GAME CHANGER

HOOFDSTUK 32

Ik slaak een diepe zucht als ik mijn weekendtas uit mijn kast trek. Ga ik dit echt doen? Ga ik echt een weekend met die eikel naar een boshuisje? Of althans, met die eikel en mijn beste vriendin. Dat maakt het al een heel stuk dragelijker. Ik werp een snelle blik op de klok en zie dat ik nog ongeveer een uur heb om alles in te pakken. Charlie zei dat er om zes uur een auto voor de deur staat. Dat leek me in het begin erg vroeg, maar toen vertelde hij dat we eerst ergens nog een hapje gaan eten. Volgens Charlie duurt de rit naar het huisje ongeveer nog twee uur en is avondeten vooraf een grote must om de gezelligheid in de groep te bewaren. 

Ik kijk rond in mijn kast. Een warme oversized trui, een zwarte yogapants, twee paar sokken, een spijkerbroek, ondergoed en twee shirts. Dat zal wel genoeg zijn voor een weekendje, toch? Ook mijn toilettas en een aantal schoolboeken vinden hun plek in de weekendtas. Ik sta nog steeds achter mijn besluit om wat extra werk voor school te doen. En dat zal vast geen probleem zijn als zij toch met z'n alle activiteiten gaan doen.

Na alles te hebben ingepakt, plof ik neer op mijn bed. Ik voel mijn ogen zwaar worden en werp weer een snelle blik op de klok. Ik heb nog ongeveer een half uurtje. Meer dan genoeg tijd voor een snel middagdutje.

------------

"tringgg..........tringgg..........tringgg"

Mijn ogen schieten open. Shit! De deurbel gaat nu al af! Hoe lang heb ik precies geslapen?! Ik kijk op mijn horloge en zie dat het al half zeven is. 'Shit!', mompel ik in mezelf, terwijl ik uit bed spring en naar beneden ren. In de spiegel in hal kijk ik snel of ik er een beetje acceptabel uitzie. 'Kan ermee door', zeg ik tegen mezelf. Maar ik meen er niks van. Mijn bruine haren staan alle kanten op en mijn mascara zit met zwarte vegen onder mijn ogen.

Snel open ik de deur. 'Sorry! Ik was in slaap...' Ik val stil als mijn ogen de gedaante achter de voordeur waarnemen. Waarom staat Hunter hier en niet Victoria? Misschien belt hij alleen aan en wachten Vic en Charlie in de auto. Ik kijk over zijn schouders en zie de zwarte Range Rover in zijn eentje op de oprit staan. Met...niemand erin...Dat meen je niet. Hebben Vic en Charlie bedacht dat ik met hém mee zou rijden?

'Ik sta al een half uur aan te bellen. Hoe kan je daar niet van wakker zijn geworden?', grapt de zware hese stem. Ik rol met mijn ogen en haal mijn schouders op. 'Weet ik veel. Ik was gewoon moe.'

'Dat is duidelijk', zegt hij, terwijl hij naar mijn haar wijst en lacht. Snel strijk ik het met mijn handen glad. Wat een eikel is het. Hij staat nog geen drie seconden met me te praten of hij maakt me alweer belachelijk. Urgh! Ik kan hem echt niet uitstaan! 'Je had ook gewoon weg kunnen gaan', laat ik hem weten. 'Had gekund', antwoord hij droogjes. 'Waarom deed je dat dan niet?' Ik kijk hem verbaasd aan. Waarom zou hij hier een half uur staan aanbellen? 'Ik had er net zo goed niet kunnen zijn', voeg ik eraan toe. Hij knikt en gaan nonchalant tegen de deuropening aan leunen, waardoor ik een stapje naar binnen zet. Ik hoef echt niet bij hem in de buurt te komen. 'Maar je bent er', laat hij me weten. 'Dus pak je spullen dan kunnen we gaan rijden.'

Bij het woordje "rijden" vormt er een geniepig lachje om zijn mond. Ik rol met mijn ogen. Zijn schunnige humor, maakt me altijd nerveus. Maar nu vind ik het vooral heel irritant. 'Ik ga echt niet met jou meerijden', laat ik hem weten. 

'Als je mee wil, heb je niet veel keus groentje. Victoria heeft de auto indeling gemaakt. De andere auto zit helaas al vol.' Hij trekt een zelfingenomen lachje en tikt op zijn horloge. 'En Vic kennende, zal ze het niet leuk vinden als we nog later komen.'

Ik slaak gefrustreerde zucht en knijp mijn ogen tot spleetjes. Hoe rot ik het ook vind om toe te geven; hij heeft gelijk. Vic zou het echt niet tof vinden als ik nog later ben...'Best.' 

-----------------

HEY GUYS, 

WAT IS JULLIE FAVORIETE PLEKJE OM MET JE VRIENDEN HEEN TE GAAN? LET ME KNOW!

XXX