BÖLÜM 26

630 40 2
                                    

Kısa bir bölüm oldu ama sizi bekletmek istemedim. Keyifli okumalar 😘

İmkansızı istemek... Her zaman imkanısıza sahip olma arzusu. Olmayacağını bilsen de içten içe onu arzulamak. En derin, en karanlık arzularımızı günyüzüne çıkarmak.

Ay'ın Oğlu benim en derin, en karanlık, en imkansız arzumdu. Onu tanımak bile benim acınası hayatım için imkansızken. Ben daha da fazlasını arzulamıştım. Benim olmasını istemiştim. İmkansızı istemiştim.

Ben onunla dolup taşarken gözlerimi kapatmıştım, kulaklarımı tıkamıştım. Küçük Gece bana her olmaz dediğinde onu duymamış ve görmezden gelmiştim. Ama bir kez sadece bir kez imkansızı istemiştim. Sadece bir kez mutlu olabileceğime inanmıştım. Ama hayat her zamanki gibi en acı şekilde yüzüme tokat gibi çarpmıştı kim olduğumu. Nerede durmam gerektiğini.

Şimdi ise imkansız olan en derin arzuma bakıyordum. Başkasının kollarında oluşunu izliyordum. Gözlerimi yumup görmezden geldiğim bu şeyi izliyordum. Ölüm Meleğimi kaybedişimi ve asla imkansızım olan ona sahip olamayacağımı..

Gülümsedim. Acıma, acı aşkıma gülümsedim. Aptallığıma da gülümsedim.

"Bars, biliyor musun? Ben her zaman kaybeden taraf oldum. Hayata kaybederek başladım. Sonrasında kazanmayı istemediğim ne varsa onları bile kaybettim. Bu zavallı hayatımda ilk kez bir şey istemiştim. Tek bir şey.. yaşamım boyunca ilk kez imkansızı dilemiştim. Ve şimdi onu da kaybettiğimi izliyorum. Sanırım bu da benim lanetim."

Yanımda sessizce bekleyen Bars'a döndüm. Gülümsemem yüzümden yavaşça silinirken gözümden bir damla yaş aktı usulca. Tek bir damla.

"Efendim."
"Bir şey söylemene gerek yok Bars. Ben birileri tarafından teselli edilen biri hiç olmadım. Bunu da atlatırım."

Bars'ın gözlerinde hüzün ve hayranlıkla bana bakıyordu. Gülümseyip.

"O gözlerindeki bakışta ne? Ben hayranlık duyulacak biri değilim Bars."
Bars kafasını olumsuz anlamda salladı.

"Sizi 1 aydır tanıyorum Efendim. Ama ömrüm boyunca sizin kadar güçlü ve cesur birini daha tanımadım. Yaşadıklarınıza rağmen hala gülümseyip, ayakta dimdik kalmayı başarıyorsunuz. Ve inanın bana hayatımda hayran olacağım biri varsa bu sadece siz olacaksınız. "

Şaşkınlıkla Bars'a bakmaya devam ettim. Sözlerinde samimiydi bunu hissediyordum. Ben kendimi asla böyle görmemiştim. Ne söylemem gerektiğini bilmiyordum. Bars'ta bunu anlamış gibi "Bir şey söylemenize gerek yok Efendim." Demişti.

Yine de "Teşekkür ederim." Diyerek gülümsedim. Ve devam ettim. "Her şey için"

Tekrar kaybettiğim adama döndüm. Arya... o kıza sarılıyordu. Benim dokunmaya dahi kıyamadığım o kız kollarını ona sıkıca dolamıştı. Kalbimdeki keskin acı canımı çok yakıyordu.

Hiç benim olmayan yine benden gitmişti. O güzel adama bu kadar kırgın olmama rağmen hala onu karşı konulamaz bir şekilde seviyordum. O, bende hala çok güzeldi. Beni ezip geçmesine rağmen bendeki onu silip atamıyordum.

"Gidelim."
***
Bars'la birlikte oradan ayrılıp yandaşçılarımın yanına gelmiştik. Son 1 aydır Bars'la birlikte amcamı desteklemeyen ve bana ihanet etmeyecek güvenilir insanları topluyorduk.

Kendi içinde topluluklara ayrılmış insanların liderleriyle bir araya gelmiştik. 10 kişilik bir grup kadın erkek dudaklarımdan dökülecek sözleri bekliyorlardı. Taş duvarların çevrelediği, altından su akan izbe bir yerde toplanmıştık. Sessizliği bozan tavandan damlayıp taşa çarpan su sesiydi.

"Öncelikle hepiniz hoşgeldiniz. Sizi burada görmek mutluluk verici. Kendimi tanıtmama izin verin. Ben Gece. Güneş'in soyundan, Havva kızı. Anne ve babamı hepiniz benden daha iyi tanıyorsunuz. Bildiğiniz üzere ben onları hiç görmedim. Zihnimde onlarla paylaştığım tek bir anım bile yok. Ben bu diyara henüz ayak basma şerefinde bulundum. Diyarımızın lanetlenmeden önceki aydınlık günlerini ancak sizin söylemlerinizle hayal edebilirim. Lakin efsaneyi gerçekleştirmek için buradayım. Canım pahasına dahi olsa bu laneti kaldırıp, sizi eski güneşli günlerinize geri döndüreceğim." Herkes pür dikkat beni dinliyordu. Ve son sözlerimle birbirlerine kaçamak bakışlar atmışlardı.
"Elbette bunu tek başıma başaramam. Sizin desteğiniz ve yol göstericiliğinize ihtiyacım var. Bu yolda benimle olup, bana destek verin. Verin ki bu lanetten birlikte kurtulalım. Amcamı birlikte alt edelim. Bana güvenmeyebilirsiniz ama en azından bir şans verin. Bu benim kaderimse, ne pahasına olursa olsun bunu başaracağımı da bilin. İster sizinle ister yalnız. Sizin desteğinizi isteme sebebim bunu daha kısa sürede başarabileceğime inanmamdandır. Şimdi söyleyin. Benimle misiniz?"

Tam karşımda ayakta duran Bars'la kesişti bakışlarımız. Gözlerinde gururun parıltıları vardı. Başımı daha da dikleştirip diğerlerine baktım. Çabalarım sonuçsuz kalmayacaktı.
Bu kez kazanan ben olacaktım.

İşler kızışıyor ne dersiniz?
Gelecek bölümde görüşürüz. Beğenmeden geçmeyelim ♥️

GECEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin