adopted by little mix part 2

deel 15

Zo sorry! Het duurde zooo lang dat er weer een nieuw deel kwam. Ik heb de laatste tijd niet zo heel veel tijd meer om te schrijven. Het spijt me heel erg!❤

Emma pov
Ik zit nog tussen Jade en Perrie in. 'Trouwens' zeg ik zacht. Op dat moment komt Simon binnen. 'Wat was dat?!' roept hij boos. Ik zie dat de meiden niet snappen waar hij het over heeft. Net zoals ik. 'Waarom zeggen jullie niks?!' roept hij weer. 'Omdat we geen flauw idee hebben waar je het over hebt' zegt Jesy voorzichtig. Hij zucht diep 'jullie kunnen niet zomaar Emma op het podium laten zingen!' roept hij. Ik slik 'hoezo niet?' verdedigt Perrie. 'Dat kan gewoon niet!' roept hij kwaad. 'Maar ze heeft echt talent!' roept Perrie terug. 'Dat maakt mij helemaal niks uit!' roept hij kwaad.' Simon Emma heeft echt talent!' roept Jade. Hij kijkt haar boos aan 'ik zei net dat dat me helemaal niks boeit!' ik slik alweer. 'Waarom vindt je dit zo erg?' vraagt Jade. 'Omdat het gewoon niwt kan!' roept Simon. 'Simon doe is rustig' zucht Claudimar. Hij draait zich om 'hou jij je er buiten!' Claudimar schudt meteen zijn hoofd. 'Nee want Emma heeft super veel talent en dat moet gewardeert worden' Simon zucht. 'Jullie moet hier iets aan doen!' en hij loopt de kleedkamer uit. Ik slik en ik kijk naar beneden. Dit is allemaal mijn schuld. Jade slaat een arm om mij heen 'het is niet jou schuld Emm' kan ze mn gedachtes lezen? Ik haal alleen mn schouders op 'ik had gewoon nooit het podium op moeten gaan' zeg ik zacht. 'Jawel!' Perrie komt aan de andere kant naasr mij zitten. 'Je hebt echt talent Emma!' ik schud meteen mn hoofd. 'Dat is niet waar' mompel ik. 'Emm je hebt echt talent' zegt Jade. Ik zucht zacht 'ik vind het lief dat jullie het zeggen maar het is niet zo' ik sta op. 'Zullen we naar de bus gaan?' vraag ik als niemand meer wat zegt. Ze knikken en Jade pakt mn hand en we lopen met zn allen de kleedkamer uit. Jade knijpt in mn hand als we door de gang lopen. Ik glimlach kleintjes en we lopen naar buiten. Meteen komen er fotograven op ons af. Ik schrik kort en houd me stevig vast aan Jade. Ze verneemt het en slaat stevig een arm om me heen. Opeens gaat er een verdrietig gevoel door me heen. We waren van plan met zn allen een film te kijken maar zelfs daar heb ik geen zin meer in. Als we in de bus zijn klim ik zo snel mogelijk naar binnen. 'Ik ga op bed' mompel ik. Ik wacht niet op antwoord en loop de 'slaapkamer' binnen. Ik laat de meiden verbaast achter...

Jade pov
Als we buiten komen zien we meteen alle fotograven op ons af komen. Emma schrikt en ze pakt me stevig vast. Ik verneem dat ze dit nog steeds moeilijk vindt. Ik sla mn arm om haar heen. En we lopen zo stevig door om zo snel mogelijk bij de bus te zijn. Als we bij de bus zijn klimt Emma meteen naar binnen. Ik klim ook naar binnen 'ik ga op bed' mompeld Emma. Ik frons waarom nu ineens? Ze wacht niet op antwoord en loopt al weg. Dit is raar. 'Wat is er met Emma?' vraagt Jesy bezorgd. Ik haal mn schouders op 'ik heb geen idee' ik wil de slaapkamee binnen lopen. Maar Perrie houdt me tegen 'Jade laat haar maar even' ik schud meteen mn hoofd. 'Weet je misschien wat er kan zijn?' vraagt Leigh. Ik denk even na 'ze was een beetje bang voor de fotograven maar dat zou het wel niet zijn' zeg ik. Ze knikt en ik loop naar Emma toe.

Ik loop de 'slaaplekker' binnen en ik zie Emma opgekruld liggen in een bed. Ik loop snel naar haar toe. Ik leg mn hand op haar hoofd 'hey wat is er?' vraag ik zacht. Ze haalt alleen haar schouders op. 'Emm je weet wel wat er is' ze schud haar hoofd. Ik zucht zachtjes 'kijk me is aan' ze draait zich voorzichtig om. Als ik haar gezicht zie schrik ik. Haar ogen zijn behuild en overal op gezicht zitten tranen. 'Vertel me is' fluister ik. Ze kijkt me alleen maar aan. 'Ik weet het niet' zegt ze zacht. Ik kan dit niet aanzien. Ik kan niet aanzien als Emma zou kapot gaat van binnen. 'Kun je me er iets over vertellen?' vraag ik voorzichtig. 'Ik heb gewoon nergens geen zin meer in' mompeld ze. Dit breekt mijn hart in duizenden stukjes. Ik voel tranen opkomen. Maar ik moet houd het in. 'Schuif is wat op' zeg ik zacht. Ik voel een brok in mn keel en ik slik. Ze schuift wat naar achter zodat ik er bij kan liggen. Als ik naast haar lig kruipt ze meteen tegen me aan. Ik aai over haar hoofd en ze begint zachtjes te huilen. 'Ik ben bij je Emm' zeg ik zacht. Ze zegt niks en begint alleen maar meer te huilen. Dit breekt mijn hart alleen nog maar meer. Er vallen een paar tranen over mn wangen. Ik knipper ze weg maar dat helpt niks. Ik wil niet huilen want ik moet sterk blijven voor Emma.

Perrie pov
Ik zit met Jesy en Leigh op de bank en ik vindt dat Jade wel erg lang weg blijft. 'Wat zou er met Emma zijn?' vraag ik voorzichtig. Jesy en Leigh kijken me allebei aan. 'Weet ik niet' zegt Leigh zacht. Ik kijk Jesy aan 'ik ben wel bezorgd' zegt Jesy. Ik knik zachtjes. Jesy staat op 'ik ga even kijken' Leigh en ik knikken. Ze loopt naar de 'slaapkamer'. Even later komt ze weer. 'Ze liggen te slapen' zegt Jesy. Ik frons 'Emma lag heel schattig in Jade haar armen' ik glimlach. Wat zijn zo ook lief samen. 'Laten wij ook maar gaan slapen' zeg ik. Ze zijn het met me eens en we gaan alle 3 in ons bed liggen.

Midden in de nacht word ik wakker. Waarom moet ik altijd midden in de nacht plassen. Ik loop naar de woonkamer want daar zit de wc. Ik zie Emma alleen zitten op de bank. 'Hey wat is er?' en ik ga naast haar zitten. Ze kijkt me aan met een betraand gezicht. 'Gaat het wel?' ze schud meteen haar hoofd. Ik gooi me in armen in de lucht als teken dat ik haar een knuffel wil geven. Ze glimlacht kleintjes en kruipt tegen me aan. 'wat is er?' vraag ik zacht. Ze haalt haar schouders 'je hoeft er niet over te praten als je dat niet wil' fluister ik. 'Ik heb het mam al veteld' zegt ze zacht. Ik glimlach omdat ze Jade 'mam' noemt. Ze kruipt dichter tegen me aan. 'Ik heb gewoon nergens geen zin meer in' fluistert ze. Ik schrik zei ze dat nou echt? Ik weet even niet wat ik hier op moet zeggen. 'hhoelang heb je dat gevoel al?' vraag ik voorzichtig. 'Een klein poosje denk ik'  mompeld ze. Ik slik weet Jade dit? 'Heb je Jade dit verteld?' vraag ik voorzichtig. Ze knikt 'ja' zegt ze zacht. Op dat moment komt Jade eraan lopen. 'Hier ben je' zegt ze bezorgd. Ik glimlach kleintjes. 'Ik ga even naar de wc' en ik laat Emma los. Ze gaat rechtop zitten en ik geef Jade een kus. Ze bloost en ik loop naar de wc.

Jade pov
Perrie staat op en ze geeft me een kus. Ik voel weer de vlinders in mn buik heen en weer vliegen. Ze geeft me een lieve glimlach en ze loopt naar de wc. Ik kijk bezorgd naar Emma die voor zich uit staart. Ik ga naast haar zitten 'hoe gaat het nu?' vraag ik. Ze kijkt me aan 'nog het zelfde' zegt ze zacht. Ik kijk haar bezorgd aan. 'Kom hier' zeg ik zacht. Ze klimt bij me op schoot en kruipt strak tegen me aan. 'Ik hou van je' fluister ik. En ik geef een kus op haar hoofd. 'Ik ook van jou mam' zegt ze zacht. Ik hoor dat de wc doorgespoelt wordt en even later komt Perrie er weer aan. Ze kijkt me trots aan 'its looks cute' fluistert ze. Ik glimlach kleintjes en ze komt naast me zitten. Ik ga door Emma haar heen. Ik voel dat ze ontspant. Ik glimlach en Perrie en ik kijken elkaar aan. Ze kijkt me aan met een lieve glimlach. Ik voel dat ik rood word. Ik geef haar een kus maar dan hoor ik zacht gesnurk. Perrie en ik kijken elkaar aan en dan kijken we allebei naar Emma. We beginnen zachtjes te lachen. 'Ze slaapt nu rustig' zucht ik zachtjes. 'Ga anders ook slapen' ik knik. 'Wacht' ik frons. Perrie staat op en loopt naar de 'slaapkamer'. Dan komt ze weer aanlopen met een deken. Ik glimlach en ze gaat liggen. Ik ga tegen haar aan liggen met Emma in mn armen. Perrie gooit de deken over ons drieën heen. Ze geeft me een kus op mn hoofd 'weltrusten Jadey' fluistert ze. 'Weltrusten Pez' en ik ga goed liggen. Niet veel later vallen wij ook in slaap.

Ik hoor 2 mensen praten 'ja klopt' ik knipper een paar keer mn ogen. Als ik gewend ben aan het licht kijk ik hoe ik lig. Ik lig nog steeds tegen Perrie aan met Emma in mn armen. Ik grinnik en ik laat Emma voorzichtig los. Ik klim van de bank af en Emma valt zachtjes tegen Perrie aan. Ik schiet zachtjes in de lach en ik gooi de deken goed over ze heen. Dan zie ik dat Jesy en Leigh me aan kijken. Ik glimlach en ik loop naar ze toe. 'Goeiemorgen' en ik ga bij ze zitten. 'Goeiemorgen' zeggen ze in koor. 'Hoe gaat het met Emma?' vraagt Jesy bezorgd. 'Niet heel goed' zucht ik. Ze kijken me allebei bezorgd aan. 'Ze heeft ineens nergens zin meer in' zeg ik. Ik zie dat ze schrikken. 'Ik ben bang dat ze in een depressie komt' zeg ik zacht. Bij die gedachte begin ik het al benauwd te krijgen. Ik zie dat Jesy niet weet wat ze moet zeggen. Ik leg mn hand op die van haar. 'Het komt echt goed met haar' ze knikt enkel. 'Sorry ik had dat niet moeten zeggen' zeg ik zacht. 'Jawel' zegt Jesy. Ik frons 'nu kunnen we haar nog op tijd helpen' ik knik.