She's the one. (Conor maynard)

Come to me sweetheart.

2maand later.~

Kim pov.~

Conor en ik zijn vandaag 6maand getrouwd. 1november vandaag, Delphine die steeds meer begint te praten. Arno die Conor heeft vergeven, Othello Liam en Valerie die gelukkig zijn samen. Shana en Maarten die uitkijken naar de bevalling, ze is 7maand zwanger. Eline Zeno en Yannick die naar Miami zijn verhuisd, heel nieuw huis. Nieuwe omgeving en veel beter weer. We skypen veel met elkaar. Ze zijn echt zo gelukkig. Zeno heeft een grote verrassing voor Eline. Ze zijn morgen ook 6maand samen. Shana overweegt om te verhuizen, maar Maarten silt het helemaal niet. Ze zijn ook verloofd, ik ben zo blij dat ze verloofd is met Maarten. Hij is echt een schat! Delphine is samen met Elias een zandkasteel aan het maken, Arno en Tori zijn opreis naar Egypte. Ze hebben namelijk iets te vieren. Ze krijgen een dochtertje!

'Elias niet met zand gooien!' Elias kijkt me verdrietig aan. Ik loop naar hem toe en til hem op.

'Sorry schatje, niet huilen. Sssh het is niets. Je lag alleen niet met zand gooien. Sssh.' Hij stopt met huilen en ik zet hem neer.

'Speel maar mooi verder.' Ik begint te gillen als ik een emmer met ijskoud water over me heen krijg.

'Conor!'

'Haha ik zie je ook graag!' Hij begint te rennen, ik neem mijn handdoek en droog me een beetje af.

'Ik krijg je nog Maynard!' Delphine en Elias lopen achter Conor aan en nemen een emmertje vol water en komen terug gelopen.

'Waag het niet he niet kappen. NEEE!' En weer krijg ik een emmer over me heen.

'Ik krijg jullie 3 nog wel!'

Othello pov.~

Ik zit op de bank, vandaag komt Shana Liam weer halen. Ik ga hem zo erg missen. Valerie is in haar 2de maand. Dus daar zal ik me wel een beetje met kunnen bezig houden. Een pluspunt is wel, om de week is hij hier 2weken. In de vakanties is hij meestal bij Shana en Maarten. Maar daar vinden we nog wel iets voor.

'Liam ben je klaar?' Ik klop op de deur en een beetje later gaat ze open. Zijn kleren liggen de hele kamer rond.

'Liam, wat heb je gedaan?'

'Ik wil niet weg.' Ik loop naar hem toe en ga naast hem op zijn bed zitten.

'Liam je moet terug. Mama zou het nooit toelaten dat je hier blijft.'

'Maar ik wil hier blijven.'

'Bekijk het zo Liam, binnen een weekje ben je weer terug. Wel 2 weken kan je hier blijven.' Hij kijkt me blij aan.

'Echt waar?'

'Echt waar.' Hij knuffelt me en ik til hem op en geef hem een knuffel.

'Kom snel alles inpakken, mama kan hier elk moment zijn.' Ik zet hem weer neer en begin zijn koffer opnieuw in te pakken. Als we klaar zijn gaat de bel. We lopen naar beneden en ik open de deur.

'Kom binnen, hij is eindelijk klaar.' Ik geef zijn koffer aan Shana en geef Liam nog een knuffel.

'Tot binnen een weekje kleine jongen!' Hij draait zich om een zwaait nog even. Ik volg ze tot ze de straat uitrijden dan sluit ik de deur.

'Schat, je deed het super. Toen je Liam zei dat hij zich geen zorgen moest maken.' Ze slaat haar armen om me heen.

'Ik moest iets doen, Shana zou anders razend worden.'

'Je hebt het goed opgelost lieverd.'

Shana pov.~

Onderweg naar huis is Liam aan het vertellen wat ze allemaal hebben gedaan. Hij heeft het echt naar zijn zin gehad.

'Mama, papa en Valerie zijn zo gelukkig samen!' Ik kijk hem aan via de achteruitkijkspiegel.

'Ze krijgen samen een baby'tje. Ik krijg een broertje of zusje!' Hij is zo blij.

'Mama, papa heeft echt super goed voor mij gezorgd. Hij is de beste.' En hij blijft maar door vertellen. Na een half uurtje komen we thuis aan. Ik haal zijn koffer uit de auto en klik Liam los. Hij loopt naar binnen, hij loopt recht naar zijn kamer. Zelfs geen goeiedag tegen Maarten.

'Liam kom nu terug naar beneden!' Roep ik onderaan de trap. Hij komt weer naar beneden gelopen.

'Wat is er mama?'

'Ga nu eerst goeiedag zeggen tegen Maarten. Zo hebben we je niet opgevoed. Zo onbeleefd.' Hij loopt naar Maarten geeft hem een knuffel en loopt weer naar boven.

'Trek het je niet aan schat, hij wil gewoon gaan spelen.' Ik draai me om naar Maarten en beland huilend in zijn armen. Zo kan het toch niet verder? Hij is hier nog maar net en het lijkt alsof hij al terug weg wilt.. Ik had hem nooit naar Othello mogen laten gaan.

'Ssh schat, don't cry.' Hij wrijft kleine rondjes op mijn rug waardoor ik rustig word. Hij veegt mijn tranen weg en geeft me een zoen.

'Het kolt goed. Geloof me.'