She's the one. (Conor maynard)

My little girl.

Little girl kisses her mom

Tells her I love you holds on to her neck

Little girl doesn't have much

She walks with a smile, she's so full of life

But she cries in the night

Just to try to hold on

No one can hear her

She's all alone

-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-

Stef pov.~

'Ik laat je niet meer gaan.' Ze legde zich tegen me aan en ik gaf een kus op haar voorhoofd. Ze is zo geloofwaardig. Ze laat me los en gaat terug naar beneden zodat ze elk moment Delphine de tuin in zal zien rennen. Ik laad mijn koffer uit en leg alles waar het moet liggen. Als ik klaar ben zet ik de koffer achterin de dressing room. Ik loop naar beneden waar Kim de tuin inrent en Delphine in haar armen sluit.

'Lieveling je bent er weer! Hoe was het bij Elias?' Vraagt Kim aan Delphine die enthousiast begint te vertellen wat ze allemaal gedaan hebben. Ik moet toegeven dat Kim en Delphine sprekend op elkaar lijken, ze hebben hetzelfde karakter en hun uiterlijk is ook niet ver te zoeken van waar het komt. Het enige verschil is dat Delphine meer groen in haar ogen heeft en Kim helder blauwe ogen heeft net zoals Conor.

'Mama? Waarom is papa hier niet? Ik wil papa!' Ze begint te gillen en te slaan.

'Delphine!' Ik loop naar hun toe en trek Delphine van Kim af.

'Delphine het is genoeg! Mama heeft gekozen voor mij, ze wil geen pijn meer hebben!' Ik neem Delphine mee naar haar kamer en zet haar op haar bed.

'En nu blijf je hier zitten, je moet mama niet slaan.' Ik sluit de deur achter me en ga weer terug naar de woonkamer waar Kim ondertussen in de zetel gaan liggen is. Ik ga erbij zitten en geef een kusje op haar haren.

'Waarom Stef? Wat heb ik verkeerd gedaan?' Snikt ze terwijl ze zich tegen me aan legt.

'Dit is niet jou fout, je kan er niets aan doen en dat snapt Delphine niet. Het komt wel in orde.' Ik leg mijn armen om haar heen streel door haar lange bruine haren.

'Je bent een goede moeder, je bent de beste moeder dat ik ken.' Ze kijkt me aan en ik veeg haar tranen weg.

'Dat ben ik niet, ze haat me omdat ik en Conor uit elkaar zijn.'

'Ze haar je niet, ze mist hem gewoon.' Ze kijkt me met die blauwe ogen aan en krijgt weer tranen in haar ogen.

'Moet ik hem bellen? Ze moet hem zien, anders gaat ze me blijven slaan. Ik wil haar gelukkig zien.'

'Ik bel hem wel, ben zo terug rust maar een beetje.' Ik sta op en loop naar de tuin, ik neem mijn gsm en typ zijn nummer in. Na 3keer overgaan krijg ik zijn voicemail te horen ik haak in en probeer nog eens te bellen. Voicemail.. Ik loop weer naar binnen en neem Kim haar gsm aangezien ze in slaap is gevallen. Ik typ zijn nummer in en hij gaat over, na 4keer overgaan neemt hij eindelijk op.

'Met Conor'

'Conor, Stef hier. Je dochter is een rotkind! Kan je haar komen halen? We willen haar niet meer!'

'Wow rustig, 1 mijn dochter is GEEN rotkind, 2 geef Kim even door.'

'Dat zal niet gaan ze slaapt, Delphine heeft haar weer eens zitten slaan, ik pik dit niet meer kom dat kind nu halen!'

'Ik kom nu naar daar.' Hij haakt in, ik leg de gsm weer naast Kim op de zetel en wacht tot Conor er is.

Kim pov.~

Ik schrik wakker van een nare droom, ik sla het deken van me af en ren direct naar boven om te zien of Delphine nog in haar kamer is. Ik haal opgelucht adem als ze ligt te slapen met haar beertje in haar armen. Ik ga naast haar zitten en streel door haar bruine haren. Ik geef haar een kusje en trek het deken tot aan haar kin omhoog zodat ze zeker geen koud lijdt. Ik sluit de deur achter mij en loop naar onze slaapkamer waar ik Stef voor het raam naar buiten zie staren.

'Wat is er schatje?'

'Ik wacht op Conor.'

'Wat?! Conor?'

'Ja hij komt Delphine halen.'

'Nee, waarom?' Ze stampt boos met haar voet op de grond.

'Ze moet hier weg, ik kan het niet aan om je zo te zien. Ze doet je pijn, ze moet weg.' Brengt hij er rustig uit.

'Ze moet helemaal niet weg! Ze is van mij! Ik laat haar niet gaan!' Ik ben ondertussen zo boos geworden dat ik mijn gelukssteen naar hem gooi dat hij mooi opvangt.

'Ik laat haar niet gaan! Waarom doe je dit?! Ik dacht dat je van me hield en van Delphine!'

'Dat doe ik ook, maar het doet me pijn om je zo te zien.'

'Ze gaat niet weg!' Hij slaat zijn armen om mijn middel maar al snel begint ik tegen te stribbelen en trap tegen zijn scheenbeen.

'Laat me los! Je bent een klootzak! Je bent slecht! Ga weg!' Ik trek me los en loop naar Delphine haar kamer en til haar uit haar bed en ren het huis uit richting de stad.

*

Na een uur hebben gelopen zie ik een bankje staan en zet me neer met Delphine nog steeds in mijn armen. Ze leg haar hoofd op mijn schouder en sluit haar oogjes weer. Ik begin weer rustiger te ademen en neemt opgelucht adem als ik Stef nergens meer zie.

'Ik laat je niet bij me weg halen schatje.' Ik geef een kusje op haar hoofd en streel door haar haren. Ze slaat haar armpjes om mijn nek en geeft me een kusje.

'Sorry mammie, ik wilde je niet slaan. Ik hou van jou.' Die woorden deden mijn hart smelten, op deze meid kan je niet boos blijven geloof me.

'Ik hou ook van jou schatje.' Ik sta weer op en ga op zoek naar een hotel hier in de buurt. Onderweg kom ik verschillende mensen tegen die foto's nemen, hoe hard ik het ook haat op dit moment probeer ik me er niets van aan te trekken. Ik loop door tot ik aan een onwijs groot huis stop, Wow dit is echt een bangelijk huis! Ik kijk op de intercom of er een naam bij staat en inderdaad staat die er. Ene Davy Greene. Ik druk op de bel zonder ik het zelf besef. Wanneer de poort opengaat zet ik mijn eerste stap op het grote domein. Het doet me denken aan een prinsessenfilm dat ik vroeger altijd keek met Conor. Elk weekend keken we die film. Ik loop naar de deur waar ondertussen al een vrouw in de deuropening is komen staan.

'Goede avond jongedame en kleine meid, waarmee kan ik jullie helpen?' Ze heeft een zwarte jurk aan met een wit slabbetje om haar middel.

'Eigenlijk nergens mee. Ik ben weggelopen van mijn vriend, toen ik hier kwam aangelopen stond ik versteld van het mooie huis.'

'Kom binnen, waarom ben je weg gelopen?' Ik stap binnen en doe mijn schoenen uit aangezien het hier zo proper is.

'Hij wilde mijn dochter naar mijn ex-man sturen en dat wilde ik niet. Hij heeft het niet zo voor haar.' Ik zet Delphine op de zetel en ga ernaast zitten.

'Wat deed hij? Dit kleine schatje? Dat kan hij niet menen!' Ze komt de keuken uitgelopen met een warme kop thee en overhandigd die aan mij.

'Als je wil kunnen jullie hier even blijven logeren? Mijn werkgever komt morgen pas thuis.' Ik kijk glimlachend naar haar en knik.

'Bedankt, u bent onze reddende engel.' Ze glimlacht en geeft Delphine nog een koekje.