She's the one. (Conor maynard)

The end?!

Weatherman said it's gonna snow

By now I should be used to the cold

Mid-February shouldn't be so scary

It was only December

I still remember the presents

The tree, you and me

But you went away

How dare you? I miss you

They say I'll be okay

But I'm not going to ever get over you

Living alone here in this place

I think of you and I'm not afraid

Your favorite records make me feel better

'Cause you sing along with every song

I know you didn't mean

To give them to me

But you went away

How dare you? I miss you

They say I'll be okay

But I'm not going to ever get over you

It really sinks in, you know

When I see it in stone

'Cause you went away

How dare you? I miss you

They say I'll be okay

But I'm not going to ever get over you

********************************************************

Kim pov.~

Ik begin harder te rennen als ik mijn broer achter mij aan zie komen. De eerste straat links, rechtdoor blijven rennen om zo tot aan de ondergrondse tunnel te komen. Tunnel in en terug uit als ik Tori daar zie staan, om de tunnel heen lopen de brug op richting het meer van het park. Bij het meer zet ik me even neer om op adem te komen, ik heb nog nooit zo hard en zo ver gelopen. Ik ga met mijn voeten in het water zitten en voel de stroming mij mee het water intrekken. Ik probeer de kant nog te grijpen maar pak er net naast en wordt mee gesleurd in de stroming. Gillen gaat niet, ik begin tegen te zwemmen maar raak als snel uitgeput en laat me gewoon meegaan met de stroming.

'Heeeeeeeelp!' Roep ik eindelijk, maar wordt al snel gestopt door een gil van pijn. Ik beland op een rots en kom met mijn hoofd tegen een scherpe kant. Ik probeer me op de rots te zetten maar glij er elke keer weer af. Waarom moet ik dit altijd meemaken? Ik ben echt een onmens.. Ik probeer de laatste keer erop te klimmen maar verlies mijn evenwicht en val achterover en wordt terug meegelseurd in de stroming.

'Kiiim!' Hoor ik iemand roepen, maar de stem komt niet bekend voor. Op dit moment toch niet dan. Ik ben zo uitgeput dat mijn ogen zich sluiten en het voor mijn ogen allemaal zwart wordt.

Arno pov.~

'Kiim!!' Ik spring het water in en trek haar weer boven water. Met al de kracht die ik heb haal ik ons uit het water en leg haar op de kant neer. Tori komt aangerend met Elias aan haar hand, ze zakt naast Kim neer en probeert haar weer bij bewust zijn te helpen. ZZe geeft mond op mond beademing maar er lijkt niets te helpen.

'We mogen haar niet verliezen! Ze moet bij ons blijven!' Roep ik in paniek, Conor komt met Delpine in de buggy aangelopen en knielt met tranen in zijn ogen bij haar neer.

'Kim, blijf bij ons alsjeblieft. We kunnen het niet zonder jou. Alsjelieft.' Hij legt zijn hoofd op haar borstkas en begint hysterisch op haar borstkas te slaan hopend op beweging of een hartklopping van haar.

'Ik be de ambulance, hou Conor in he toof dat hij geen domme dingen doet.' Ik loop een eindje weg en bel naar de hulpdiensten.

'Ze zijn er direct, er had al iemand gebeld blijkbaar.' Ik neem Conor bij Kim vandaan voor hij haar helemaal dood slaat.

'Rustig Conor, het komt allemaal goed.' Ik trek hem in een knuffel en doe teken naar Tori dat ze naar Delphine moet gaan. Ze tilt Delphine uit de buggy en troost haar.

'Aan de kant!' De ulpdiensten komen met een paar aangelopen en leggen Kim op de brancard en leggen haar in de wagen. Conor stapt er mee in en de politie komt naar mij en Tori gewandeld.

'Wat is er gebeurd?'

'Ze is thuis weggelopen, naar de stad en op een of andere mannier is ze in het meer verdronken.' De politie schrijft alles op en leidt ons naar hun wagen waar we in moeten gaan zitten zodat ze ons naar het ziekenhuis brengen.

*

'Conor! Is er al nieuws?' Tori zet zich naast hem neer en trekt hem tegen aar aan. Hij begint nog harder te huilen dan eerst, ik wandel naar de deur waar Kim in de kamer ligt. Ze hebben alle hulpmddelen om haar heen liggen maar niets lijkt haar te helpen. Ik neem mijn ketting die ik een paar jaar geleden van Kim gekregen heb ik mijn handen in de hoop dat alles goed komt.

'Ze zijn al een uur bezig, hoe kan het? Ze gaat het niet halen! Wat moet ik nu doen? Ik kan het niet zonder haar, wij kunnen niet zonder Kim. Delphine gaat het niet aankunnen, we zullen in de goot eindeigen..'

'Genoeg Conor! Ze komt hier uit, ze is sterk genoeg!' Snoert Tori hem de mond. Hij staat op en loopt te ijsberen door de gang. De deuren gaan open en Kim wordt in een kamer binnengereden. De dokter komt de kamer weer uit en neemt mij even apart zodat Conor bij haar kan.

'U bent de broer is mij verteld?' Ik knik en luister aandachtig naar wat hij gaat vertellen.

'Kim heeft geluk gehad, het heeft os heel wat tijd gekost voor we weer een reactie van haar kregen, maar het is gelukt. Ze heeft een ruggenwervel gebroken, het was net niet de 8ste wervel. Dus verlamd zal ze niet zijn, ze was blijkbaar ook zwanger, maar het kindje heeft het niet gehaald. Hij heeft het dus niet overleefd.' Mijn lippen beginnen te trillen bij het horen dat mijn zus haar kindje het neit heeft gehaald.

'Als ze wakker wordt kan het zijn dat ze er direct naar vraagt, zeg het haar eerlijk. Tegen haar liegen zal ze niet aankunnen. Als ze wakker is moet je haar dit aandoen.' Hij geeft me een soort harnas om haar rug te ondersteunen.

'Bedankt dokter, bedankt.' Ik stap de kamer binnen en zie Conor met een betraand gezicht naast haar op het bed liggen. Kim ligt in zijn armen te slapen. Ik moet het vertellen. Ik neem een grote hap lucht en vertel Conor wat de dokter mij vertelde.

'Dat kan niet! Het is onmogelijk! Ons kindje moet het overleefd hebben!' Hij stapt het bed uit en loopt de gang op, Tori loopt hem achterna als ze iets op de grond hoort vallen.

'Zusje.. Waarom doe je dit ons aan? Je brengt jezelf in de problemen, praat och met ons als er iets is, we zijn er voor je. Je moet gewoon met ons praten.' Ik plaats een kusje op haar voorhoofd en neem haar hand vast. Elias klimt het bed op en helpt Delpine ook het bed op. Delphine legt zich tegen Kim aan en sluit haar oogjes.

'Conor heeft een kalmeringsspuitje gekregen en ze hebben hem in een kamer gelegd.' Tori komt op mijn schoot zitten en veegt mijn tranen weg.