GAME CHANGER

HOOFDSTUK 27

'Wil je wat te drinken?' We moeten beide lachen. Elke keer als we samen zijn is dat het eerste wat we vragen. Om een verandering te veroorzaken schudt hij dit keer zijn hoofd. 'Nee, dankjewel.' Ik knik en laat mezelf neerploffen op de bank. 'Wanneer komt je vader terug?', vraagt Hunter, terwijl ook hij op de bank gaat zitten. Ik haal mijn schouders op. 'Hij zei een week, dus ik neem aan dinsdag.'

'Bedoel je dat hij ook eerder thuis kan komen?' Ik schud lachend mijn hoofd. Mijn vader en eerder thuiskomen? Wat een grap. 'Nee, óf dinsdag óf later.'

'Ben je vaak alleen?', vraagt hij en hij haalt een hand door zijn haar heen. Hij is dus nerveus. Dat met zijn hand door zijn haar doet hij namelijk altijd als hij nerveus is. 'Sinds wanneer stel jij zoveel vragen?', merk ik op. Hij haalt zijn schouders op en rolt met zijn ogen. 'Je kan ook gewoon antwoord geven in plaats van de vraag te ontwijken', snauwt hij.

Ik slaak een zucht. 'Waarom kan jij zo snel van humeur veranderen? De ene keer ben je lief en zorgzaam en dan ineens weer koud en asociaal.'

Hij kijkt me strak aan en drukt zijn kaken stevig op elkaar. Weer zo'n teken dat hij zijn best doet. Hij is zich aan het inhouden. Diep van binnen maakt mijn hart een sprongetje, maar dan denk ik weer terug aan het scenario in het ziekenhuis en zakt de moed me in de schoenen.

'Bijna altijd', geef ik uiteindelijk toe. Zijn kaken ontspannen weer en zijn blik lijkt bijna medelevend. 'Maar je hebt Martha wel toch?', vraagt hij.

Ik knik. 'Daar heb je gelijk in', geef ik toe. 'Ik ben niet helemaal alleen.'

Er valt een stilte. Een stilte waarin we elkaar niet aankijken en ons focussen op de koffietafel voor ons. Dat lelijke glazen ding heeft me altijd al tegengestaan, maar nu al helemaal.

'Zoen me', verbreekt hij de stilte. Ik schrik op en kijk hem in zijn prachtige ogen aan. Het kost me dan ook al mijn kracht om het volgende te zeggen. 'Dat ga ik niet doen.'

'Je wilt het.' Hunter staat op en neemt de plek naast mij in. Ik zou opzij willen schuiven, maar dat gaat niet. We zitten al aan het eindstuk van de bank wat hem waarschijnlijk al was opgevallen. 'Ik wil het niet.' Probeer ik hem wijs te maken. Zijn mondhoeken krullen weer op dezelfde irritant sexy manier omhoog.

'Ook niet als ik dit doe?' Zijn hand vindt mijn bovenbeen. 'Ik weet dat je dit fijn vindt.' Zachtjes knijpt hij erin wat ervoor zorgt dat ik op mijn lip bijt. Ik kan niet aan hem toegeven. Niet na alles wat er is gebeurd. Hij buigt zich naar mijn oor. 'Verzet je er niet tegen schatje. Je weet wat voor gevoel ik je geef.'

Ik knijp mijn ogen dicht en druk mijn handen in het stof van de bank. Het is zo irritant dat hij gelijk heeft. Ik kan hem niet weerstaan. Hoe hard ik me ook tegen hem verzet, weet ik dat elke seconde die langer duurt mijn muur afzwakt.

'Je bent zo mooi', fluistert hij hees in mijn oor. Overal op mijn lichaam vormt zich kippenvel. Ik weet niet hoe lang ik dit nog volhoud...

Zijn warme ademhaling zakt van mijn oor af naar mijn nek. Zachte kusjes prikken als heet ijzer op de gevoelige huid. 'Hunter...' Probeer ik nog uit te brengen. Maar het klinkt meer als een gepiep. Hij zwijgt en begint nu zachtjes te zuigen op de huid. Ik slaak een kreun. Meer is er niet nodig. Ik draai me om en druk mijn lippen op de zijne. Het valt me op dat hij niet schrikt. Nee, sterker nog, hij is er meer dan klaar voor. Zijn lippen zoenen de mijne intens en al snel vraagt hij met zijn tong om toestemming. Ik geef hem die, waardoor onze tongen elkaar beminnend aanraken. Het is zo'n fijn gevoel. We zoenen op die manier een tijdje totdat ik mijn lippen abrupt van de zijne trek. 'Is er iets?', vraagt hij meteen.

"Er is zeker iets", denk ik in mezelf. Ik zeg het echter niet hardop. Ik wil hem alleen in zijn perfecte ogen kijken. Hij heeft me in zijn macht. Zijn aanrakingen, zijn woorden. Hij zorgt er op verschillende manieren voor dat hij me om zijn vinger kan wikkelen. Ik wil dat ook bij hem. Ik wil voor hem die persoon zijn. En door die woorden aan mezelf te hebben toegegeven, voel ik me niet meer onzeker.

Met een soepele beweging ga ik schrijlings op zijn schoot zitten. 'W...w...wat doe je?', vraagt hij stotterend. Ja, dat hoor je goed. Hij stottert. Hunter Evans kan niet uit zijn woorden komen. En dat moedigt me alleen nog maar meer aan om het volgende te doen.

Ik breng mijn mond naar de gevoelige huid onder zijn oor en begin er kusjes op te geven. Met beide handen pakt hij stevig mijn heupen vast. 'Fuck Bella.' Ik glimlach tegen zijn huid aan en voel me aangemoedigd om zachtjes op verschillende plekken in zijn nek te zuigen. Een grom ontsnapt aan zijn mond en hij drukt mijn heupen rustig naar hem toe en weer van hem af. Om eerlijk te zijn begrijp ik het niet zo goed, dus stop ik even met het zuigen. 'Ga door', beveelt hij. 'Ik...wat doe je?', vraag ik onzeker.

Even is hij verbaasd, maar dan snapt hij het. 'Shit. Sorry. Soms vergeet ik even dat je nog nooit...' Hij maakt zijn zin niet af, maar we weten allebei wat hij bedoelt. 'Ik...uhm...ik vind het prettig als je met je heupen beweegt over mijn...' Weer stopt hij zijn zin. Maar als hij naar de plek tussen zijn benen kijkt, begrijp ik wat hij bedoelt. Ik vind het spannend maar besluit zijn vraag gewoon op te volgen.

Ik begin weer aan de huid in zijn nek te zuigen en beweeg, dit keer ook, mijn heupen heen en weer. Zijn borstkas gaat steeds sneller op en neer. 'Als je zo doorgaat schatje...' Even pauzeert hij zijn zin om op adem te komen. 'Dan....kom ik klaar', geeft hij kreunend toe. Ik schrik als hij dat zegt, maar voel me erg machtig tegelijkertijd. Ik weet niet of het het meest slimme idee ooit is, maar ik begin snellere bewegingen met mijn heupen te maken. 'Fuck...zoen me Bella.' Hij trekt mijn hoofd uit zijn nek naar mijn lippen en begint me intens te zoenen. Zijn heupen beginnen mijn bewegingen te volgen en met zijn handen drukt hij mijn heupen dichter tegen de gevoelige plek in zijn broek aan. Het duurt niet veel langer als hij een harde kreun slaakt en stopt met bewegen. Zijn lichaam verslapt en zijn ogen vallen dicht. Een zelfvoldane lach voltrekt aan mijn gezicht. Na een tijdje sprakeloos te zijn geweest, opent hij zijn ogen weer en drukt een kus op mijn mond.

'Was het een beetje oké?', vraag ik uit onzekerheid. Ik heb nog niet veel ervaring en ik hoop dat het voor hem even prettig was als het eruit zag.

'Vraag je me dat echt?', vraagt hij lachend. 'Bella, het is niet normaal dat een jongen klaarkomt als een meisje alleen tegen hem aan schuurt.' Ik kijk hem verbaasd aan. 'Bedoel je dat dit...?' Ik wijs naar de natte plek op zijn jeans. 'Dat zelfs ik dit nog nooit heb meegemaakt. Dus ja, het was geweldig', geeft hij toe.

Ik glimlach en kruip van zijn schoot. Heb ik hem serieus zo'n prettig gevoel gegeven? Het idee alleen al bezorgt me overal kriebels.

'Ben je moe?', vraagt hij, waardoor ik merk dat ik aan het gapen ben. Ik wend een snelle blik op de klok en zie dat het al één uur 's nachts is. 'Een beetje', geef ik toe.

Hij knikt en gaat zijlings op de bank liggen. 'Kom.' Hij wijst op de plek naast hem. Ik volg zijn bevel op en ga zijlings tegen hem aanliggen. Het is een heerlijk gevoel dat hij me stevig vasthoudt. Ik ruik zijn heerlijke aftershave en zijn adem blaast een munt-achtige geur.

'Slaaplekker schatje', zegt hij en hij sluit zijn ogen.

'Slaaplekker Hunter.'

----------

HEY GUYS, 

NOG EEN EXTRA HOOFDSTUK VOOR VANDAAG! HOPE YOU LIKE IT! 

XXX