killer in my bed •[bxb]

KIMB -32-

Biz geldik.

Liam* Thomas'ın Dylan sayesinde barda tanıştığı ve ona Dylan ile yatmasını söyleyen, Dylan'ın çocukluk arkadaşı.

Oy SINIRI 27

Yorum atıp oy vermeyi unutmayın. İyi okumalar.

Bölüm Otuz İki: "Galiba, Thomas'a Aşık Olmuştum"

Dylan'dan

"Anlamıyorum." dedim sinirle sigaradan bir nefes içime çekerken. "Niye böyle davranıyor, cidden anlamıyorum."

Sabah ters davranıyordu, her zamanki gibi. Ama ona ağız işi yaptığımda rahatlamıştı ve sonra o kız gelmişti. Victoria. O evden gider gitmez bana kötü davranmaya başlamıştı tekrar ve ben çoğu zaman olduğu gibi yine nedenini anlamıyordum.

"Normal değil mi?" dedi Liam. Ona baktım. "Sana karşı savunma mekanizması geliştirmiş. Ona ilk zamanlarda çok kötü davranıyordun. Bardaki günü hatırlıyor musun? Ben bile üzülmüştüm sizi izlerken ona davranışlarına."

Gözlerimi kaçırdım. İlk yattığımız geceden önce bara gidişimizden bahsediyordu. Eski sevgilisi yanına gelince sinirlenmiştim. Ama galiba sadece bu değildi, ondan önce de sinirliydim. Muhtemelen eskiden çoğu zaman hep sinirli ve kırıcı olmalıydım.

"Aylar geçti, değiştim ben." O zamanki davranışlarımı inkar edecek değildim, çoğu zaman haksız olan taraf bendim. Onun çok üstüne gitmiştim ve benim gibi olmadığını umursamamıştım. Çoğu şeye kırgın ve kızgındı muhtemelen hâlâ ama çabaladığımı da görmesi lazımdı.

"Davranışların değişti mi?"

"Değişti tabi." dedim ona dönerken. "Sence değişmemiş mi? Eski ben olsa lafı yiyip oturur muydu?"

"Çoğu şeyi hallettin ama hâlâ eksik olan şeyler var." Kaşlarım çatıldı. "Sana göstermemi ister misin?" Başımı salladım.

"Yüzde yüz eminim ki artık sorun bende değil." dediğimde güldü.

"Şimdi ben Thomas olacağım." dediğinde anlık kaşlarım çatılsa da başımı salladım. Galiba bu bazı şeyleri görmeme yardımcı olabilirdi. Boğazını temizledi ve gözlerini hafif kısarak küçümseyici bir bakış attı bana.

"Ne bakıyorsun?"

Onu bu kadar iyi taklit etmesiyle bir anlık afallasam da kendimi toparladım hızla. "Saçmalık bu, yapmayacağım." Rolden çıktı ve yüzü düştü hızla.

"Dylan ya!" Kolumdan tutup sarsmaya başladı beni. Liam çocukluk arkadaşımdı, o yüzden bana biraz daha samimi davranıyordu. Ama beni sarstığı için şuan onu balkondan fırlatmak istemiyor da değildim. "Hadi! Hadi! Hadi!"

"İyi!" diye bağırdım öfkeyle ve kolumu kurtardım ondan. Devam et dercesine başını salladığında derin bir nefes alıp yüzümü sıvazladım.

"Öyle, gözüm takılı kaldı." dediğimde Liam Thomas gibi başını havaya kaldırdı hafifçe, gözlerimi devirmemi engelleyemedim. Bana bir şey dememi istercesine elini salladığında ne istediğini anladığım için sinirlenmeye başlıyordum.

"Bugün güzel olmuşsun." dedim sürekli söylemek istediklerimden birini seçerken. Ama söyleyemiyordum. Aklımdan onlar geçerken dilimden başka şeyler dökülüyordu.

Liam bana baktı ve tek kaşını kaldırdı hafif gülümseyerek. "Sürekli bana iltifatlar ediyorsun." dedi başını sağa yatırıp. "Bu bana karşı bir şeyler hissettiğini mi gösteriyor?"