She's the one. (Conor maynard)

Really Don't Care

But even if the stars and moon collide

I never want you back into my life

You can take your words and all your lies

Oh oh oh I really don't care

But even if the stars and moon collide

I never want you back into my life

You can take your words and all your lies

Oh oh oh I really don't care

Oh oh oh I really don't care

I cant believe I ever stayed up writing songs about you

You don't deserve to know the way I used to think about you

Oh no not anymore, oh no not anymore

You had your shot, had your shot, but you let go

Now if we meet out on the street I wont be running scared

I'll walk right up to you and put one finger in the air

And make you understand, and make you understand

You had your chance, had your chance

But even if the stars and moon collide

I never want you back into my life

You can take your words and all your lies

Oh oh oh I really don't care

But even if the stars and moon collide

I never want you back into my life

You can take your words and all your lies

Oh oh oh I really don't care

Oh oh oh I really don't care

Shana pov.~

Een week geleden hebben ik en Othello ons eindelijk aan elkaar gegeven. We zijn opnieuw een koppel en deze keer gaat het ons WEL lukken. Delphine is samen met Kim en Conor weer naar huis vertrokken. Kim zag er eigenlijk nog best goed uit, ookal hoorde ik van Conor dat ze het erg moeilijk heeft gehad.

'Schatje, waar is Liam?' Ik kijk naar Othello die net de keuken inloopt zonder een shirt aan. Ik probeer mijn blik niet op zijn ontblote lichaam te laten vallen.

'Ik denk dat hij buiten is, met de buurjonge aan het spelen.' Hij knikt en loopt langs naar buiten, nog snel pets hij op mijn kont voor hij de tuin instapt. Ik leg de handdoek weg en doe mijn keukenschort uit en volg hem de tuin in.

'Daar is Liam.' Zeg ik wijzend in de richting van Liam die samen met de buurjonge een zandkasteel aan het bouwen is. Ik ga weer naar binnen en trek mijn schort weer aan, het eten moet optijd klaar zijn aangezien Othello en Liam straks naar de voetbal gaan. Liam is een paar weken geleden begonnen met voetballen dus Othello wil met hem naar wedstrijden gaan zien zodat hij beseft wat hij ermee kan bereiken.

'Othello, zie dat jullie op tijd klaar zijn he!' Roep ik naar buiten waar hij aan het zwembad staat om er chloor in te doen. Hij knikt en steekt zijn duim op als teken dat het goed is.

Kim pov.~

Delphine is eindelijk weer thuis, Conor heeft nog niets anders gedaan dan boos geweest op Delphine. Waarom weet ik niet, ze heeft in mijn ogen niets verkeerd gedaan. Ze komt naast mij op de stoel zitten en legt haar hoofdje tegen mijn schouder aan en streelt over mijn buik.

'Krijg ik nog een zusje?'

'Dat weten we nog niet Delphi. Dat zal nog eventjes wachten zijn voor we het weten.' Ze kijkt me aan met haar mooie lichte blauw/groene ogen aan en geeft me een lief glimlachje.

'Waarom is papa zo boos op mij mama?'

'Als ik het wist, had ik het je kunnen vertellen. Maar ik weet niet wat er aan de hand is met papa.'

'Ben je nog steeds ziek mama?'

'Nee, mama is niet ziek meer. Alleen kan ik 's nachts niet zo goed slapen.'

'Waarom niet dan?'

'Omdat mama altijd enge dromen heeft. Niets om je zorgen over te maken lieve schat.' Ze knikt en legt zich weer tegen me aan. IK streel door haar lichtbruine haren, en merk dat ze stilletjes in slaap valt op mijn schoot.

'Psst.. Ik ben het weer.' Ik kijk verschrikt op en kijk naar de deuropening en zie daar Conor staan. Een zucht van opluchting verlaat mijn lippen bij  het zien van Conor.

'Slaapt ze al?' Ik knik en hij neemt haar over mij. Samen lopen we naar boven en stoppen haar in haar bedje. Ik zet me neer op de schommelstoel dat hier in de kamer staat en kijk naar hoe Conor een kusje op haar voorhoofdje plaatst.

'Kom we laten haar verder slapen, voor ze wakker wordt.' Ik neem zijn hand aan en volg hem naar ons terras.

'Je dacht dat he tiemand anders was he daarnet?' Ik knik beschaamd en kijk hem met blozende wangen aan.

'Aahww.. Niet blozen, dat is zo onweerstaanbaar bij jou.' Bij deze woorden begin ik nog harder te blozen en leg mijn handen op mijn wangen.

'En heb je al een voorkeur voor het geslacht van he kindje?' Ik haal mijn schouders op.

'Het maakt me eigenlijk niet uit, zolang ik het maar gelukkig kan maken.'