GAME CHANGER

HOOFDSTUK 80

Met een ruk draait hij me met mijn rug op het bed. Zijn sterke armen vinden een plaats naast mijn hoofd, maar zijn lichaam blijft boven de mijne hangen. Het is een dominante houding die hij aanneemt en het zorgt er dan ook meteen voor dat ik nergens meer heen kan. Niet dat ik dat wil. Ik wil hier blijven. Precies op deze plek en precies in dit moment. Of ik het nu hardop wil toegeven of niet, ik heb hem gemist. En meer dan goed voor me is. 

Hij komt dichterbij met zijn hoofd, zodat onze lippen nog maar een paar centimeter van elkaar vandaan zijn. Ik voel een hunkering opkomen, maar in plaats van mij te zoenen, beweegt hij zijn gezicht naar de gevoelige plek op mijn nek. Met een kleine aanraking daar, heeft hij me al compleet. Mijn mond valt open en ik geniet er meer van dan ik ooit eerder heb gedaan. Het voelt dit keer intenser. Misschien omdat we elkaar lang niet hebben gezien en misschien omdat ik meer ervaren ben. In ieder geval is het prettig en voel ik de druk tussen mijn benen met de seconde toenemen. 

'Onthoud', begint Hunter, zijn lippen kort van mijn nek halend. 'dat alleen ik jou dit gevoel kan geven.' Ik knik en voel meteen zijn lippen zacht tegen mijn huid aan zuigen. Het klopt wat hij beweert. Alleen hij kan mij dat gevoel geven. Ik weet niet of dat een zegen of een vloek is, maar het is in ieder geval de waarheid. Een kreun verlaat mijn lippen en mijn benen druk ik tegen elkaar. Ik weet wat ik wil. Ik weet waar mijn lichaam naar verlangt. Ik zou het gevoel niet moeten kunnen herkennen, aangezien ik nog nooit tot dit punt ben gekomen, maar ik ben er zeker van. Nog nooit eerder was ik zo zeker van iets. Ik wil hem. En niet de kleine beetjes van hem. Vanavond, wil ik hem helemaal....

'Hunter ik...', breng ik half-buitenadem uit. 'Ik...'

Voorzichtig trekt hij zijn gezicht uit mijn nek, waarna hij mij vragend aankijkt. Het is geen geïrriteerde vragende blik. Meer een ongeruste. 'Moet ik stoppen?', vraagt hij zachtjes. Meteen schud ik mijn hoofd. Juist niet!, roep ik in gedachten. Echter komt er in de werkelijkheid niet zoveel uit. Ik kan hem alleen maar in die prachtige ogen aankijken en genieten van zijn munt-achtige ademhaling die langs mijn gezicht strijkt. 'Als je wil dat ik stop...', begint hij weer, maar dan druk ik mijn lippen op de zijne om hem te sussen. Hij moet niet denken dat ik hem niet wil. Het enige wat ik op dit moment wil is hem. Ik trek mijn lippen van de zijne en leg mijn hand op zijn wang. Ondanks dat ik er zeker van ben, vind ik het doodeng om toe te geven. Om het hardop te zeggen. Ik heb mezelf al zo vaak zwak opgesteld naar hem en telkens heeft hij er misbruik van gemaakt en me laten zitten. Als ik dit toegeef, geef ik het laatste beetje van mijn zwakte aan hem. En ik hoop met heel mijn hart dat hij er niet hetzelfde mee zal doen als de andere keren. 

Ik neem een diepe hap lucht als ik alle moed heb verzameld. 'Ik wil je.' Zijn ogen worden groter en zijn ademhaling versnelt. 'Helemaal', voeg ik eraan toe. Hij likt zijn lippen en knikt. 'Zeker weten? We kunnen ook...' 

'Zeker weten', zeg ik voordat hij zijn zin af kan maken. En meer heeft hij niet nodig. Hij drukt zijn lippen op de mijne en zoent me hevig en intens. De enige reden waarom hij onze zoen soms onderbreekt, is wanneer hij stuk voor stuk de kleren van mijn lijf en het zijne trekt. Al snel komt zijn gespierde torso tevoorschijn en voel ik mijn hart sneller kloppen. Hij is zo perfect. Soms lijkt hij wel een god. Zeker op dit soort momenten waarin ik me helemaal in hem verlies. 

Als ook zijn onderbroek op de grond naast het bed neerkomt, waardoor we beide volledig naakt zijn, voel ik mijn hart op een abnormaal tempo tekeergaan. Duizenden vragen spoken door mijn hoofd. Ben ik hier echt al aan toe? Wil ik het echt? Wat als hij me weer in de steek laat? 

Al mijn gedachten worden onderbroken als zijn handen mijn wangen aanraken en ik zijn gezicht boven de mijne zie. 'Als je je hebt bedacht...' 

'Nee.' Mijn antwoord is snel en direct en zorgt ervoor dat zijn mondhoeken zwakjes omhoog krullen. 'Het is alleen...', begin ik twijfelend. Ik weet niet zeker of ik hem de waarheid moet vertellen, maar als ik dat niet doe, blijven die duizenden vragen in mijn hoofd spoken. 'Laat me niet meer in de steek Hunter.' Mijn stem klinkt zwak en bijna treurig, terwijl dit juist een moment van vreugde moet zijn. Ik snap niet hoe ik het elke keer weer voor elkaar krijg om van alles te verpesten.... 

'Bella, ik hou van je. Meer dan van mezelf en ik heb spijt van alle vorige keren...' Even stopt hij en likt zijn lippen nat, waarna hij zijn zin vervolgt. 'Ik zeg dit niet om je volledig te kunnen voelen, ondanks dat dat één van de dingen is die ik al heb willen doen sinds ik je voor het eerst zag in dat veel te korte rokje', geeft hij met een lach toe, waardoor ook ik een lach niet kan onderdrukken. 'Ik zeg het omdat ik het meen. Jij bent de enige die ik wil...de enige die ik ooit nog wil...' 

 En dat is precies wat ik nodig had om te horen. Ik knik en druk zijn gezicht naar de mijne toe als ik mijn lippen op de zijne begraaf. We zoenen intens en het voelt warm en vertrouwt. Alle twijfels die ik had zijn weg. Ik trek mijn lippen van de zijne en knik als teken dat ik zover ben. Hij haalt diep adem en met een vlotte beweging, voel ik zijn stijve rustig in mij verdwijnen. Het is een onprettig en onbekend gevoel. Het is anders dan met zijn vingers. Ik bijt op mijn lip en probeer de pijn in mijn gezichtsuitdrukking te maskeren. Echter ziet hij het meteen en stopt hij met het doorzetten. 'Wil je dat ik stop?' 

Ik schud mijn hoofd. 'Doe het snel', laat ik hem zachtjes weten. Hij knikt en stoot met een harde beweging zijn volledige lid in me. Hij kijkt me aan met een vraag naar goedkeuring. En die geef ik hem. Opnieuw trekt hij zich terug en stoot met een vlotte beweging in me. En nog een keer. En nog een keer. Kreunen verlaten mijn mond en het voelt al minder pijnlijk als de eerste keer. Nog steeds niet helemaal optimaal, maar vervelend is het niet. Als ook hij merkt dat ik het beter trek, begint hij sneller te bewegen. Zijn ogen vallen dicht en harde grommen en kreunen verlaten zijn mond bij elke stoot in mij. 

'Je bent zo lekker strak schatje', gromt hij hees. 'Fuck Bella, ik kom al bijna.' 

Ik voel me goed door zijn opmerking, ondanks dat ik het nog steeds een beetje ongemakkelijk vind als hij schunnige uitspraken doet. 

Zijn armen, die naast mijn lichaam geplaatst staan, spannen zich steeds meer aan. Ik weet dat zijn hoogtepunt eraan zit te komen en om die reden, druk ik mijn lippen op de zijne. Hij gaat erin mee en maakt onze zoen nog intenser, terwijl hij in me blijft stoten. Ook ik voel nu mijn spieren in mijn buik en benen aanspannen. Ik houd het niet lang meer vol, maar zoals ik het voel, hij ook niet. Als ik voel dat hij zelfs stopt met zoenen, weet ik dat het zover is. Ik beweeg met mijn heupen nog het laatste beetje mee en dat is genoeg om ons beide tot een hoogtepunt te brengen. Een hoogtepunt waarin het voelt alsof er overal om ons heen vuurwerk afgaat. En dat is nog licht uitgedrukt.

En dan besef ik het me. Al die keren dat ik dacht dat ik al mijn zwaktes al had blootgegeven, waren loos. Ik weet nu pas wat mijn echte zwakte is. Of beter gezegd wie. Ik hou van hem met heel mijn hart en ziel. Hij is mijn zwakte. 

--------------

HEY GUYS, 

FINALLY!!!!! WAT VONDEN JULLIE VAN DIT HOOFDSTUK?! IK BEN ZO BENIEUWD. IK HEB HIER VEEL TIJD IN ZITTEN!