GECE

BÖLÜM 56

Bölüm sonunda görüşelim. Keyifli okumalar. Beğenmeyi de unutmayalım 🖤

Hayat seçimlerden ve planlardan oluşur. Seçimler bizi iyi veya kötüye götürmez. Çünkü yaptığımız seçimin diğerinden iyi mi kötü mi olduğunu bilemeyiz. Diğer yolu seçmediğimiz için ise bir bilinmezliğe maruz kalırız.

'Hayat, siz başka planlar yaparak meşgul olduğunuz sırada size olan şeydir.'

Demiş John Lennon... bunun doğruluğu tartışılır ama mantığa yattığı inkar edilemez.

Bugün bir seçim yapmıştım. Plansız bir girişimde bulunmuştum. Arat ile bir gece. Kırgınlıklarımı kenara bıraktığım. Öfkemi bir kavanoza koyduğum ve gardımı indirdiğim bir gece.

Şimdi ise deniz kenarına atılmış tabure ve masalardan birine oturmuş önümdeki kokoreçe bakıyordum. Ah evet kokoreç yemeye gelmiştik.

"Gerçekten mi Arat? Kokoreç yemeye mi getirdin beni?"

Kocaman bir ısırık aldığı kokorecinden bakışlarını alıp bana döndü. Omuz silkip "Yavrum kokoreçten güzel gece atıştırmalığı mı var?"

Gözlerimi devirip kokorecimden bir ısırık aldım. Hmm lezzetli.

Yüzüme bakıp "Beğendin mi?" Dediğinde birkaç onaylayan mırıltı çıkardım. Ağzım dolu olduğu için konuşmak oldukça zordu. Bu halime gülüp şişmiş yanaklarımdan dolayı büzülmüş dudaklarımı parmaklarının arasına alıp sıktı. Gülerek "Yarasın aslanıma."

Gözlerimi belerttiğimde gülüşü genişlerken ayranı uzatıp "Bakma öyle ayran iç."

Bugün oldukça keyifliydi. Ve keyifli olduğunda içinden muzip bir Arat çıkıyordu. Bu Arat'ı da seviyordum.

Normal bir hayatı düşlemek ancak bizim gibilerin çıkmazı olabilirdi. Başkaları için çok sıradan olan her şey bizim için çok değerliydi. Sürekli sorunlarla baş etmekten ve omuzlarımıza yığılan sorumluluklarımızdan normal olmayı başaramıyorduk.

Yaşıtlarımız gibi istediğimiz yere gidip, istediğimiz gibi yaşayamıyorduk. Sıradan hayatı olan insanlara her zaman hayran olmuşumdur. Belki birazcık kıskanıyor bile olabilirim. Ama inanmak istiyorum ki... bir gün ben de dilediğim gibi yaşayacağım. Ben de sorunlarımdan arınacağım. Ve hayat gerçekten çok güzelmiş diyebileceğim.

El ele yürüyorduk sahilde. Sıcacık eli benim soğuk ellerimi ısıtıyordu. Varlığı kalbimi ısıttığı gibi. Onun sıcaklığı beni her zaman mayıştırıyordu. Güzel hissettiriyordu.

Deniz oldukça sakindi. Parıltılı ve ıssız bir geceydi. Denizin kokusuna eşlik eden Arat'ın kokusu nefes aldığımı hissettiriyordu. Durup beni önüne aldı. Kollarını etrafıma sarıp çenesini başımın üstüne yasladı.

Derin bir nefes aldı. "Çok huzurlu." Fısıltılı sesi gerçekten huzurlu gibiydi.

"Hayallerimden bile güzel."

"Ne?"

Gülüp "Seninle böyle olmayı öyle çok hayal ettim ki Gece. Yanımda, kollarımın arasında olmanı. Sorunlar olmadan. Kimsenin bize karışmadığı. Nasıl yaşayacağımızı belirleyen sorumluluklarımız olmadan."

Saçlarımı öpücük kondurdu. Sözleri kalbimi sızlatıyordu. Öyle muhtaçtık ki böyle bir hayata.

"Ben de bunun hayalini kurdum Arat. Hala kuruyorum." İtirafımla bedeni kasılmıştı. Başımı kaldırdığımda yüzünde şaşkın bir ifade vardı. Omuz silkip önüme döndüm.