She's the one. (Conor maynard)

My first time back at the sport arena.

Kim pov.~

Het is al zolang geleden en nu sta ik hier weer terug. Samen met mijn gezin en kleine Brent die niet meer zo klein is natuurlijk. Het is nu ondertussen 3jaar geleden dat ik nog eens een motorcrosswedstrijd live heb gezien. Delphine heeft oorwarmers op om het geluid te dempen zodat ze geen last heeft van het lawaai. Ik sta nu bij mijn neefje in het rennerspark, ik heb echt super veel zenuwen. Ze blazen op het fluitje dat betekent dat ze aan de start moeten gaan staan.

'You can do it! Ik geloof in je!' En ik loop achter de hekken. Brent staat aan de start het bord van 20seconde wordt omhoog gehouden, de zenuwen gieren door mijn lichaam. Ik kruis mijn vingers op een goede reeks. De starthekken vallen en ze zijn gestart, ik zie Brent 3de uit de start komen, ik spring in de lucht!

'Ja! Goed zo!' Ik loop naar de achterkant van het circuit en houd mijn neefje goed in het oog. De omroeper begint met zijn babbeltje.

"Onze 18jarige wereldkampioen ziet er in topvorm uit! Het zal dan ook wel moeten om zijn nicht trots te maken, ja we weten allemaal dat het hier over Kim gaat. De zus van Arno Aerden, onze voormalige wereldkampioen! En Brent gaat in de aanval hij rijdt met gemak naar die 2de en ow wat gebeurt er daar? Daar vliegt hij over kop, dat ziet er niet zo goed uit. Hier profiteren de andere rijders natuurlijk van.''

Wat?! Ik ren naar hem toe en duw iedereen aan de kant. Ik haal hem het circuit af en zet hem op een stoeltje.

'Brent gaat het?' Vraag ik terwijl ik rustig probeer om zijn helm af te zetten. Hij roept bij mijn wete de hele omgeving bij elkaar.

'Ssht rustig het spijt me, rustig blijven' ik roep naar de hulpdiensten dat ze hem moeten komen halen om naar her ziekenhuis te brengen.

'Please take care, ik kom direct achter na' ze laden hem in en rijden weg. Ik ren naar Delphine en Conor en we stappen de auto in. Ik zet Conor en Delphine thuis af en rij door naar het ziekenhuis. Ik zoek een parkeerplaats en ren het ziekenhuis binnen en vraag waar Brent zich nu bevindt. Ze loopt met me mee naar de onderzoekskamer waar ze als snel uit verdwijnen naar de operatiekamer. Ik neem mijn gsm uit mijn jaszak en zie dat ik 3keer gebeld ben geweest door zijn moeder. Ik besluit maar terug te bellen.

K: Hey tante Micha.

M: Kim wat is er gebeurd?

K: hij was super gestart en de tweede ronde wilt hij in de aanval gaan en met dat hij de tweede voorbij wilt gaan slaagt de achterkant van de motor weg en wordt hij weg gekatapulteerd.

M: is hij in orde?

K: ik ben nu aan het wachten op hem ze hebben hem naar de operatiekamer gebracht.

M: oke, laat je iets weten als hij terug is?

K: doe ik, al duurt het de hele nacht ik hou je op de hoogte.

We verbreken de lijn en hier zit ik dan tegen de muur naar beneden gezakt te wachten tot mijn kleine neefje weer terug is.

3u later------

De deuren gaan open en daar komen ze met Brent en het bed aangekomen. Ze brengen hem naar de kamer en komen weer naar buiten.

'Mevrouw kunnen we u even spreken?'

'Ja tuurlijk'

'Volgt u mij' ik doe wat de man zegt en volg hem naar zijn kantoor.

'Ik heb goed nieuws, aangezien het toch een serieuze crash was heeft hij veel geluk gehad. Alleen zijn been is gebroken we hebben de breuk weer aan elkaar gezet dus nu moet hij gewoon goed rusten.'

'Bedankt dokter! Maar het is geen blijvend letsel?'

'Nee, wanneer het helemaal genezen is en geheeld zou hij er normaal gezien geen last meer van mogen hebben.'

'En hoelang ligt hij in het gips?'

'Hij ligt 3maand in het gips, dan doen we nog eens een controle en als het dan goed is kan hij beginnen met zijn revalidatie.'

'Ja oke, die controle moet die hier gebeuren of?'

'Het liefst hier, maar als u verkiest om terug met hem naar zijn thuisland te gaan kunnen we de papieren naar daar opsturen'

'Ik zal het nog laten weten'

'Oke is goed, ga nu maar kijken hoe het verloopt met Brent. Als er iets is kan je altijd op het belletje duwen en zijn we er direct'

'Oke bedankt' ik geef hem nog een hand en loop naar Brent zijn kamer. Nu even bellen naar ons tante en dan kan ik mij klaarmaken om hier de nacht door te brengen.