adopted by little mix part 2

Deel 28

OMGGG! Dit verhaal is duizend keer gelezen! Ik wil jullie zooo erg bedanken! Ik maak dit verhaal met heel veel plezier! Als jullie nog tips hebben of leuke ideeën hebben,laat het dan weten ik de reacties! Vindt het heel fijn om dat te lezen en er iets mee te doen💕

Emma pov
De dokter heeft Jade en mij ontbijt gebracht en nu zit ik een beetje uit te buiken. Terwijl Jade op gesprek is met de dokter. Over of ik vandaag naar huis mag. Ik hoop het wel, want in het ziekenhuis wil ik liever niet blijven. Ik schrik op uit me gedachtes van Jade die de kamer binnen komt. En de dokter direct achter haar aan 'en?' vraag ik. 'Je mag naar huis' zegt de dokter met een glimlach. Ik glimlach breed 'ik pak me spullen' en wil opstaan. Maar de dokter houdt me tegen 'wel rustig aan doen' zegt hij snel. 'Je hebt wel een lichte hersenschudding' ik knik. Ik zucht en ga weer liggen. 'Ik pak wel je spullen' zegt Jade. Ik glimlach dankbaar 'als je helemaal gereed bent hoor ik het graag' en de dokter loopt de kamer uit. Jade komt bij me op het bed zitten 'ga jij je maar douchen' ik frons. 'Waar?' ze lacht zachtjes. 'Je hebt hier in de kamer een eigen douche' Mn ogen worden groot. 'Dan ga ik douchen' zeg ik met een grote glimlach. Jade schiet in de lach 'ik bel de meiden even' ik kijk haar lachend aan. 'Je bedoelt Pez?' ze wordt rood. 'Je sliep toen nog?' ik knik. 'Maar ik weet wel dat je haar eerst gaat bellen' en ik kijk haar aan met een pedoface. Ze lacht nerveus 'das niet waar' en ze wordt nog roder. Ookal dacht ik dat het niet mogelijk was. 'Mam?' ze kijkt me aan. 'Je bent rood' en ik schiet in de lach. 'Niet grappig' zegt ze zacht. Ik grinnik en loop de douche in. Maar dan besef ik me dat ik nog kleren moet pakken. Ik zucht en loop weer terug. 'Jij bent snel' ik grinnik. 'Nee was kleren vergeten te pakken' ze lacht. 'Had je me onesie meegenomen?' vraag ik. Ze knikt 'ja zit in die tas' de wijst de tas aan die naast het bed staat. Ze geeft de tas aan en ik haal de onesie eruit. Pak nog wat schone ondergoed en stap onder de douche.

Jade pov
Ik voel me telefoon trillen en ik zie dat Perrie belt. 'Hey' zeg ik zacht. Ze giechelt 'hey' ik begin te blozen. 'Hoe gaat het nu met Emm?' vraagt ze. 'Wel goed' zeg ik. Ik glimlach 'gelukkig' zegt ze opgelucht. Het is even stil aan de lijn. 'Uh Pez?' zeg ik aarzelend. 'Ja?' zegt ze vragend. 'Ik uh wou even iets bespreken' mompel ik. 'Is goed' zegt ze lief. 'Uhm nou aangezien Emma zich niet helemaal goed voelt' begin ik. 'Ja' zegt ze. 'Dacht ik dat ik beter naar huis kon gaan met Emma' zeg ik zacht. Ze is even stil 'dat lijkt me eigenlijk ook wel verstandig' zegt ze dan. Ik zucht opgelucht ik dacht dat ze boos zou zijn. 'Misschien kunnen jullie dan later vandaag ook komen als Emma en ik thuis zijn?' stel ik voor. 'Ja leuk' zegt ze dan. Ik glimlach 'we hebben toch pas overmorgen weer een optreden' zegt ze. 'Ja' mompel ik. 'Wacht' zegt ze dan. 'Wat?' vraag ik. 'Hoe moet dat dan met de optredens?' vraagt ze dan. Ik denk even na 'ik praat nog met Simon' zeg ik zacht. 'Okey' zegt ze. 'Oh god' mompelt ze ineens. Ik frons 'wat is er?' ze lacht even. 'Er staan 2 debielen voor me' ik grinnik. Ik weet nu al wie het zijn. 'Ze willen je spreken' zegt ze dan. Ik glimlach 'is goed' even later hoor ik Jesy praten. 'Je staat op luidspreker' zegt ze. Ik grinnik 'okey' ze lachen alle 3. 'Hoe gaat het nu met Emm?' vraagt Leigh. 'Wel goed' zeg ik. 'Gelukkig' zegt ze dan. 'En met jou?' vraagt Jesy. Ik slik 'ook wel goed' mompel ik dan. 'Trouwens' begin ik dan. 'Wat is er?' vraagt Leigh. 'Uhm' mompel ik. 'Vinden jullie het goed dat ik met Emma naar huis ga?' vraag ik zacht. 'Tuurlijk' zeggen Jesy en Leigh in koor. Ik glimlach 'moet alleen nog iets regelen met Simon' zeg ik dan. 'Hoe bedoel je?' vraagt Leigh. 'Nou met de optredens enzo' mompel ik. 'Ohh' zegt ze zacht. 'Het komt allemaal goed Jadey' zegt Jesy ineens. Ik glimlach 'ik bel Simon even' zeg ik dan. 'Is goed' zeggen ze alle 3 in koor. Ik grinnik 'latersss' lach ik. Even later hangen we op. Ik glimlach deze meiden zijn echt geweldig. Met die gedachte bel ik Simon op 'Hey Jade wat fijn dat je belt' ik glimlach. 'Hoe gaat het nu met Emma?' vraagt hij dan. 'Uh wel goed ze mag naar huis' zeg ik dan. 'Dat is super fijn om te horen' zegt hij. 'Ja ik ben ook heel blij dat ze naar huis mag' zeg ik. 'Snap ik' zegt hij begrijpelijk. 'Uhm Simon' mompel ik dan. 'Ja?' zegt hij vragend. 'Zou je het erg vinden dat ik met Emma naar huis ga' zeg ik dan. Hij is stil 'dan ben ik dus niet bij de tour' zeg ik dan zacht. Hij zegt nog steeds niks 'Simon?' vraag ik dan. Hij zucht 'ik ben het er niet zo mee eens Jade' ik slik. 'Jullie hebben nog een paar maanden lang tour' zegt hij. 'Weet ik' zeg ik zuchtend. 'Dus dat houdt in dat er nog veel optredens en interviews komen' ik zucht. 'Dat weet ik' nu zucht hij. 'Perrie, Jesy en Leigh-Anne kunnen bij al die optredens en interviews het met zn 3en doen' ik knik. 'Nee snap ik' zeg ik dan zacht. 'Kijk als het nou 1 of 2 optredens waren dan was het anders' ik ben even stil. 'Dus ik verwacht je gewoon' zegt hij dan. Ik zucht diep 'Simon dat kan ik niet' zeg ik dan. 'Jade dit kan niet zomaar' nu wordt ik een beetje boos. 'Simon mijn dochter lag in het ziekenhuis!' roep ik dan. 'Dat weet ik Jade' ik sta op. 'Waarom snap je het dan niet!?' roep ik boos. 'Ik snap het wel Jade' zegt hij dan kalm. Ik zucht 'weet je wat?' hij zegt niks. 'Je bedenkt het maar gewoon' en dan hang ik op. Ik zucht en laat me vallen op het bed. Waarom?

Emma pov
Als ik de douche uitstap droog ik me snel af. Ik tril van de kou dus ik trek snel me onesie aan. Ik ruim alles op en loop weer naar Jade. Ze ligt op het bed en zit achter haar telefoon. 'Hey' zeg ik zacht. 'Hey Emm' en ze kijkt me met een glimlach aan. 'Lekker gedoucht?' ik knik. 'Ja heb het alleen koud' lach ik zacht. Ze grinnikt Heb je alles?' vraagt ze dan. Ik knik 'maar waar moet ik de vieze kleren laten?' vraag ik. 'Waar liggen ze?' en ze trekt haar vest aan. 'In de badkamer' ze knikt en loopt heen. Even later komt ze weer met de kleren en stopt ze in een tas. 'Straks gelijk in de was' ik knik. 'Ik haal even de dokter' ik knik 'ik zeg even tegen de dokter dat ie gereed bent' zegt ze. Ik knik en ze loopt de kamer uit. Ik pak me telefoon en ik zie dat ik weer duizenden dm's heb. Ik zucht en klik de eerste aan. 'Ik hoop dat je in het ziekenhuis blijft' dat was een reactie van een fanaccount van de meiden. Ik lees meerdere dm's. 'Waarom moet je altijd zo overdrijven?' dat is de volgende. Haten ze me zo erg? Ik zucht en ik lees er nog 1. 'Je verdient het niet om de dochter te zijn van Jade' er rolt een traan over me wang. Ben ik zo erg? Er rollen nu meer tranen over me wangen. Er komt zelfs een harde snik uit me mond. Ik wil die berichten en reacties niet eens lezen. Ik gooi me telefoon boos op het bed en ga liggen op het bed en verstop me gezicht in de kussen. Ik probeer de tranen tegen te houden maar dat lukt niet lang. Een harde snik verlaat weer me mond waarom? 'Emm je mag naar huis' hoor ik Jade zeggen. 'Oh God wat is er?' vraagt ze bezorgd. Ik haal me gezicht uit het kussen en kijk haar aan.

Jade pov
Ik heb net aan de dokter door gegeven dat Emma helemaal gereed is. Ze kan nu dus naar huis. Met een blij gevoel loop ik naar de kamer van Emma. 'Emm je mag naar huis' zeg ik opgewekt. Maar dan zie ik Emma liggen op het bed met haar gezicht in het kussen. Ik hoor haar zacht huilen 'oh God wat is er?' vraag ik bezorgd. Ze haalt haar gezicht uit het kussen en kijkt me met een betraand gezicht aan. Om Emma zo te zien breekt me hart. Ik loop snel naar haar toe en trekt haar tegen me aan. 'Wat is er?' vraag ik nog een keer. 'Haat' snikt ze. Ik slik en ik wrijf over haar rug heen. 'Ik ben bij je' zeg ik zacht. Ze legt haar hoofd op me schouder 'zullen we naar huis gaan?' vraagt ze met een gebroken stem. Ik slik even om hoe gekwetst ze klinkt. 'Ja' en ik geef haar nog een knuffel. Ze laat me langzaam los en staat op. Ze pakt haar rugzak en doet hem op haar rug. 'Emm' en ik ga voor haar staan. 'Weet dat je niks moet aantrekken van wat ze zeggen' ze slikt. 'Wat ze zeggen is helemaal niet waar' ze zucht. 'Hoe weet jij nou wat ze zeggen' ze kijkt me vragend aan. 'Ze zijn gewoon jaloers Emm' ze knikt. Ze loopt de kamer uit en draait zich om naar mij. 'Kom je?' ik knik en ik pak mijn tas. Ik sla me arm om haar heen als we door de gang lopen. 'We moeten nog even langs de dokter' ze knikt kort en we lopen naar de balie waar hij staat. 'Ahh Emma' ze glimlacht kleintjes. 'Hoe voel je je nu?' vraagt hij vriendelijk. Ze knikt 'wel goed' zegt ze zacht. Hij glimlacht 'mooi' ik glimlach en ik kijk naar Emma. 'Maar doe rustig aan' ze knikt. Hij geeft ons een hand en wenst ons een fijne dag. 'Waar gaan we nu heen?' vraagt ze als we bij de auto aankomen.'Naar huis' zeg ik. Ik zet de tassen achterin en ga naast haar zitten ik de auto. 'Maar de tour dan? vraagt ze zacht. 'Dat komt wel goed' zeg ik. Ze knikt 'zullen we wat gaan eten?' vraag ik als we bij de stoplichten staan. Ze knikt 'we kunnen wat lekkere broodjes meenemen van de winkel?' stel ik voor. Ze knikt en ze staart weer uit het raam. Ik moet Emma weer opvrolijken. Maar ik weet niet hoe.

We komen aan bij ons huis en Emma staart een poosje naar buiten. 'Wat is er?' vraag ik. Ze is even stil 'het is een poosje geleden dat we hier waren' ik knik. 'Zullen we gaan?' ze knikt en ze pakt de broodjes. Ik pak de tassen van achterbank en we lopen naar de voordeur. Ik open de deur en we lopen naar binnen. Ik zet de tassen op de trap en loop Emma achterna naar de keuken. Ze legt de broodjes op het aanrecht 'ik breng de spullen even naar boven' ik knik en loopt de keuken uit. Even later hoor ik haar de trap op lopen. Ik zucht en begin de tafel te dekken. Als ik de broodjes op de tafel leg gaat me telefoon. Ik zie dat het Perrie is en ik glimlach. Ik neem op 'Hey Pez' zeg ik. 'Zijn jullie al thuis?' vraagt ze. 'Ja' zeg ik en ik ga op de bank zitten. 'Dan komen wij ongeveer met een uurtje' zegt ze. 'Is goed' ik bloos als ik haar hoor giechelen. 'Is het een verrassing voor Emm?' vraagt ze ineens. 'Uh ja' mompel ik. 'Okey dan neem ik iets voor haar mee' ik glimlach. 'Lief' en al snel heb ik spijt van wat ik zeg. Lief? Serieus? Is dat het enige wat ik kan bedenken? Ze begint weer te giechelen wat me weer laat blozen. Soms zeg echt van die stomme dingen... 'Dan zie je ons zo' zegt ze zacht. Ik glimlach 'is goed' en we hangen op.