adopted by little mix part 2

deel 90

Emma pov
Nora stopt voor mijn huis en ik stap af. 'Ik zou je graag mee naar binnen willen vragen' mompel ik. 'Maar je hebt huisarrest' lacht ze zacht. Ik grinnik en knik 'andere keer' zegt ze. Ik knik instemmend 'heel erg bedankt voor het brengen' glimlach ik. 'Geen probleem joh' zegt ze. Ik glimlach dankbaar en geef haar snel een knuffel. 'Doe je rustig aan?' Vraagt ze. Ik glimlach en knik 'komt goed' zeg ik. Ze knikt en start de scooter. 'Ik zie je morgen' zegt ze. Ik knik 'tot morgen' zeg ik terug. Ze rijdt weg en zwaait nog. Ik zwaai terug en loop naar de voordeur. Ik open de deur en sluit de deur achter me. 'Heyy' hoor ik vrolijk. Ik hang mijn jas op en leg mijn schooltas op de trap. Ik loop de woonkamer in 'hey' zeg ik terug. Jesy zit op de bang en draait zich om 'wat heb jij gedaan?' En ze staat snel op. Ze loopt naar me toe 'niks' mompel ik. 'Emm je hebt een bloedneus gehad' zegt ze bezorgd. Blijkbaar kun je dus nog steeds zien dat ik er een heb gehad. 'We moeten het echt even schoonmaken' en ze loopt snel naar de keuken. Ik zucht diep en plof neer op de bank. Al snel komt ze terug met een natte doek. Ze komt naast me zitten 'kijk me eens aan' zegt ze. Ik kijk haar kant op en ze maakt het schoon. Ik zucht diep 'wat is er nou gebeurd?' Vraagt ze als ze het heeft schoongemaakt. 'Davey had een gevecht met Daan' mompel ik. 'En je hebt mee gedaan?' Vraagt ze meteen. Ik schud meteen mijn hoofd 'nee ik wou juist Davey van Daan af halen maar toen kreeg ik ook een klap' mompel ik. Ze zucht diep en als ik erover na denk rolt er weer een traan over mijn wang. 'Kom hier' En ze trekt me in een knuffel. Ik sla ook mijn armen om haar heen en verberg mijn gezicht in haar nek. Ik begin zacht te huilen en ze wrijft over mijn rug. Ik slik mijn tranen weg en laat los. Ze glimlacht kleintjes 'wil je wat te drinken?' Vraagt ze lief. Ik glimlach en knik 'thee?' Stelt ze voor. Weer knik ik en ze drukt een kus op mijn hoofd. Ik glimlach en ze staat op. Ze gooit het doekje bij de was en loopt dan door naar de keuken.

Ze komt terug met twee mokken thee. Ze zet ze neer op tafel 'dankjewel' zeg ik zacht. Ze glimlacht en komt naast me zitten. 'Heb je verder nog wat gehoord van Davey dan?' Vraagt ze uiteindelijk. Ik haal mijn schouders op en pak mijn telefoon erbij. Ik zie dat hij appjes heeft gestuurd 'ja hij heeft appjes gestuurd' mompel ik. 'Wat zegt ie?' Vraagt ze. 'Hij zegt sorry en of ik wil praten' zucht ik. 'misschien moet je wel gaan praten' glimlacht ze. Ik knik 'misschien kan hij dan uitleggen wat er is gebeurd' zegt ze er achteraan. Ik knik en begin te typen. Hij reageert vrijwel meteen 'hij vraagt of hij nu mag langs komen' zeg ik. Ze knikt 'tuurlijk laat hem maar langs komen' glimlacht ze. Ik glimlach dankbaar en stuur hem dat. Ik leg daarna weer mijn telefoon weg 'gestuurd' glimlach ik. Ze glimlacht en ik pak mijn thee. Ik blaas erin en neem voorzichtig een slok. Ze volgt mijn voorbeeld en ze staart voor zich uit. 'Gaat het wel?' Vraag ik. Ze hoort het niet eens 'joehoe' En ik zwaai voor haar gezicht langs. Ze kijkt me verschrikt aan 'huh? Wat?' Mompelt ze. 'Of het wel gaat' Vraag ik. Ze zucht diep en zet een glimlach op. Ze knikt 'Ja het gaat goed' zegt ze snel. 'Je kan heus wel tegen mij zeggen als het niet goed gaat' zeg ik. Ze knikt en ik zie haar denken. 'Ik krijg gewoon weer heel veel haat' mompelt ze. Ik kijk haar aan met medeleven 'ze zijn gewoon jaloers' zeg ik. 'Ik bedoel je bent prachtig' zeg ik. Ze glimlacht kleintjes 'en het is gewoon de druk' zegt ze zacht. Ik frons 'van de band?' Vraag ik. Ze knikt 'ja ik bedoel met alles wat we moeten doen' mompelt ze. Ik knik begrijpelijk 'snap ik, het lijkt me ook heel intens' zucht ik. Ze knikt en het is even stil. 'Je twijfelt of je nog wel in little mix wilt blijven?' Snap ik. Ze zucht diep en knikt 'klopt, alleen ik wil de andere meiden niet kwetsen' zucht ze. Ik leg mijn hand op die van haar 'Jes, als het jou teveel wordt moet je dat gewoon zeggen' zeg ik. Ze glimlacht kleintjes naar me 'i know' mompelt ze. Ik knik 'misschien moet ik morgen maar met ze praten' zucht ze. Ik knik 'ja misschien wel handig' zeg ik zacht. Ze knikt 'het komt goed' zeg ik bemoedigend. Ze knikt 'vast wel' glimlacht ze. Ik knik 'ze zullen het echt wel begrijpen' zeg ik. Ze knikt 'ja vast wel' zegt ze zacht. Ik knik en haal mijn hand weer van die van haar. 'Maar nu ga jij eerst met Davey praten' zegt ze. Ik zucht diep en zak onderuit. 'Hij heeft er vast wel een reden voor' En ik kijk haar aan met een opgetrokken wenkbrauw. 'Hoe kun je daar een reden voor hebben?' Mompel ik. Ze kijkt me aan met een kleine glimlach 'luister nou maar gewoon naar zijn verhaal' zegt ze lief. Ik zucht en knik 'goed dan' geef ik toe.