killer in my bed •[bxb]

KIMB -37-

Biz geldiiik.

Bu bölümde Dylan'ın onu terk etmesinin nedenini açıklamaya çalıştım. Kafanıza takılan olursa yorum yapın açıklarım.

Dün STAY final bölümü geldi. Ona da bakabilirsiniz.

Oy SINIRI 30.

Yorum da atmayı unutmayın aşklarım. İyi okumalar.

Bölüm Otuz Yedi: "Vuruldu"

4 Ay Sonra

"Günaydın Thomas Bey." koridorda yürürken gülümsedim tekrar başka bir çalışanıma.

"Önemli dosyaları hâlâ halletmeye devam ediyor musun?" diye gülümseyerek sorduğumda gülümseyerek başını salladı. En genç avukatlardan biriyidi, geçen yıl stajdan sonra burda çalışmasını istemiştim ve hızlı yükseliyordu. Bu da hepimiz için iyi bir şeydi.

"Evet efendim, sizin sayenizde." Omzunu sıktım ve odama girip kapıyı kapattım. Yüzümdeki gülümseme yavaş yavaş silindi ve koltuğa oturup başımı yasladım arkaya derin bir nefes verirken. Gözlerimi kapattım.

İçimde hisler o kadar yoğundu ki, ayları silip atamıyordum. Yaşadıklarımı. Normal hayatıma döndüğüm için mutlu olmam lazımdı ama olamıyordum. Bir şey eksikti ve neyin eksik olduğunu en iyi ben biliyordum.

Ama kendime itiraf edemeyecek kadar korkaktım.

İşlerimi halledip bürodan çıktım ve evime sürmeye başladım direkt. Arabadan inip bahçeye girdim ve kapıyı açar açmaz Fluffy karşıladı beni. Kaşlarım çatılırken eğildim ve yüzümdeki gülümseme ile tüylerini okşadım.

"Hey."  Yaptığı şirinliklerle dudaklarımdan bir kıkırtı döküldü. "Burda ne işin var?"

"Özlemiştir seni diye düşündüm." diye Bennet'ın sesi geldiğinde gülümseyerek ona baktım ve Fluffy de alarak içeri geçtim. Bennet'de evimin anahtarı vardı ve beni her hafta cuma kontrole geliyordu. Galiba yakın bir dostum olmuştu çünkü son zamanlarda daha yakındık artık. Onun dışında da zaten yedi yirmi dört arka ve ön bahçemde adamlar bekliyordu. Dört ay geçmesine rağmen.

"Nasıl gidiyor?" dedi koltuğa benim gibi otururken. Elimdeki kahveyi aldı. Kendi kahvemden bir yudum aldım ve gülümsedim.

"Aynı, birkaç önemli dava peşinde koşturuyorum. Her zamanki gibi." Başını salladı. Gözlerim açık televizyondaki haber bültenine kaydığında hafif kaşlarımın çatılmasını engelleyemedim. Tanıdık bir yüzdü. Dylan ile gittiğimiz bir yerde tanışmıştık ve Dylan adamı o gece neredeyse öldürecekti.

"Patrick Francis, konağında kendini asarak intihar etti. Ekipler cinayet olduğundan şüpheleniyor ama kanıtlayacak deliller hâlâ bulunamadı." Bennet televizyona baktığımı görünce kumanda ile kapattı. Ona döndüm yavaşça.

"Son günlerde, böyle isimlerin ölümleri artmadı mı?" Ünlü mafya ailesine mensup kişiler ölüyor ya da tutuklanıyordu. Her seferinde acaba sırada o mu var diye şüphelenmeden edemiyordum.

"Olabilir, izlemedim." Boğazını temizlediğinde yalan söylediğini anladım. Ayağımla ayağına vurdum hafifçe.

"Yalan söylüyorsun. Bir şeyler olduğunu biliyorum." Gözlerini ayağımdan çekip bana baktı göz ucuyla. Derin bir nefes aldı.