GECE

BÖLÜM 70

Biz geldik 🎉
Keyifler nasıl? Umarım iyisinizdir.
Ben oldukça keyifliyim 😅

Hadi bölüme. Yorumlarınızı bekliyorum. Kocaman öpüldünüz 😘🥰

Güvensizlik kadar ruhu yoran çok az şey vardır. En azından benim için bu böyle. Güven her ilişkinin yapı taşıdır. Arkadaşlık, aile, sevgililik, iş hayatı... her şeyin temelinde güven yatar.

Ben güveni oldukça kırık bir kadınım. En büyük darbeyi en yakınlarımdan yedim. Amca dediğim adam. Baba yarısı derler amcaya. Böyle güçlü bir kan bağı vardır. Beni en çok yaralayan da bu oldu. Baba yerine koyduğum amcam ince bir tabakadan oluşan güvenimi paramparça etmişti.

Ben kendimi sorguladım. Bende mi hata vardı anlayamadım. Bu kadar güvenmekle yanlış mı yapmıştım? Ailem olarak gördüğüm insana güvenmek bile benim suçum muydu?

Bu düşüncelerle kendimi yiyip bitirdiğim günlerin geride kaldığını sanıyordum. Yanılmışım. En ufak bir sarsıntıda o parçalanmış güven taneleri canımı yakıyordu. Çiziyordu ruhumu. Kanatıyordu biraz daha.

Arat ise...

"O benim hem en büyük güvensizliğim hem de en çok güvendiğim. Nerede hata yaptım diye kendimi sorgulamaktan çok yoruldum Bars. Sürekli hatayı kendimde aramaktan bıktım. Ben sürekli kendimi hırpalıyorum. Kendi canımı yakıyorum. Çok mu fazla düşünüyorum? Olaylara yanlış yerden mi bakıyorum? Benim sorunum ne Bars?"

Bars derin bir nefes alıp bana peçete uzattı. Ağladığımın bile farkına varamamıştım. Alayla güldüm "Gözyaşlarımı bile hissedemez haldeyim." Sözlerim Bars'ın yüzündeki ifadeyi daha da acılı hale getirmişti.

"Gece. Biliyorsun yıllardır birlikteyiz. Kimsenin yaşadığını bilmediği dönemde sadece biz vardık. Bunları söylüyorum çünkü seni tanıdığımı bilmeni istiyorum. Sözlerimi buna göre değerlendir." Olumlu anlamda başımı salladım.

"Sen kendine fazla yükleniyorsun. Ve bunun farkındasın. Buna rağmen sorunu kendinde aramaktan asla vazgeçmiyorsun. Hatırla seni gerçek anlamda tanımaya başladığım dönemde ne dediğimi. Senin gerçekten güçlü biri olduğunu düşünmüştüm. Ve geçen bu sürede bunun ne kadar doğru olduğunu anladım. Sen farkında olmasan da çok daha güçlü, ne istediğini bilen ve sağlam adımlarla dimdik bir şekilde yürüyen bir kadın oldun. Senin tek ve en büyük hatan yaşadıklarının sende derin ve onarılamaz hasarlar bıraktığını düşünmen."

"Bu hastalıktan kurtul Gece. Seni sen yapan tüm o yaşadıklarındı ve sende hasar bırakmadı aksine hepsinden tecrübe edindin, ders çıkarttın. Daha güçlü ve daha mantıklı biri olmanı sağladı. Lütfen kendine eziyet etmekten vazgeç. Herkes hata yapar. Ve hata bir kez yapılır. Ben hiçbir hatanı tekrarladığını görmedim. Seni özel ve değerli kılan şeylerden biri de bu benim gözümde. Sana yapılan hatalara bile aynı şekilde karşılık vermedin. Her zaman kendi doğrularınla hareket ettin."

Bars sessiz kaldığında dolu gözlerimle yüzüne baktım bir süre. Haklı mıydı?

"Peki Arat?"

Bars saçlarını iki eliyle geriye yatırıp ellerini ensesinde birleştirdi. Gözlerini kısıp sessiz kaldı bir süre. Düşünüyor olmalıydı.

"Arat'ın sana kısasa kısas yaptığını düşünmüyorum. Özellikle senin güven kırıklığını bile bile bunu yapmaz. O kendince senin iyiliğini düşünmüş. Seçtiği yol senin açından bakıldığında yanlış gibi görünebilir. Arat için baktığımızda doğru çünkü o bu zamana kadar böyle yaşadı Gece. Herkes ilk sorununda Arat'a koşar. Arat'ta ararlar çözüm yolunu ve bulurlar da. Arat ona gelen sorunları hızlı bir şekilde çözüme ulaştırır. Onun için sonuç önemlidir. Sonuca giden yolu umursamaz. İkinizin de eksikleri var. Ama doldurulamayacak şeyler değil."