adopted by little mix part 2

deel 12

Love this song!☝❤

Emma pov
Als de bus voor vandaag de laatste keer stopt zie ik dat we in België zijn. (Ik was even vergeten waar ze nog al weer heen gingen😂). Ik kijk uit het raampje en ik glimlach. We zijn in België! Ik klim van de bank af en ik loop naar buiten. Het is echt super mooi hier! Ik draai een rondje en ik kijk om me heen. Er verschijnt een grote glimlach op mn gezicht. Dit uitzicht hier is zo geweldig! Ik draai me weer om en ik wil de bus inlopen. Ik bots tegen iemand op en ik kijk snel op. Dat was Jade. 'Oh hey mam' grinnik ik. 'Hey Emm' en ze slaat een arm om me heen. 'Hoe vindt je het hier?' vraagt ze vrolijk. Ik kijk haar met een grote glimlach aan 'geweldig!' ze grinnikt. 'Mooi!' ik glimlach en ik kijk weer naar het uitzicht voor ons. 'Ga je vanavond mee naar het optreden?' vraagt ze met een bigsmile. Ik knik hyper 'ja leuk!' ze glimlacht breed. We beginnen samen in het rond te springen. Waarom? Ja dat weet ik zelf ook niet. We beginnen spastisch te dansen en hard te zingen. Het ziet er echt debiel uit voor andere mensen. We hebben niet eens door dat Perrie en Jesy naar buiten zijn gaan lopen om te kijken waar dat lawaai vandaan komt. Ik schiet in lach en ik leun tegen Jade aan. Heeft geen nut want ze is spastisch aan het dansen. Dus ik verlies mn evenwicht en ik val op de grond. Ik schrik kort en ik gil. In een schok is Jade gestopt met dansen en hurkt ze naast mij. Ik lig met de slappe lach op de grond. Dan hoor ik ook gelach komen vanuit de bus. We draaien ons verbaasd om. Daar staan Perrie en Jesy in de slappe lach. Perrie heeft een telefoon vast en op ons gericht. Ze zou toch niet? Ik ben inmiddels al gestopt met lachen. Jade draait zich weer om naar mij 'gaat het?' Ik knik en ik sta op 'ja' glimlach ik. Ze kijkt me nog bezorgd aan maar als ik grijns begint zij ook te grijnzen. Ik schiet weer in de lach en Jade kijkt me raar aan. 'Wat is er?' ik kijk haar aan terwijl ik nog lach. Dat ziet er denk ik heel debiel uit. Ik wil wat zeggen maar er komt alleen gelach uit mn mond. Waardoor ik nóg harder moet lachen. 'Jongensss!' gilt Perrie vanuit de bus. Ik stop in 1keer met lachen en ik kijk Jade verbaasd aan. Ze trekt 1 wenkbrauw op en binnen een paar seconden staat Perrie in ingang van de bus. 'Gaan jullie mee naar de mac?' vraagt ze met een grijns. 'Alweer?' vraag ik. Intussen ben ik alweer op gestaan.  Ze knikt hyper 'okey dan' zegt Jade. Maar dan denk ik aan de fotograven. Bij die gedachte begin ik het een beetje benauwd te hebben. Waarom? Geen idee. Blijkbaar heeft Jade het door en legt ze haar hand op mn schouder. 'Gaat het?' vraagt ze zacht. Ik knik enkel 'vanwege de fotograven?' vraagt ze voorzichtig. Ik knik weer en ik staar op 1 punt diep in gedachtes. Verder hoor ik haast niks meer. 'Dan gaan we niet heen' hoor ik wazig. Ik hoor het wel maar ik reageer niet. 'Jade ze moet over de angst heen' hoor ik een vage stem zeggen. Ik kan niet meer reageren en enkel voor me uit staren. 'Hoe kun je dat zeggen?' klinkt dit nou als een ruzie? Urgh. 'Ik ga naar binnen' en ik loop zonder oogcontact de bus in. Ik loop langs Jesy en Leigh die aan een tafel zitten. Ze zeggen me gedag maar ik heb geen kracht om wat terug te zeggen. Waarom voel ik me ineens zo? Ik plof neer op de bank en wikkel de deken om me heen. 'Emm?' hoor ik Jade zeggen. Ik reageer niet en kijk weer voor me uit. 'Wat is er toch?' ze hurkt voor me neer. Wat er is? Geen idee. Ik haal mn schouders op en Jade kijkt me bezorgd aan. Waarom voel ik me toch ineens zo? 'Sorry' zeg ik zacht. Ze fronst en ze komt naast me zitten. Ze slaat haar arm om me heen en trekt me strak tegen haar aan. 'Waarvoor sorry?' vraagt ze. 'Dat ik zo doe' zeg ik met moeite. Want ik krijg amper een stem uit mn mond. 'Daar hoef je toch helemaal geen sorry voor te zeggen?' ik glimlach kleintjes. 'Geloof me dat hoeft echt niet' ze kijkt me lief aan. Ik knik en ik leg mn hoofd op haar borstkast. 'Ik hou van je mam' zeg ik zacht. 'Ik ook van jou Emm' en ze legt haar hand op mn hoofd. 'Gaan we naar de mac?' Perrie komt binnenlopen. 'Is goed' zeg ik zacht. 'Nee we gaan niet' zegt Jade vastbesloten. 'We bestellen wel een pizza ofzo' mompeld ze. Ik ga rechtop zitten 'nee we gaan wel gewoon heen' zeg ik. Perrie zucht 'we bestellen wel wat' ze ploft neer op de andere bank. Waarom doe ik nou zo? Ik sta op 'ik ga even naar onze slaapkamer' ik wacht niet op antwoord en loop naar de slaapkamer. Ik plof neer op het bed waar ik op slaap. Ik wikkel de dekens om me heen en ik ga liggen. Ik hoor de deur open gaan maar ik kijk niet op of om. Dan hoor ik de stem van Jade 'wat is er Emm?' ik mompel wat overstaanbaars en ik kijk haar aan. 'Wat zei je?' vraagt ze lief. 'Ik weet het niet' zeg ik zacht. 'Ik voel me ineens niet lekker' maak ik me zin af. Ze glmlacht kleintjes 'ga anders maar even slapen' ik frons. 'Het duurt nog wel even totdat we moeten optreden' zegt ze als ze mijn vragende blik ziet. Ik knik 'dankje mam' zeg ik zacht met een kleine glimlach. Ze glimlacht terug en geeft me een kus. 'Trusten' ik glimlach. 'Trusten mam' ze staat op en loopt naar de slaapkamer. Dan vallen mn ogen langzaam dicht en val ik inslaap.