GAME CHANGER

HOOFDSTUK 73

De rest van de dag bedenk ik me alle mogelijke scenario's die zich kunnen voordoen. Ze kan meteen "ja" zeggen en blij zijn, ze kan boos op me worden, ze kan het afwijzen en mij verder negeren en noem zo nog maar een paar dingen op. Ik weet niet goed hoe het komt, want normaal kan ik Victoria erg goed voorspellen. Dit keer echter niet. Ze lijkt zo van slag en ik krijg het vermoeden dat er meer speelt dan alleen die ruzie met Charlie. Of nou ja, dat weet ik wel zeker. Ik heb namelijk nog steeds geen antwoord op de vraag waarom iedereen ineens die nacht naar de oma van Hunter kwam en wat er aan de hand was. Hunter heeft me dan wel gezegd dat hij het niet kan vertellen, maar Victoria ook niet?

Als de bel van mijn laatste uur gaat, pak ik snel mijn tas in en loop ik naar de kluisjes waar ik met Stanley, Victoria en Taco heb afgesproken. We gaan wat koffie halen en later misschien nog een filmpje kijken bij iemand thuis. Wat iedereen helaas niet weet, is dat ik een heel ander voorstel ga doen. Eentje waarvan ik geen idee heb hoe iedereen erop gaat reageren....

'Dat duurde lang', grapt Taco als ik eindelijk bij hun aankom. Typisch iets voor Taco om de lolbroek uit te hangen. Ik rol met mijn ogen en geef hem een speels duwtje. Ik ben natuurlijk zo snel mogelijk naar de kluisjes gegaan, maar de rest was allemaal al een uur eerder klaar en hebben al die tijd op mij zitten wachten. 'Jullie hadden ook gewoon zonder mij kunnen gaan', weerleg ik. Taco's grijns wordt groter. 'Neh, ik vind het wel leuk als ik iemand heb om te pesten.' Ik kan een lach niet onderdrukken en wil net mijn mond opendoen om weer iets te zeggen als Stanley mij al voor is.

'Ik heb een voorstel, dus allebei even stil zijn', begint hij, wijzend naar mij en Taco. We kijken hem alle drie aandachtig aan. Meestal als Stanley een idee heeft, is het wel een goede en aan iedereens gezichtsuitdrukkingen te zien, zijn we daar ook allemaal aan toe.

'Voordat jullie allemaal "nee" zeggen, wil ik jullie eerst vragen mijn voorstel af te luisteren.' Hij schraapt zijn keel en wrijft met zijn handen tegen elkaar. 'Vanavond is de volgende ronde van de voetbalcompetitie en het lijkt me leuk om daar met zijn vieren naartoe te gaan.'

Oké, die had ik niet zien aankomen. Niet dat ik het erg vind, want nu hoef ik het niet meer voor te stellen. En daarbij, nu ik erover nadenk, is het meer dan logisch dat Stanley daarheen wil gaan en komt het veel minder verdacht over. De vorige keer was hij al mega enthousiast.

Ik kijk naar mijn roodharige vriendin die ineens heel bleek wordt. 'Ik weet het niet', brengt ze zachtjes uit.

'Kom op Vic! Laten we een beetje lol maken!', roept Taco tot mijn verbazing. Hij slaat zijn armen over Victoria haar schouders en drukt haar stevig tegen hem aan. 'We kunnen ook gewoon goed aan de drank gaan als Stanley zit te kijken', voegt hij eraan toe met een knipoog.

Ik zie dat Victoria slikt en ergens twijfelt. Ze kijkt me met grote afwachtende ogen aan, waardoor ik weet dat ik de doorbraak ga geven. Ook Stanley is het opgevallen en met twee gevouwen handen komt hij smekend voor me staan. 'Please Bella.'

Echter weet niemand dat ik allang heb beloofd te gaan en Victoria over te halen. Maar nu ik niet degene ben die het heeft voorgesteld, moet ik het Victoria dan alsnog vertellen dat Charlie wilde dat ze kwam? Misschien vanavond als we onderweg zijn. Hier op school lijkt me niet de ideale situatie om dat te doen.

'Zoveel kwaad kan het niet', zeg ik waarmee ik instem op het voorstel. Stanley springt op en omheld me met zijn grote armen waardoor ik bijna geen lucht krijg. 'Stan je plet me', breng ik piepend uit. Echt bizar hoe enthousiast hij kan worden van voetbal.

Hij laat los waardoor die perfecte glimlach op zijn gezicht is te zien. 'We vertrekken om zes uur. Ik haal iedereen op en reserveer in het hotel!', roept hij enthousiast. Het is een grappig beeld, waardoor zelfs Victoria een lach niet kan onderdrukken.

Eindelijk. Ik ben blij met Stanley en zijn magische krachten om iedereen altijd weer op te vrolijken. Echter hoop ik wel dat die glimlach daar blijft en niet zal vervagen vanavond....

Damn dat vervelende onderbuikgevoel....

—————
HEY GUYS,

EEN KORT HOOFDSTUKJE. SORRY ALS HIJ NIET MEGA DENDEREND IS....BUT I PROMISE YOU, THERE IS A LOT OF DRAMA TO COME!!!

XXXX