killer in my bed •[bxb]

KIMB -15-

Biz geldiiiik.

OY SINIRI 22, GEÇİLMEDİĞİ SÜRECE YENİ BÖLÜM GELMEYECEK.

Ayrıca TRNC ve STAY YENİ BÖLÜM, Another Time FİNAL geldi, onlara da bakmayı unutmayın aşklarım.

Yorum atmayı unutmayın. İyi okumalar!

Bölüm On Beş: "İlk Kez Gerçek"

Uykumdan sıyrılıp zihnim kendini yavaş yavaş açarken, belime sıkıca sarılmış kolları hissettim ilk. Ardından göğsüne sokulduğum kişinin, arkamdan boyun girintime yasladığı başını. Çıplak vücudum onun vücudu arasında kayboluyordu.

Tekrar uykum gelirken kapı çalınmasıyla ayıldım yine. "Patron." Dylan kollarını benden çekip doğrulduğunda tekrar uyumaya çalışarak derin bir nefes aldım ve ona doğru döndüm gözlerim kapalı yatakta. "Sabah erkenden halledeceğimizi söylemiştiniz."

"Öğlene ertele." Kaşlarım çatıldı ses ile birlikte. Çok fazla gürültüydü bu sabah sabah.

"Ama pat..." Kaşlarım çatıldığında sesi bir anda Dylan'ın onu susturması ile kesildi.

"Sessiz konuş erken daha, uyanmasın." Sessizce fısıldaşmalara başladıklarında tekrar daldım uykuya. Sadece bir ara beni yine göğsüne çektiğinde hafif uyanır gibi oldum ama hızla uykuma devam ettim. Kollarının arası sıcacıktı, ona göre küçük olan bedenimi komple sarıyordu.

Gözlerimi açtığımda saate kaydı ilk bakışlarım. On bir olmuştu. Ardından göğsünde yattığım bedene baktım. Gözleri açık, beni izliyordu. "Sonunda uyandın." dediğinde ellerimle gözlerimi ovaladım ve çektim kendimi göğsünden. Belimdeki elini çekti ve doğruldu yatakta, ben ise yattığım yerden onu izlemeye devam ettim ve sıcakladığım için üstümdeki örtüyü belime kadar indirdim.

Üstünü giyerken onu izledimutanma duygusu olmadan. Kemerini takarken bana döndü ve çıplak üst tarafıma gözleri kaydı. Ardından gözlerini çekip üstüne siyah kazağını giydi.

Yatağa yaklaşıp yanıma oturduğunda ona baktım.

"Anlam yüklemiyorsun, değil mi? Sevişmelerimize?"

Sorusu bir anlık afallamama neden oldu ve tartıştım içimde kısaca düşüncelerimi. Dylan ile neden birlikte oluyordum? Cinsel açlık yüzünden değildi, emindim. Onun üstünde hakimiyet kırmam kolaylaşıyordu, evet ama bana karşı birkaç gün önce olduğu kadar fazla baskıcı değildi artık. Başka bir seçenek daha vardı ama onun üstünde düşünmek dahi istemiyordum.

"Yüklemiyorum, zaten son olduğunu söylemiştik." dediğimde başını salladı. Ardından ayağa kalkıp kapıya yürümeye başladığında dirseklerim üzerinde yatakta doğruldum. "Ama üçüncüyü de istersen, senin açından yüklenmiş anlamlar olduğunu anlayacağım." dediğimde durdu kapıdaki eli. Birkaç saniye ardından bana döndü.

"Sadece dolmuştum ve sana ihtiyacım vardı, merak etme başka birilerini bulurum yakında." dediğinde bir şey dememe izin vermeden çıktı odadan. Gözlerimi devirdim, benden iyisini bulacaktı sanki.

Yataktan kalktım ve bacaklarımı sarkıttım aşağı. Başımı ovalayıp ayağa kalkarken kıyafet odasına girdim. Beyaz tişört ve pantalon aldım kendime, Dylan yeni aldırtmış olmalıydı çünkü etiketleri hâlâ duruyordu.

Üstümü giyinip odadan çıktığımda kafa karışıklığı ile etrafa baktım, yeni bir evdi ve ben dün yaşadığım şok yüzünden hangi taraftan bile geldiğimi hatırlamıyordum. Sola gitmeye karar verip birkaç saniye sonra buldum merdivenleri ve aşağı indim. Herkes yine masada oturuyordu ve gözler yine beni bulduğunda sustu herkes.