killer in my bed •[bxb]

KIMB -39-

AOT YENİ BÖLÜM GELMİŞ

Oy SINIRI 30.

İyi okumalar!

Bölüm Otuz Dokuz: "Elenore"

Victoria gelmişti ve korkmuş aşık rolünü oynuyordu. Benim de sinirlerim hopluyordu tabi. Dylan'a belli etmemeye çalışıyordum ama ne kadar işe yarıyor emin değildim.

"Hemen çıkalım." dedi odasını kastederken. Gözlerimi devirip ayağa kalktım ve merdivenlerin aksi yönünde yürümeye başladım. Bir de orda oturup Dylan ile flörtleşme çabasını izleyemezdim.

"Git kendin gör." Ona yavşamasını izlemek en son istediğim şeydi. Kolumdan çekinircesine birisi tutuğunda hemen yanımdaki adama döndü bakışlarım. Bana doğru eğildi ve kulağıma yaklaştı.

"Bay Thomas, siz de çıksanız olmaz mı?" dediğinde anlamamışçasına baktım gözlerine. "Güvenlik için. Kadın arkadaşınız ama yine de yanında ne olur ne olmaz durursanız iyi olur."

Victoria'ya güvenmeyip bana güvenmeleri gururumu okşarken kararım birden üç yüz altmış derece değişti ve başımı salladım. Ardından Victoria'nin kolundan tutup çekiştirmeye başladım yukarı. Bana yaklaştı biz merdivenlerden çıkarken, gözleri kısıldı.

"Ne söyledi sana fısır fısır?"

"Sanane." dediğimde kolunu çekip kurtardı benden. Merdivenlerin başında durduk.

"Ne bu haller?" dedi kaşları çatılırken. Kollarımı göğsümde birleştirdim ve derin bir nefes verdim seslice. "Bana kötü davranmana daha ne kadar katlanacağım?"

"Sana kötü davrandığım falan yok Vic." Tamam, birazcık davranıyor olabilirdim. Çok azıcık. Ama oldukça hak ettiği de başka bir gerçekti.

"Her neyse." dedi ve gözlerini devirip koridorda ilerledi, önüne geçip yolu gösterdim. Durduğunda, önümüzdeki kapıya baktı ve odanın kapısını açtı yavaşça. Gözlerim yatakta uyuyan Dylan'a kaydı. Dudakları aralıktı yine ama bu sefer kabus görmüyordu.

"Ah, çok yorgun düşmüş olmalı." diye fısıldadığını duydum Victoria'nin. Gözlerimi devirip arkasından içeri geçerken kapıyı kapattım ve duvara yaslandım. Victoria yatağın kenarına oturduğunda sinir tepeme yavaş yavaş çıkmaya başladı.

Yanına gidip kolundan tuttuğum gibi kaldırdığımda bana baktı kaşları çatılı. "Yatağına oturma." dedim. Tip tip bana baktı.

"Neden?" Ona yakın olmanı istemiyordum çünkü.

"Uyanır." Gözlerimi kaçırıp çenemin altını kaşırken koltuğa oturdum. "Uyusun." diye fısıldadım. Dylan'a yakın tarafa ben oturduğum için sessizce söylenerek o da yanıma oturdu.

Dylan yavaş yavaş gözlerini araladı birkaç dakika sonra ve gözleri hızla beni buldu. Ardından kaşları çatılı Victoria'ya baktığında gözlerimi devirdim. Yakacaktım şimdi odayı da, evi de, Victoria'yı da. Sıçacaktım herkesin ağzına, o olacaktı. Tabi bunları yaparsam aşağıdaki Bennet ve diğerlerinin ne suçu olurdu emin değildim.

"Thomas geleceğini söylemişti." dedi yattığı yerden doğrulurken. Victoria kolumdan tutup beni kaldırdığında kaşlarım çatıldı.

"Hey!" dedim ama beni umursamadan yerime geçti ve iteledi koltukta uzağa. Gülümseyerek Dylan'a baktı.

"Seni görmeye geldim." Bandajını işaret ettiğinde oraya kaydı gözlerim, hafifçe kanlanmıştı. "Vurulmuşsun." dediğinde derin bir nefes alıpnayağa kalktım ve çekmeceden sargı bezini çıkarttım.