killer in my bed •[bxb]

KIMB -91-

Bu bölümde smut vardı ama tatlış bir bölüm olsun diye birleştirmedim smut kısmıyla.

Sonraki bölümlere artık.

Oy sınırı 60. Yorum sınırı da 70. İyi okumalar!

Bölüm Doksan Bir: "Bunu Görebilen Tek Kişi"

"Saçma sapan hareketler yapmışsındır kesin, o kadar derin olmadığı halde yırtılmış iyicene." Dylan bir şey demeden karnının dikilmesini izlemeye devam etti. Benim içim giderken o nasıl bu kadar rahat izliyor emin değildim. Hissetmediğinden öyle olmalıydı.

"Başka şeylerin derdindeydim. Bu yarayla evliliğimi kurtardığım için oldukça değerli." Odadaki birkaç adamı güldüğünde bana baktı sırıtarak. Gözlerimi devirip ağlamaktan tıkanmış burnumu çektim.

"Tamamdır. Bu kadar. Kontrole gelirim zaten, sen düzgünce ilaçlarını al sadece. Fazla da ayağa..." Lafını bitirmeden Dylan ayaklandığında doktor derin bir nefes alıp kapıya yöneldi. "Koş Dylan. Sıç ortalığın ağzına. İyileşene kadar gezmediğin ülke kalmasın." Sırıttığını gördüm doktorun arkasından. Ardından ciddileşti, adamlarına döndü.

"Dışarı herkes." Ben de onlarla birlikte harekete geçiyordum ki belimden kavrayıp kendine çekti beni. "Sen dışında avukat." diye kulağıma fısıldadığında sertçe yutkundum.

Herkes odadan çıkıp kapı kapandığında ona döndüm yavaşça. Elimi bandajlı  yerine koydum. "Neden doktoru dinlemiyorsun? Uzan işte biraz." Başımı kaldırıp gözlerine baktığımda yanağımı büyük eliyle kavradı ve kendine çekti beni. Diğer kolunu sıkıca etrafıma sardı.

"Kucağımda oturursan otururum." dediğinde istemsizce dudaklarım kıvrıldı. Başımı salladığımda koltuğa oturdu, ben de kucağına oturdum yavaşça. Elleri kalçalarımı bulurken başını eğip yanağımdan öptü.

"Çok mutluyum avukat." Başka bir öpücük bıraktı, gülümsüyordu. "Birkaç gün öncesinde bitik haldeydim. Beni terk ettiğin için. Ama şimdi tekrar benimlesin."

"Özür dilerim." diye fısıldadım gözlerine bakarken. "Dinlemem gereken tek kişi kendimken çevremi dinledim. Benim suçum." Saçlarımı geriye taradı eliyle. Dudağımı okşadı.

"Annenler aradı mı?" Olumsuz anlamda başımı salladım. Ne gelmişlerdi, ne de aramışlardı. Onları dinlemediğim için ilişkimizi kestiklerinin farkındaydım. Onlara haksızsınız diyemezdim, benim için korkmuşlardı. Ama Dylan'ın bana bir zarar vermeyeceğini ben herkesten daha iyi biliyordum. Artık bize bir zarar gelmeyeceğini. Bunu bile bile, ondan uzak kalamazdım.

"Galiba artık benimle konuşmuyorlar." Başımdan tutup omzuna çekti beni. Kollarımı göğsüne yaslarken, başımı da yan bir şekilde omzuna bıraktım.

"Kıyamam sana, birtanem benim." Saçlarımı okşamanın verdiği huzurla gözlerim kapandı. "Böyle kucağımda bebek gibi uyumanı da çok özledim." Saçlarımdan öptü, kokusunu içine çekti. Ben de onun, vücudumu tamamen sarmalamasını deli gibi özlemiştim. "Mis gibi kokuyorsun." Eli tekrar kalçama inerken gülümsedim. Okşamaya başladı hafif hafif.

Geri çekilip gözlerine baktığımda o da bana baktı uzun bir süre. "Ben de seni çok özledim." dedim gülümseyerek. Ona yaklaştım biraz daha. "Senden daha çok." Dudaklarımızı buluşturdu başını eğip, kendimi ona bastırırken karşılık verdim.