𝙋𝘼𝙄𝙉𝙁𝙐𝙇 𝘽𝙀𝘼𝙐𝙏𝙔 𝘷𝘮𝘪𝘯 ✓

54《5 czerwca》czwartek

Czerwcowe popołudnia coraz bardziej sprawiały, że jeszcze bardziej nie mogłem się doczekać tej dwumiesięcznej przerwy. 

Niebo było błękitne i jasno świeciło słońce. Tak, jak zawsze. Było dobrze. 

Przekraczając samotnie próg kawiarni, oczekiwałem jednego - tego, że sam z niej nie wyjdę. Podszedłem do odpowiedniego miejsca przy barze, dokładnie tam, gdzie swoje stanowisko miał barista. 

 - Co podać? - zapytał, używając swojej wyuczonej kwestii, zupełnie nie zauważając kim jest jego klient. Dokładnie tak, jak dawno temu, gdy to ja nie spostrzegłem jego na tym stanowisku. 

Taehyung uniósł swoje spojrzenie i samoistnie się uśmiechnął na mój widok. Boże, co za miłe uczucie, wiedząc, że ktoś potrafi się uśmiechnąć na samo moje przyjście. 

 - Cześć, Jimin.

 - Cześć. - uśmiech zagościł na mojej twarzy.

 - Chcesz coś zamówić, czy może przyszedłeś w innej sprawie? - uniósł delikatnie brwi.

 - A co, jeśli odpowiem, że oba jednocześnie? - odpowiedziałem pytaniem.

 - Wtedy stwierdzę, że jesteś niezdecydowany. A więc?

 - Kawa, ta sama, co wtedy.

 - Ta sama, co wtedy? - upewnił się, jakby nie wiedział, o co mi chodzi. 

 - Tak - kiwnąłem delikatnie głową. Taehyung doskonale wiedział, o co mi chodzi. Natychmiastowo zabrał się do wykonywania zamówienie. 

Stałem przy barze, opierając głowę o nadgarstek. Nie potrafiłem oderwać od niego wzroku. Idealny w swej zwyczajności. Zbyt idealny. Zacząłem się zastanawiać, jak często to jeszcze powtórzę, bo chyba przesadzam. 

Niebieskie włosy, ułożone w nieułożoną fryzurę stanowiło jego znak rozpoznawczy, a ja sam polubiłem tą barwę. Prawie, jak kolor morza lub nieba. 

Kim Taehyung był dla mnie niebem. Moim własnym miejscem odpoczynku. 

Tego samego dnia, ja i on, podobnie jak w inne wieczory, przemierzaliśmy ulice obrzeża Seulu, będąc w drodze ku naszym domom. 

W mojej dłoni znajdował się kubek ciepłej kawy, na której - po odkryciu wieczka - widniało narysowane serce.