HOOFDSTUK 35

4.5K 103 24
                                    

De kus is teder, maar prettig. Zijn lippen bewegen rustig over die van mij heen, terwijl hij zijn hand voorzichtig op mijn heup plaatst. Alle vlinders in mijn lijf worden aangewakkerd en geven me dat welbekende prettige gevoel. Dat gevoel dat alleen hij mij kan geven. Mijn lichaam verlangt naar hem. Meer dan goed voor me is en meer dan ik zelf had gedacht. Ik voel dat mijn wangen rood worden bij die gedachten en ikzelf nerveus. Hij drukt zich rustig van me los en trekt één mondhoekje omhoog als hij mijn gezicht ziet.

'Wat?', vraag ik verlegen. Ik weet bijna wel zeker dat hij de rode gloed op mijn wangen ziet, maar ik wil het zeker weten. Dadelijk lacht hij me uit of doe ik iets niet goed. Zoende ik eigenlijk wel goed? Had ik mijn hand ergens anders moeten leggen dan op zijn wang? Ik haat het dat ik zo weinig ervaring heb en hij zo veel.

Zonder antwoord te geven, staat hij op van de stoel en tilt ook mij aan mijn hand omhoog. We kijken elkaar recht in de ogen aan en zwijgen. Zijn prachtige groene ogen bezorgen me overal kippenvel. Hoe kan het dat ik zo op hem reageer?

Ook hij merkt het en beweegt zijn ene hand rustig over de overeind staande haren op mijn arm. Met zijn andere hand beweegt hij rustig naar de zoom van mijn shirt. Ik hap naar adem als hij het een stukje omhoogtrekt. Elke keer weer weet hij mijn hoofd op hol te brengen bij de kleinste aanrakingen. Nu ik zijn warme vingertoppen tegen mijn huid aan voel, houd ik het niet meer. Het prikkende gevoel tussen mijn benen wordt te hevig. Ik druk mijn benen tegen elkaar en voel mijn ademhaling versnellen. De ogen van Hunter gaan naar de plek tussen mijn benen, waardoor hij een zelfingenomen lachje om zijn lippen trekt. Meer dan deze bevestiging heeft hij niet nodig. Hij brengt zijn mond naar mijn oor en fluistert op hese stem: 'Ik vind het zo fijn om te zien hoe jouw lichaam op mij reageert.' Ik voel mijn wangen nog roder worden. 'Alleen op mij', voegt hij eraan toe. Met een ruk tilt hij me op en sla ik mijn benen om zijn grote lijf. Onze lippen vinden elkaar weer. Alleen dit keer is de zoen niet meer teder. Vrijwel meteen voel ik zijn tong tegen mijn lippen duwen en geef ik hem toestemming. Hij drukt mijn kleine lichaam nog dichter tegen de zijne aan alsof hij me nooit meer los wil laten. Met mijn handen ga ik door zijn bruine haren en trek er zachtjes aan. Ik grom ontsnapt aan zijn mond. 'Fuck Bella. Ik word zo geil van je', mompelt hij tegen mijn lippen aan.

Ik voel me machtig. Wat hij bij mij kan, kan ik dus ook bij hem. De lichtste aanrakingen die ik bij hem verricht, werken als een malle. Dat heb ik vrijdag bewezen en dat bewijs ik nu weer. Zijn lichaam heeft mij even hard nodig als mijn lichaam de zijne nodig heeft. Ik laat mijn tong nog heviger om de zijne gaan, als hij zich ineens terugtrekt. 'Rustig aan schatje.' Hij fluistert en lacht wat ongemakkelijk. Ik kijk hem verbaasd aan. Hoezo moet ik rustig aan doen? Hij heeft al snel door dat ik hem niet begrijp en geeft me een teder kusje op mijn mond. 'Het is fijner als je niet té snel gaat', laat hij me weten met de nadruk op "te". Mijn mond valt een stukje open en ik sla mijn ogen op de grond. Dit is echt heel erg gênant. Hij vond het dus helemaal niet fijn...

'O.' Is het enige wat ik weet uit te brengen. 'Schatje', begint Hunter. 'De rest was fucking geil als je je dat afvraagt.' Het moet als een geruststelling bedoeld zijn geweest, maar zo voelt het op dit moment niet. Ik schaam me dood. 

Rustig zet hij me op de grond en plaatst hij een hand onder mijn kin. 'Wil je dat ik stop?', vraagt hij teleurgesteld. Ik schrik op en kijk hem recht in zijn ogen aan. Hij heeft niks verkeerd gedaan en dat idee moet hij ook niet krijgen. 'Dat is het niet', laat ik hem snel weten. Hij zwijgt even, maar zet dan een stapje mijn richting in. 'Laat me je dan verdomme aanraken', brengt hij hees uit. Ik hap naar adem bij deze directe woorden, maar knik dan. Weer tilt hij me op. Maar in plaats van me vast te houden, zet hij me dit keer op de tafel. Zijn handen vinden weer de zoom van mijn T-shirt en tillen het een stukje omhoog. Ik voel mijn ademhaling versnellen. Eventjes stopt hij en kijkt me vragend aan. 'Mag ik?' Ik kijk van de zoom van mijn shirt naar hem en terug. 'Hier?', vraag ik hem, terwijl ik om me heen kijk in het huisje. 'Wat als Vic en Charlie...'

GAME CHANGERWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu