'Wil je erover praten?' Martha kijkt me vragend aan, terwijl ze haar auto op onze oprit parkeert. Het huis ziet er vanuit de auto verlaten uit nu alle lichten uit en de gordijnen dicht zijn. Echter is dat kille gevoel redelijk verdwenen na het gesprek met mijn vader. Of althans, het is nog steeds niet mijn smaak, maar de knusheid van een familiegevoel maakt een hoop goed.
Ik schud mijn hoofd en kijk haar verontschuldigingend aan. Ik wou dat ik haar alles kon vertellen, maar op dit moment, moet ik eerst zelf alles op een rijtje zetten. En gelukkig snapt ook zij dat. Ze vraagt niet door en opent de deur van haar portier.
'We moeten wel stil zijn, want je vader ligt al te slapen', laat ze me weten, terwijl ze de voordeur opent. Ik knik en volg haar zo zachtjes mogelijk het huis in. Stil doen is niet een hele moeilijke opgave, aangezien het huis zo groot is, dat de kans klein is dat mijn vader ons vanaf zijn kamer hoort. 'Dankjewel voor alles', zeg ik nog snel. En dat meen ik. Ik ben haat zo dankbaar voor alles wat ze voor mij en mijn vader heeft gedaan, en nog steeds doet. Zij is degene die dit huishouden bij elkaar heeft gehouden toen het op het punt stond uit elkaar te vallen. Zij is onze rots in de branding.
Ze lacht en haalt een pluk haar uit mijn gezicht. 'Geen dank meis.' Ik geef haar nog een laatste knuffel en loop dan de trap op naar mijn kamer.
Ik plof neer op mijn bed en sla mijn handen voor mijn gezicht. Wat een dag was dit zeg... of nouja, wat een ongelofelijke paar maanden beter gezegt. Zoveel in mijn leven is veranderd. Het ene op een positieve manier en het ander op een negatieve manier. En het ander weer op beide manieren. Soms kan ik er gewoon nog niet aan wennen hoe mijn leven nu is en wou ik dat ik een tijdmachine had waarmee ik terugkon. Alles kon doen vergeten.... Maar helaas. Je moet door, ondanks dat dat soms moeilijker is dan terugkijken naar de pijn in het verleden.
Mijn oog valt op een foto op mijn nachtkastje. Wat gek. Ik weet zeker dat deze er nog niet lag toen ik vertrok vanmorgen. Ik kruip over het bed heen en knijp mijn ogen samen om de foto beter te kunnen zien. Vrijwel meteen valt mijn mond open en worden mijn ogen groter.
'Mam?', zeg ik tegen niemand in het bijzonder. Waarom ligt hier een foto van mijn moeder? Ik dacht dat mijn vader alles weer op zolder had gelegt na het hele incident...
Ik pak de foto beet en wrijf erover alsof het haar huid is die ik tegen mijn vingers aanvoel. Soms voelt het als de dat van gister dat ik haar voor het laatst heb gezien en gesproken. Ik sluit mijn ogen en herinner me weer welke geur ze altijd droeg. Het was een zoete en bloemige geur die mij altijd deed denken aan een vrolijke lentedag. Zo eentje waarvan iedereen altijd complimentjes gaf, omdat je het vanaf de andere kant van de kamer kon ruiken.
Die gedachten aan haar doet me lachen en ik open mijn ogen weer. Het helpt me om haar te herinneren in de goede dingen en niet alleen in de laatste momenten in het ziekenhuis. Daar was die heerlijke lentegeur niet meer. Haar heerlijke parfum werd daar vervangen door die desinfecterende ziekenhuislucht waarvan ik nog altijd kriebels krijg.
Ik neem een diepe hap lucht en draai rustig de foto om. Ik weet niet goed waarom ik het doe. Ik denk instinct. Want wat er op de achterkant staat, lijkt me bedoeld om gelezen te worden.
Lieve Prinses,
Laten we opnieuw beginnen en je moeder herinneren in alle goede momenten. Dit is een foto van haar toen ik haar voor het eerst ontmoette. Er zullen er nog een hoop volgen, maar voor nu is dit een goed begin.
Liefs,
Papa
Mijn glimlach mengt zich met de zoute smaak van een traan die, zonder dat ik het merkte, over mijn gezicht is gaan rollen. Snel veeg ik hem weg en daarmee ook de rest van mijn verdriet. Dit was precies wat ik nodig had. Een betere afsluiting van een rotdag als dit kan ik me niet wensen.
Ik leg het papiertje naast mij op het bed en sluit mijn ogen. 'Ik hou van je mam', zeg ik nog net voordat ik in een diepe rustige slaap terechtkom.
———————
HEY GUYS,
YESS! NOG EEN EXTRA HOOFDSTUKJE! HOPE YOU GUYS LIKED IT!
VERGEET NIET OP HET STERRETJE HIERONDER TE KLIKKEN OM TE STEMMEN, ZODAT ER SNEL WEER EEN NIEUW HOOFDSTUKJE KOMT!
XXX
JE LEEST
GAME CHANGER
Literatura Feminina*dit boek bevat seksueel getinte scenes en grof taalgebruik. Als je daar niet tegen kan, raadt ik je aan het niet te lezen.* Ik slik. 'Wat wil je van me Hunter?', vraag ik hem voorzichtig. Ik wil hem niet wegjagen. Nee, sterker nog, ik wil dat hij b...
