𝙋𝘼𝙄𝙉𝙁𝙐𝙇 𝘽𝙀𝘼𝙐𝙏𝙔 𝘷𝘮𝘪𝘯 ✓

67《13 lipca》sobota

Chciałem właśnie się ubrać i iść do studia tańca, bo mimo, że zaczęły się wakacje, nie zamierzałem przestać tam przychodzić. 

Jednak w trakcie ubierania się, zadzwonił Hoseok, informujący mnie, że dziś nie przyjdzie, gdyż wychodzi z Yeonjoo. Westchnąłem. Czasem zapominam, że są razem. Jakoś siostra Taehyunga nie pasuje mi do Hoseoka. To są dwa odmienne światy i potrafię to stwierdzić nie znając nawet za dobrze Yeonjoo. 

Mimo to, że przestawałem się szykować do wyjścia, gdyż zamiast treningu w studio, zawsze mogę zrobić sobie jakiś luźny spacer. Szczególnie, że jest już późne popołudnie i nie było aż takiego upału, jak wcześniej. 

Dzisiaj wyszedłem normalnie z domu, nie przez okno, jak tydzień temu na imprezę do Hoseoka. 

Opuściłem swój pokój, krzyknąłem mamie, że wychodzę i nie dając jej dojść do słowa, trzasnąłem drzwiami na pożegnanie, witając świeże powietrze. 

Lubiłem lato. Podobnie, jak wiosnę. I pozostałe pory roku. 

Mimo, że były wakacje, w okolicy było całkiem cicho i spokojnie. Sąsiedzi nie mieli dzieci, a osoby w moim wieku nie dają tutaj znaku życia kierując się zapewne w centrum miasta. 

Odetchnąłem ciężkim powietrzem - było duszno i zapowiadało to deszcz. Ale nie powstrzymywało mnie to przed spacerem. 

Idąc wzdłuż ulicy, całkowicie bez celu, po parę chwil, spoglądałem na wyświetlacz komórki, chcąc być pewnym, czy nikt niczego ode mnie nie chce. Nie miałem za wiele znajomości, a Hoseok był za miastem, bez zasięgu, nie miałem więc usprawiedliwienia na siebie. 

Jednak martwiłem się o Taehyunga i to było moją wymówką, jak i uzależnieniem sprawdzania powiadomień. 

Od tygodnia, od imprezy Hoseoka nie dał żadnego znaku, przestał mnie codziennie wieczorem odwiedzać. 

Nie widziałem go nigdzie nawet przelotem, nie otrzymałem żadnej wiadomości czy telefonu. 

Jakby przestał istnieć. 

a/n
już niedługo będzie punkt kulminacyjny, co wiąże się także z puentą, a ta z kolei z zakończeniem