She's the one. (Conor maynard)

The love of my life.

Baby, we've been through a lot and times sure I have changed

Everybody's leavin' town, lookin' for better things

But I found what I want and I got no problem workin'

I wish to God that my heart would stop hurtin'

But the shops closing down, factories outdated

People so frustrated and my whole life is changin'

Just tryin' to find some solid ground

A little house with a picket fence, how's that sound?

Love is all I need

Love is all I need

***************************************************************

Kim pov.~

Een ochtend uitgeslapen wakker worden met een man naast je die samen met jou zijn leven wilt delen is het beste gevoel dat je kan hebben. Ik stap rustig het bede uit en leg het laken weer over hem heen. De deur open ik zactjes en sluit ze ook meteen zachtjes als ik in de gang sta, zonder al te veel lawaai te maken loop ik naar de keuken en pak de eitjes uit de kast en begin een lekker eitje met spek te maken. Ik dek de tafel en zet het brood op de tafel net zoals het eitje. Stilletjes loop ik naar onze slaapkamer en kus Conor wakker.

'goeiemorgend lieve schat, het ontbijt is klaar.' Ik plaats nog een kusje op zijn lippen en loop dan naar Dellphine haar kamer en maak haar ook wakker.

'Liefje, opstaan het ontbijt is klaar.' Ze mompelt iets onverstaanbaars en draait zich terug om en slaapt verder. Ik loop naar de andere kant van haar bedje en haal haar eruit. Met Delphine in mijn armen loop ik naar beneden en ben extra voorzichtig op de trap. In de keuken aangekomen zet ik haar in haar stoel en maak haar boterham klaar. Conor doet het zelfde en begint van het eitje te smullen. Ik daarintegen neem een kommetje cornflakes en doe er wat melk over heen.

'Je mag gerust een eitje eten hoor schat.'

'Weet ik, maar ik heb geen honger maar ik moet wel iets eten dus vandaar de cornflakes.' Hij knik en neemt nog een boterham, ik maak er nog twee voor Delphine en als ze gedaan heeft met eten ruim ik de tafel af en zet alles terug op zijn plaats, de borden en het bestek verdwijnt in het afwasmachine dat ik daarna opzet. Ik wil net de trap opgaan als ik een enorme pijnscheut in mijn buik krijg die mij de grond doet raken.

'Aaaah.. Aaaah' Ik gil het uit en grijp onmiddelijk naar mijn buik die zo goed als uit elkaar scheurt van de pijn. Ik lig met een bezweet voorhoofd beneden aan de trap te gillen, maar veel beweging in huis is er blijkbaar niet. De pijn trekt langzaam weg en ik lig uitgeput op de grond te bekomen van de aanval.

'Kim?! Wat is er gebeurd?'

'Oh.. Nu ben je er wel?! Fijn.' En met dat kruip ik de woonkamer in en probeer met al mijn kracht mezelf in de zetel te zetten wat nogal moeilijk gaat. Conor helpt me en zet me in de zetel, ik probeer hem weg te duwen maar die kracht heb ik niet meer in ijn lichaam. Ik neem een kussentje en leg het op mijn buik hopend dat al de pijn ook echt zal verdwijnen.

'Wat is er gebeurd?' Weer vraagt Conor die stomme en belachelijke vraag.

'Wil je het echt weten? Ik kreeg een enorme pijnscheut en begon te gillen van de pijn, maar niemand kwam me helpen.' Antwoord ik bot en draai mijn rug naar hem toe.

'Het spijt me, Delphine wilde samen met mij zingen en ik heb het niet gehoord..' Ik voel zijn armen om mijn buik en leg mijn hoofd tegen zijn schouder. Hoe boos ik ook ben, hier kan ik me niet tegen verzetten en dat weet hij goed genoeg.

'Het spijt me echt, ik heb niets gehoord.. Ik had gewoon niet met Delphine moeten zingen, dan had ik je kunnen komen helpen.' Ik leg mijn handen op de zijne die hij nog steeds op mijn buik heeft liggen.

'Nee, het is niets, ik had niet zo moeten reageren..' Ik sluit mijn ogen even maar die sperren al snel weer open als ik een nieuwe pijnscheut door mijn buik voel.

'Aaaah.. Laat het stoppen! Alsjeblieft! Het doet zoveel pijn! Aaaah!' Conor springt op en legt me plat neer op de bank en houdt mijn benen omhoog. De pijn verzacht en ik neem rustig adem en sluit mijn ogen weer.

Eline pov.~

Ik ben aan het strand samen met Shana, de mannen hebben het huishouden voor zich genomen zodat we eens konden ontspannen. We liggen op onze handdoek te genieten van de zon en een beetje muziek.

'Heb jij nog iets gehoord van Kim?' Vraag ik aan Shana.

'Nope, ze heeft me nadat ze Delphine komen halen is niets meer laten weten. Jij?'

'Nee, al een hele tijd niet meer. Het is precies of ik behoor niet meer tot haar leven, zou dat kunnen? Ik weet het niet, maar het voelt zo.' Zeg ik starend naar de helderblauwe lucht.

'Ik denk het niet, het zou kunnen.'

'Zou ze dat echt doen denk je?' Shana haalt haar schouder op en legt haar weer neer.

'Zeno denkt dat ze me vergeten is.. Hij is niet zo blij dat ze niets van zich laat horen.'

'Stuur haar straks een sms, ze zal wel antwoorden.' Ik knik en sluit mijn ogen voor een seconde en al snel zijn ze weer open als ik een bekende stem hoor praten. Ik zet me recht en kijk de richting in vanwaar de stem komt. En inderdaad, daar staat Justin. Ik tik Shana aan.

'Shana, Justin staat daar.' Zo snel als ze kan komt ze recht te zitten en staat met op mond te staren.

'Ze hebben inderdaad niet gelogen dat hij een lekker lijf heeft.'

'Hands off bitch, he's mine.' Shana grinnikt en kijkt weer naar Justin.

'Wat zou hij hier doen? Is er een meisje bij hem? Ik zie er eigenlijk nergens één.'

'Ik denk dat hij hier met een paar vrienden is.' Ik sta op en loop zijn richting in, hopend dat hij me nog herkend.

'Hey Justin' Roep ik naar hem, hij draait zich om en krijgt meteen een lach op zijn gezicht als hij me ziet.

'Hey, Elne was het toch hé?'

'Ja, je hebt het onthouden.' Zeg ik verbaasd.

'Hoe kan ik zo een knappe vrouw als jou nu vergeten?' Mijn wangen worden warm door zijn woorden. Hij kijkt naar mijn buik en legt zijn hand erop, wat het me nog warmer doet krijgen.

'Je eerste kindje?' Ik schud nee.

'Het tweede, Yannick is met mijn man wat mannendingen gaan doen als je begrijpt wat ik bedoel.'

'Je ziet er nog steeds knap uit, zelfs met een dikkere buik.' Hij plaats een kus op mijn wang en loopt dan terug naar zijn vrienden die hem riepen.

'Wow.. Wat was dat?' Vraagt Shana als ik weer op mijn handdoek zit.

'Ik weet het niet..' Zeg ik dromerig. 'Hij is gewoon geweldig, en lief, en knap.'