W trakcie gdy Jonghyun smacznie sobie pał na kanapie ja zadzwoniłam do mojego ojca. Odebrał po trzech sygnałach i od razu zalał mnie falą pytań. Starałam się wytłumaczyć mu wszystko tak by nie był na mnie zły. Niestety on i tak na mnie nawrzeszczał. Cieszyłam się ,że nie obudził tym Jonghyuna. Kiedy skończyliśmy rozmowę zajęłam się gotowaniem. Szczerze się przyznam, że nie jestem jakąś wykwintną kucharką. Umiem gotować tylko kilka potraw, ale wychodzą mi one wspaniale. Przynajmniej tak uważał Jimin.
-Co tu tak ładnie pachnie?- usłyszałam koło swojego ucha głos chłopaka, który najprawdopodobniej wstał gdy poczuł jak zaczęłam smażyć warzywa i mięso...
-Robie obiad dla rodziców- powiedziałam i przekręciłam na chwile głowę w jego stronę . Jonghyun stał centralnie za mną i jedną ręką opierał się o blat. Czułam się trochę przez to osaczona.
-A dla mnie starczy?- zapytał i zrobił oczka szczeniaczka
-Nie zasłużyłeś
-Oj noo... swojemu chłopakowi nie zrobisz?- zapytał nieco obrażony
-Nie jesteś moim chłopakiem- powiedziałam i odsunęłam się trochę w bok.
Jonghyun chyba zrozumiał moja aluzje i usiadł na krześle obok wyspy kuchennej. Chwycił w dłoń banana i zaczął go jeść. Patrzył na mnie i próbował rozszyfrować to co siedzi w mojej głowie...Gdybym ja tak potrafiła już dawno wybrałabym sobie z nich chłopaka ...
-Nie wybrałaś jeszcze?- zapytał po kilku minutach ciszy
-Nie..i chyba nikogo nie wybiorę. Nie chce was ranić- odpowiedziałam
-Jesteś naprawdę cudowna, ale i tak któregoś nas zranisz...Albo nas wszystkich jak nie wybierzesz jednego
-Co byś ty zrobił na moim miejscu?- zapytałam i przerwałam gotowanie zupy, którą robiłam w między czasie.
-Ja ustaliłbym kolejkę. Dziewczyny zmieniały by się co miesiąc- powiedział, a ja przewróciłam oczami
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Ja też mam tak zrobić?- zapytałam z uniesioną brwią
-Nie pozwolę ci byś mnie zamieniała- odpowiedział i podszedł do mnie
Myślałam ,że powie coś więcej, ale on tylko podszedł i zaczął mi pomagać w gotowaniu i smażeniu. Ten widok naprawdę miło mnie zaskoczył. Pomyślałam ,że dzięki jego pomocy szybciej skończę i będę mogła się przygotować na spotkanie z Minho. Niestety Jonghyun mimo ,ze mi pomagał, to co chwila widziałam jak podjadał gdy myślał, że nie patrze.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
