GAME CHANGER

HOOFDSTUK 55

Als we de snelweg oprijden, laat hij rustig zijn hand op de mijne rusten. Ik heb de hele rit nog niks gezegd. Van het instappen tot aan de snelweg is mijn mond zo goed als gesloten geweest. Mijn gedachten echter, hielden niet op. Ik dacht aan mijn vader die ik als verloren achter heb gelaten, aan mijn moeder die ik nog steeds elke dag mis, aan mijn vrienden die ik sinds het bekendmaken al niet meer heb gezien of gesproken. En als klap op de vuurpijl dacht ik aan hem. Ik dacht aan zijn stem die als een bakermat van veiligheid voelde toen ik hem het hardste nodig had. Het liefst zou ik willen dat ik me voorgoed zo kon voelen zoals Hunter me kon laten voelen. Althans, op zijn goede momenten dan. Het is nog altijd een belangrijk punt van verbetering dat we minder ruzie moeten maken. Maar voor nu wil ik daar niet aan denken. Want ondanks dat ik deze jongen pas een paar weken ken, voelt het alsof het nooit anders is geweest. 

'Heb je honger?' 

Ik schrik eindelijk op uit mijn gedachten en draai mijn gezicht naar hem om. Zijn haar is warrig, maar zit zoals altijd perfect. Het is alsof hij ermee gaat slapen en ermee wakker wordt. Alhoewel ik dat niet zou kunnen weten, aangezien we nog nooit écht samen hebben geslapen. Vaak was hij óf al naar zijn werk óf had hij een andere reden. 

Ik knik. 'Klinkt goed.' Wat te eten gaat er altijd wel in. En nu zeker. Na alles wat er vandaag is gebeurd kan ik wel een goede maaltijd gebruiken. Zijn mondhoeken krullen omhoog. 'Mooi zo.' Ik kijk hem verbaasd aan. 'Mooi zo?' Hij grinnikt wat, maar zegt niks. Ik blijf het een vreemde reactie vinden, maar besluit er verder niks over te zeggen. Ten eerste heb ik er geen fut meer voor en ten tweede heb ik geen zin in een discussie. Ik zwijg en draai mijn hoofd weer naar het raampje van mijn portier. 

Na tien minuten nemen we een afrit die uitkomt op een klein ouderwets boeren dorpje. Het ziet er erg bekend uit, waardoor ik meteen een actieve houding aanneem. Ik probeer punten van herkenning te zoeken, maar kom al gauw tot de conclusie dat ik dit dorp nog nooit eerder heb gezien. Het zal wel lijken op een serie, maak ik mezelf wijs. Ik voel de ogen van Hunter in mijn rug branden en draai me met een ruk om. 

'Ogen op de weg.' Ik maak een beweging met twee vingers van mijn ogen naar de weg en terug, waardoor hij begint te lachen. 'Gaat nogal lastig', laat hij met een zelfingenomen lachje weten. Ik kijk hem verbaasd aan. Waar heeft hij het over? Hij ziet de verwarring op mijn gezicht en knikt naar mijn benen. Ik schrik als ik zie dat het jurkje, wat ik thuis snel aan had getrokken, helemaal naar boven is gekropen. Snel trek ik het naar beneden en voel dat ik rood aanzet. 'Hij stond leuker toen ik die sexy dijen van je ook kon zien,' merkt Hunter met een zelfingenomen lachje op. 'Hou je mond', laat ik hem weten en ik geef hem een speels duwtje. 

'Ik meen het', zegt hij en met een soepele beweging pakt hij de onderkant van het jurkje en trekt hem omhoog tot op de plek waar hij eerst eindigde. Ik schrik en duw zijn hand van me af, waardoor zijn lach nog harder wordt. Ik wil hem eigenlijk de les lezen en het jurkje naar beneden duwen, maar wordt afgeleid door dat geweldige geluid dat uit zijn mond komt en die perfecte tanden die tevoorschijn komen. Waarom vind ik hem zo aantrekkelijk? 

Na een tijdje rijden we een onverhard pad op richting een boerderij-achtig huis. Ik knijp mijn ogen tot spleetjes om mijn zicht scherper te maken. Het heeft van die mooie grote ramen met witte luiken ertegenaan en een reusachtig dak. De voorgevel is bruin en gemaakt van bakstenen. Echt zo'n typisch ouderwets boerderij huis dat flink is opgeknapt. Het is prachtig en ik kijk mijn ogen uit. Ik weet bijna wel zeker dat dit me bekend voorkomt, maar dat is onmogelijk. Ik ben hier echt nog nooit eerder geweest. 

Voordat Hunter en ik een kans krijgen om uit te stappen, rent er een oude vrouw met open armen ons tegemoet. Ze ziet er erg enthousiast en bijna een tikje geëmotioneerd uit. Ik ben verward en kijk van Hunter naar de oude vrouw en terug. Ze heeft donkerbruine krullen en prachtige smaragdgroene ogen die me maar al te bekend voorkomen. Het duurt niet lang voordat ik door heb waar we zijn. En al snel wordt mijn vermoeden bevestigd. 

'Eindelijk! Daar is mijn kleinzoon weer!' De vrouw rent op hem af en vliegt hem in de armen. Hunter begint te lachen en omhelsd haar terug. Het is een warm en liefdevol gezicht, waardoor ook ik een glimlach niet kan onderdrukken. Ik heb hem bij nog niemand anders ook zo gezien. 

Ik denk dat het wel vijf minuten duurt voordat ze hem rustig loslaat en haar blik op mij vestigt. 'En wie is dit prachtige meisje?' Ze loopt met dezelfde warme glimlach op haar gezicht naar mij toe en omhelst ook mij stevig. In het begin schrik ik ervan, omdat ik het niet meer gewend ben een ouder iemand te knuffelen. Maar na een paar seconden went het en omhels ik haar terug.

'Dit is Bella', laat Hunter weten. Zijn stem is zachter dan normaal en ik kan aan alles merken dat hij zich hier enorm op zijn gemak voelt. Meer dan thuis in ieder geval. En dat is wanneer het me te binnen schiet. Victoria heeft me ooit foto's van haar vakanties laten zien. En een paar daarvan, waren hier! Daarom kwam het me dus zo bekend voor! 

De vrouw maakt zich rustig van mij los en bekijkt me aandachtig. De lach op haar gezicht wordt steeds groter. 'Ze is prachtig jongen. Je mag van geluk spreken.' Ze schenkt me een knipoog, waardoor ik begin te lachen. 

Ook Hunter kan een lach niet onderdrukken en pakt met een soepele beweging mijn hand vast alsof dat niks nieuws is in het openbaar. Meteen borrelt er een warm gevoel op van binnen en komen de vlinders weer tevoorschijn.  

'Bella, dit is mijn Oma.'    

'Maar noem me maar Ada, hoor meis!', voegt ze er snel aan toe. Ik knik en glimlach. 'Leuk u te ontmoeten.' Ze kijkt van mij naar Hunter en terug. Je zou zeggen dat haar glimlach niet nog groter kon, maar toch lukt het haar.

'Ik vind het ook leuk om jou eindelijk te ontmoeten Bella.'  

------------

HEY GUYS, 

HIER EEN HOOFDSTUKJE VOOR JULLIE! HOPE YOU GUYS LIKED IT! 

P.S. : IK VIND HET SUPER LEUK ALS JULLIE STEMMEN EN REACTIES ACHTERLATEN! DAT LAAT AAN MIJ ZIEN DAT JULLIE HET EEN LEUK BOEK VINDEN, WAARDOOR IK MEER ZAL PROBEREN TE UPLOADEN! 

XXXX