adopted by little mix part 2

deel 97

Emma pov
Jade ligt naast mij op het ziekenhuis bed. Ik lig met mijn hoofd op haar borst en ze gaat met haar hand door mijn haren heen. 'Ik ben moe' mompel ik. 'Ga dan slapen' zegt ze zacht. 'Maar jou bed is er nog niet' mompel ik. 'Die komt zo wel, ga maar alvast slapen' zegt ze zacht. 'Oke dan' mompel ik. Ze drukt een kus op mijn hoofd 'slaap lekker lieverd' fluistert ze. 'Slaap lekker' zeg ik zacht. Ik ga goed liggen en sluit mijn ogen. Mijn gedachten gaan naar wat er is gebeurd op het feest. Maar veel weet ik niet meer. Ik weet alleen dat ik me niet zo goed voelde en toen werd het zwart. Ik val al snel in slaap.

Ik word wakker door het zonlicht wat in mijn ogen schijnt. Ik knipper een paar keer en open dan mijn ogen. Ik kijk om me heen en ik zie naast mij op het andere bed Jade slapen. Ik glimlach en laat me weer achterover vallen. Ik staar naar het plafond en zucht diep. Ik weet nog steeds niet precies wat er nou is gebeurd. Ik bedoel waarom ben ik flauw gevallen? En waarom was ik zo lang in slaap? Al die gedachtes gaan door mijn hoofd. Waar ik het antwoord niet op weet 'goedemorgen' hoor ik ineens. Ik schrik op en kijk naast mij. Jade is ook wakker 'goedemorgen' zeg ik zacht. Ik ga op mijn zij liggen met mijn gezicht naar haar toe 'lekker geslapen?' Vraagt ze. Ik knik 'jawel en jij?' Vraag ik. Ze knikt 'redelijk' antwoordt ze. Ik knik en het blijft een poosje stil. 'Waar was je over na aan het denken?' Vraagt ze uiteindelijk. Ik zucht diep 'wat er nou precies is gebeurd' mompel ik. Ze is even stil 'ik bedoel waarom ik nou ben flauw gevallen' zeg ik er achteraan. Ze knikt 'je werd niet zo lekker door het alcohol en ik denk ook dat het misschien te druk was' zegt ze zacht. Ik frons 'ben ik daardoor zo lang in slaap beweest?' Vraag ik verbaasd. 'Het kan lang duren' antwoord ze. Ik frons en ga weer op mijn rug liggen. Het blijft apart.

We hebben net ontbijt gehad en we wachten totdat de dokter langs komt. Om te bespreken hoe het gaat en wanneer ik naar huis mag. Ik hoop echt dat ik vandaag al naar huis mag 'denk je dat ik vandaag naar huis mag?' Vraag ik hoopvol aan Jade. Ze zucht diep 'ik weet het echt niet' mompelt ze. Ik zucht diep en rol mijn ogen. Ik pak mijn telefoon en ik zie dat ik een appje heb van Nora. Ze vraagt hoe het gaat en ik reageer erop. Ook krijg ik appjes van anderen en ook weer van Davey. Zodra ik zijn naam zie wordt ik gelijk weer vrolijk. Ik reageer op zijn berichten met een brede glimlach. Dan wordt ik uit mijn gedachtes gehaald door Jade. 'Gaat alles goed?' Vraagt ze. Ik knik heftig 'ja' antwoord ik. Ze knikt en ik typ dan mijn bericht af. De deur gaat open en de dokter komt binnen. Ik leg meteen mijn telefoon weg 'hey Emma' zegt hij. Ik glimlach 'hey' zeg ik terug. 'Hoe gaat het?' Vraagt hij dan. Ik knik 'wel prima' antwoord ik. Hij knikt tevreden 'wij zien dat ook wel' zegt hij vrolijk. Ik knik enthausiast 'al komt dat niet zo vaak voor als er drugs is gevonden' zegt hij. Ik frons 'drugs?' Vraag ik. Hij knikt en ik kijk naar Jade. Die rood aan loopt 'ja, maar het gaat helemaal goed met je' zegt hij. Ik knik enkel 'je mag naar huis vandaag' en ik glimlach. 'Regelen jullie iemand die jullie ophaald?' Vraagt hij. Jade knikt 'ja regel ik' antwoord ze. Hij knikt 'mooi nou ik hoor graag als jullie gaan' glimlacht hij. Jade knikt en hij glimlacht nog vriendelijk naar mij. 'Ik spreek je nog Emma' zegt hij. Ik knik en hij loopt de kamer uit en sluit de deur achter zich. Meteen gaat mijn blik naar Jade 'jij wist dit?!' Vraag ik kwaad. Ze staat op 'Emm alsjeblieft wees rustig' zegt ze. Ik sta kwaad op 'rustig?!' roep ik. 'Je hebt gelogen!' roep ik boos. Ze wordt nog roder en staart naar de grond. 'Waarom?' Vraag ik. Ze zucht diep en kijkt me weer aan 'Ik wilde niet dat je schrok' zegt ze zacht. Ik lach schamper 'wat een kus smoes' mompel ik. Ze zucht diep 'ik weet het' mompel ik. Ik rol mijn ogen 'nee je snapt het niet' zeg ik. 'Anders had je het wel gezegd' zeg ik er boos achteraan. 'Kom Emm, ga zitten' en ze wilt me vast pakken. Ik trek naar achteren 'nee ik ga niet zitten' mompel ik. 'Bel nou maar iemand' zeg ik kortaf. Ze zucht diep en blijft me stil aan kijken 'ik wil er over praten' zegt ze. 'Het gaat er niet altijd om wat jij wilt mam' floep ik eruit. Haar ogen worden groot 'wat zei je?' Vraagt ze pissig. Ik slik 'dat bedoelde ik niet zo' zeg ik snel. Ze zucht diep 'ik bel wel iemand' en ze loopt naar haar bed. Ze gaat zitten en pakt haar mobiel. Ik zucht diep en plof neer op mijn bed.