat ik haar nooit graag gezien heb en dat ik gewoon een kind van haar wilde. IK HIELD VERDOMME WEL VAN HAAR! Ik gooi het tv-kastje richting de tv en hoor de ploffen. BAM!

'Nu dat ook nog..' Mompel ik tegen mezelf. Ik sta op en loop naar boven en leg me neer op mijn bed. Het duurt niet lang voor mijn ogen toevallen.

Shana pov.~

Ik word wakker van iemand dat op de deur klopt. Ik zet me recht en wrijf de slaap uit mijn ogen.

'Kom binnen.' De deurgat langzaam open en er komen twee hoofden tevoorschijn, Delphine en Kim!

'Omg! Jullie zijn er!' Ik stap het bed uit en geef ze een knuffel.

'Ja, we konden niet wachten om je te zien. Wanneer mag je weg? Je ligt hier nu al een tijdje.'

'Ja, al 3weken ongeveer. Ik mag normaal gezien woensdag naar huis.'

'Super! Sorry dat we er nu pas zijn, maar ja mijn hoofd stond er niet echt naar.'

'Het is niets, ik ben blij dat jullie er zijn! Natuurlijk had hier liever een gezinnetje gezien maar jullie zijn nog veel beter.' Ze geeft me weer een knuffel.

'Ik hoorde dat je bij Stef logeert?' Ze kleurt rood en kijkt even eg maar kijkt dan weer terug.

'Ja, ik kon nergens anders terecht en hij heeft het aangeboden.'

'Zo lief van hem, hij is echt een schatje.'

'Oke ik weet wat jullie allemaal denken maar nee, ik en Stef is verleden.'

'Wat niet is kan nog komen.' In mezelf grinnik ik, ze is duidelijk verliefd op hem. Maar durft het niet toe te geven.

'Ik ben eigenlijk niet gekomen voor een kruisverhoor, ik kwam deze schatjes bezoeken.' Ze gaat bij Brady zijn wieg staan en haalt hem eruit. Ze gaat op de stoel zitten en speelt met zijn handjes net zoals Delphine dat doet.

'Hij zal je echt een super tante vinden! Dat vindt hij van Eline ook.' Ik zet me terug op het bed en kijk naar hoe ze hem aait en kusjes geeft.

'Shana, het is zo een schatje! Had ik nog maar zo een kleintje. Delphine groeit te snel op..'

'Dat schat ik ook over Liam, maar dit was echt helemaal niet gepland.' Ik denk weer aan Liam die ik binnen een maand hier moet achterlaten.

'En wat vind Liam ervan? Stelt hij geen vragen waarom je een kind hebt met Maarten?'

'De hele tijd, maar hij beseft precies niet dat Othello en ik niet meer samen horen. Hij wilt dat het elke keer weer goed komt. En dat doet me zo'n pijn dat ik hem dan teleurstel.'

'Hij zal het ooit wel begrijpen, hij is nog jong het komt nog wel.' Ik knik, ze heeft gelijk na een tijdje zal Liam het wel beseffen. Kim legt Brady weer in zijn wiegje als er een zuster binnenkomt gelopen.

'Mevrouw zou ik u even mogen verzoeken de kamer te verlaten? Er staat iemand op de gang te wachten voor u.' De zuster kijkt Kim aan en Kim knikt. Ze verlaat de kamer en ik ga stiekem kijken wat er aan de hand is.

Stef pov.~

Ik stap naar de balie en vraag aan de zuster of ze Kim even kan gaan halen. Ze doet wat ik vraag en ik haal de grote hartenballon tevoorschijn en het mandje waar allemaal verrassing inzitten. Niet veel later verdwijnt de zuster een kamer in en een beetje daarna komt Kim buiten en kijkt de gang rond tot haar oog op mij valt. Ze komt naar mij toegelopen en springt in mijn armen. Ik leg snel het mandje weg en sluit haar in mijn armen. Shana komt met haar hoofd piepen en steekt haar duimen op. Ben haar zo dankbaar dat ze haar mond heeft kunnen houden.

'Stef, dit is zo lief van jou! Ik zie je graag!' Ze plant haar lippen op de mijne en ik draai een rondje met haar. Ze legt haar hoofd op mijn schouder en wanneer we weer stilstaan zet ze haar voeten weer op de grond.

'Ik zie jou ook graag.' Zeg ik terwijl ik haar het mandje overhandig. Ze kijkt wat er in zit en krijgt bijna tranen van geluk in haar ogen.

'Hoe wist je dit nog? Het is zo lang geleden.'

'Ik weet alles nog van wat je me allemaal vertelden. Geloof me, ik weet het nog allemaal.' Ze haalt de truien met de tekst: I'm his en op de andere I'm hers. Daaronder ligt natuurlijk nog iets. Ze haalt het eruit en krijgt grote ogen.

'Oh my god.. Het is het eerste briefje waar alles met begonnen is. Dat heb je ook nog steeds?' Ik knik en kijk trots naar het ingekaderde briefje.

'Ik heb dozen vol met spullen van ons. Ik heb ze nooit weg gedaan omdat ik dat niet kon.' Ze legt alles weer in de mand en neemt de ballon ook aan en bindt die vast aan de mand.

'Je bent geweldig. Dat je dit allemaal doet voor mij, zeker nu dat ik morgen we..' Ik laat haar stoppen door haar te zoenen.

'Daar wil ik het niet over hebben. We gaan straks samen uit, zie dat je klaar bent.'

'En Delphine dan?'

'Heb ik al geregeld, ze kan bij je vader blijven.' Ze springt weer in mijn armen en geeft me nog een zoen.

'Je bent geweldig!' Gilt ze door de gang. Iedereen die hier op het moment loop kijkt ons vreemd aan. We lopen naar de kamer waar Shana ligt en lopen naar binnen. Ik leg mijn armen om haar middel en mijn hoofd op haar schouder. Ze leunt tegen mij aan en heeft een grote glimlach op haar gezicht.

'Jij wist hiervan he niet?' Ze kijkt naar Shana die haar lach in probeert te houden.

'Ik mocht niets zeggen, zo moeilijk!' Ze lacht en kijkt ons lief aan.

'Jullie zijn echt zo lief samen, zo jammer dat er ooit een einde aan is geweest.'

'Maar ik heb haar terug! Ik zie haar ontzettend graag.'

'Ik jou ook liefje.'