Biz geldikkk 🎉
Multimedia: Gece ve Arat 🖤
Merhaba benim biricik okuyucularım nasılsınız?
Bu bölümü çok sevdim ben umarım siz de seversiniz.
Bölümün içinde geçecek bir şarkıyı da bırakmak istiyorum.
Duman: Bal 🥺🖤
Çok özel bir şarkı ve ben çok severim. Özellikle hikayesini bilenler için dinlemek daha eşsiz yapıyor bu parçayı.
Şarkının hikayesini Arat'tan öğreneceğiz. Neyse öpüldünüz 😘
Biz çok zorlu bir yolu yürümüştük. Belki de hala yürüyorduk ve yürümeye devam edecektik. Ama artık daha güçlüydük. Adımlarımız daha sağlamdı. Çünkü birbirimize sahiptik. Bu yolu yan yana yürüyecektik. Birbirimiz için zorlaştırmadan. Yüklerimizi bölüşerek. Aslında biz, biz olmayı şimdi öğreniyorduk. Birbirimizi incitmeden sevmeyi şimdi öğreniyorduk. Bir bebeğin emeklemeye başladığı o dönemdeydik.
Aradan bir hafta geçmişti. Ve bana her şey güzel bir rüya gibi geliyordu. Sanki her şey benim hayal ürünmüş gibi. Ama değildi. Acılarım ve mutluluğum gerçekti. Şu anda elini tuttuğum bu adam tüm gerçekliğiyle yanımdaydı. Huysuzluğu bile elle tutulur cinstendi. Ah evet huysuzdu çünkü onu dışarı çıkarmıştım. Normal bir gün geçirmek istemiştim. Her sevgilinin yaptığı tarzda aktiviteler yapmak istemiştim. Tabi Arat Bey için bu düşüncem oldukça saçmaydı.
"Yavrum biz normal değiliz ki. Normal sevgililer gibi bir gün geçirelim." Demişti. Tamam biraz haklı olabilirdi. Ama bu şu anda dışarda olduğumuz gerçeğini değiştirmiyordu.
Ama bir sorunumuz vardı. Sevgililer ne yapardı ki? Bunu Arat'a sorsam benimle dalga geçeceğinden öyle emindim ki.
El ele sokaklarda yürümeye devam ediyorduk. Nereye gittiğimizi bilmeden. Anlık bir istekle arabadan inip el ele yürümek istemiştim. Ama Arat'ın her yerde dikkatleri üzerine çeken görüntüsünü hesaba katmamıştım. Tüm gözler üstümüzdeydi. Hayır bir kere bakarsınız göz hakkıdır. Anlarım. Ama öküzün trene baktığı gibi de kitlenmezsiniz yani!
Arat, somurtan yüzüme baktığında kaşlarını çattı. "Güzelim bir sorun mu var?" Başımı olumsuz anlamda iki yana salladım.
"Ne yapsak diye düşünüyordum."
"Bunu evden bizi çıkartmadan önce planlaman gerekmiyor muydu?"
Omuz silkip "Anı yaşayalım istedim." Dediğimde gülerek başını iki yana sallamıştı. En iyisi telefondan neler yapabileceğimize bakmam lazımdı.
"Arat hadi bize kahve al." Sesim fazla yüksek çıktığı için Arat'ın şaşkın bakışlarına maruz kalmıştım. Onun gitmesi gerekiyordu ki ben de araştırmamı gizli yürütebileyim. Arat uzaklaştığında hızla telefonuma 'Sevgililer için sosyal aktiviteler' yazıp arattım.
Sevgililer bunları mı yapıyordu?
-Sinemaya gitmek
-Lunaparka gitmek
-Cafeye gitmek
-Kamp yapmak
Liste bu şekilde devam ediyordu. Bize hangisi uygundu ki? Biz anormal bir çifttik ve normal olmaya çalışıyorduk. Ah bu bile bizim için zordu.
Birkaç dakika sonra Arat tüm karizmasıyla elinde kahvelerimizle geliyordu. Kahve getirirken bile nasıl böyle görünebiliyordu ki? Her şeyi mükemmel derecede havalı olmak zorunda mıydı? Kalbime inecekti.
"Al güzelim." Güzelin miyim gerçekten? İç sesim ve iflah olmaz düşünceleri.
Kahvemi alıp bir yudum aldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE
Fantasy"Neden?" Sakin kalmaya çalışıyordu ama bana her an bağıracakmış gibi duruyordu. Seni bu derece sinirlendiren ben miyim Ay'ın Oğlu? "Sevmiyorum." Sana gerçeği söyleyemezdim. Seni o kızdan deli gibi kıskanıyorum diyemezdim. O kız bakışlarıyla bana mey...
