GAME CHANGER

HOOFDSTUK 15

Aan het einde van de dag loop ik naar mijn kluisje. De hele dag heb ik hem nog niet gezien...Ik kan het natuurlijk verkeerd hebben begrepen, maar als iemand tegen je zegt dat hij je wil zien, betekend dat vaak dat diegene naar jou toekomt...tóch?

Ik stop mijn boeken van de afgelopen uren in mijn kluisje en haal degene eruit die ik nodig heb om mijn huiswerk te kunnen maken. Geschiedenis, Duits en...

'Engels', hoor ik naast me. Ik kijk opzij en zie de jongen van de bijles met zijn arm tegen het kluisje naast me leunen. 'Hoi Luke', zeg ik zo aardig mogelijk. Het kost me echter moeite, omdat ik er nog steeds van walg dat hij met me flirtte net nadat hij met Vic had staan dansen. 'Het is een hele hoop huiswerk', laat hij me weten. Ik sluit mijn kluisje. 'Dan heb ik een lange avond voor de boeg', merk ik scherp op.

'Tenzij ik je help', stelt hij voor. Met hem samen op één plek? Dacht het niet. 'Dat is echt niet nodig, hoor', laat ik hem lachend weten, waarna ik ongemakkelijk wegloop.

'Weet je dat zeker?' Hij haalt me in en begint naast me mee te lopen. 'Ik ben een goede leraar', laat hij me weten en hij schenkt me een knipoog.

'Dankjewel voor het aanbod Luke, maar ik kan het echt zelf', wijs ik hem af.

'Een drankje dan?', dringt hij aan terwijl hij een pruillip trekt.

'Sorry...', wil ik zeggen, maar ik word al onderbroken. 'Ze wil niet Graysen.' Een lang gestalten komt achter me langs en gaat tussen mij en Luke in staan. 'Laat haar met rust.'

'Hunter...', probeer ik om een scéne middenin de hal te voorkomen. 'Mond dicht Bella', dwingt hij me. Geïrriteerd slaak ik een zucht. Daar gaan we weer...

Ik draai me om en loop weg van de twee jongens. Mooi niet dat ik bij dit onnodige conflict betrokken ga raken.

'Lekker gedaan Evans', klinkt de stem van Luke. 'Je hebt haar weggejaagd.'

Ik versnel mijn pas in de hoop op tijd weg te komen, maar dat is tevergeefs. Voordat ik bij de deur aankom, hoor ik een harde knal tegen de kluisjes aan. 'Auw!'

Ik draai me om en schrik van het beeld dat op mijn netvlies komt te staan. Luke ligt met een bloedneus en een opengespleten lip tegen de kluisjes aan.

'Hunter!', gil ik harder dan ik zelf doorheb. Hij draait zich naar me om en haalt zijn handen gefrustreerd door zijn haren. Ik loop snel naar Luke toe die creperend van de pijn op de grond ligt.

'Ga hulp halen!', gil ik en ik kniel bij hem neer. 'Gaat het?', vraag ik, terwijl ik een doekje probeer te vinden in mijn tas. 'Mijn neus', kreunt Luke. Ik kijk hem bezorgd aan en handig hem het enige doekje over die ik heb kunnen vinden in mijn tas. 'Hier, houdt dit ertegen aan', zeg ik snel.

'Bella...', hoor ik Hunter zachtjes zeggen.

'Ga weg Hunter!', gil ik terug.

'Hij viel je lastig Bella', zegt hij, terwijl hij zijn kaken op elkaar gedrukt houdt. Ik draai me om en schenk hem de meest woeste blik die ik in me heb.

'Eerst zeg je dat je me wil zien, dan ontloop je me de hele dag en nu kom je me beschermen?!', breng ik gefrustreerd uit. 'Ga gewoon weg!'

Hij slaat met zijn hand tegen de kluisjes en beent weg zonder nog een weerwoord te geven. Om eerlijk te zijn had ik verwacht dat hij eerst nog een hele discussie met me zou voeren en het kost me dan ook even voordat ik besef dat hij weg is.

'Bella?', brengt Luke op dezelfde kreunende stem uit als daarnet. Ik draai me snel weer naar hem om en houdt mijn hand tegen het doekje bij zijn neus. 'Ja?', antwoord ik.

'Hoe zit het met dat drankje?'

----------

HI GUYS, 

ALWEER HOOFDSTUK 15! WAT DENKEN JULLIE DAT ER GAAT GEBEUREN? LET ME KNOW!!

XXX