killer in my bed •[bxb]

KIMB -76-

Oy sayıları düşüyor gibi gördüm de neyse.

Oy sınırı 50.

Yorum sınırı da var, iyi okumalar aşklarım!

Bölüm Yetmiş Altı: "Geceni Güzel Geçirmek İçin Bir Kadınla Yat"

Aşağıda açık arttırma gibi bir şey vardı, bildiğim kadarıyla geliri vakfa bağışlanacaktı ama neden yaptıklarını anlamak benim için zor değildi. Dylan, uyuşturucudan kazandığı parayı aşağıda bu yolla aklıyordu.

Devletin, ordunun da işin içinde olduğunu bildiğim için artık umrumda değildi. Sokağa satmıyordu ve çocukları zehirlemiyordu. O yüzden tek umursamadığım onun başına bir iş gelmemesiydi.

Dylan yanına gelmemi ve onunla durmamı çok istemişti ama yapamamıştım, utanmıştım. Tekerlekli sandalye ile ona eşlik etmekten. Şimdi ise hızlı bir karar vermiştim aşağı inmek için. Bahçeye sigara içmek için çıktığında camdan onu görmüştüm. Üzgün ve yanlız duruyordu ve ben böyle durmasına dayanamıyordum. O duygularını kimseye belli etmezdi ama ben üzüldüğünde de, yanlız hissettiğinde de anlıyordum.

Bennet yanımdaydı ve üstümü giymeme yardım ediyordu. Ne kadar bu durumdan utansam da mecbur olduğum için bir şey yapamıyordum. Artık birilerinin yardımına sürekli olarak mecburdum. Bennet'ın, annemin, Dylan'ın...

"Çok güzel oldunuz Bay Thomas." Tekerlekli sandalyemi aynaya çevirdiğinde kendime baktım. Sarı dalgalı saçlarımı taramıştık. Üstümde siyah bir gömlek vardı, gözlerim bacaklarıma kayar kaymaz kaçırdım bakışlarımı tekrar görüntümden. Görmek istemiyordum. Görürsem aşağı inmekten vaz geçeceğimi biliyordum.

"Gidelim hadi." dediğimde hafifçe gülümseyerek başını salladı. Kapıya beni götürmeye başladığında, elini kapı kulpuna atmıştı ki duyduğum seslerle elini tuttum ve onu durdurdum. Şaşırmışça bana bakarken elini kapının kulpundan çekti.

"Ciddi misin?" diye bir kadın sesi geldi. "Ayağa bile kalkamıyor muymuş?" Bennet'ın öfke ile kasılan yüzüne baktım. İnsanlar benim hakkımda konuşuyordu.

"Onlara hemen nasıl konuşmaları gerektiğini..." Durdurdum onu ceketinden tutarak, bana baktı ve tekrar durdu.

"Dur." diye fısıldadığımda bir şey diyemedi. Canımı acıtacağını bile bile dinlemek istiyordum. Konuşmaya devam ettiler.

"Herkes çok güzel olduğunu söylüyor ama yürüyemedikten sonra ne işe yarayacak?" Sertçe yutkundum, içimde bir şeylerin canımı acıtmasını engelleyemiyordum. "Ben Dylan olsam bozardım nişanı. Eminim ki artık cinsel bir şeyleri bile kalmamıştır. O da fark etmiştir, oldukça yakışıklı. Seçeneği çok fazla, peşinde bu kadar kadın koşarken."

"Thomas Bey, bu saçmalıkları neden..."

"Onu sevdiğini zannetmiyorum zaten." dedi başka bir ses. "Muhtemelen kendi yüzünden bu hâle geldiği için bakma sorumluluğu hissediyor. Eminim ki yüz kez aldatmıştır, sonuçta onun da ihtiyaçları var. Nişanlısının ne kadar karşıladığından emin değilim."

"Tek sorun bu değil, Dylan'ın koluna yakışmıyor. Eski fotoğraflarını gördüm, cidden çok tatlı bir çiftlermiş ama her sevginin bir sonu var." Uzaklaşmaya başladılar. "Sakat kalmasaydı belki onunla evlenirdi bile." Sesler kesildi. Bennet sessiz kaldı, benim gibi. İstemsizce dolan gözlerimi ellerime indirdim. Sesimin titrememesi için boğazımı temizledim.

"Bennet, ben biraz yorgunum. Galiba aşağı inmesem daha iyi olacak." Gözlerine baktım kendine hakim olabileceğimden emin olup. Yüzünü sıvazladı ve kendini toparladı hızla. Eli titriyordu.