Biz geldiiik.
Smut var.
Oy SINIRI 22
Yorum yapıp yıldıza dokunmayı unutmayın. İyi okumalar!
Bölüm Yirmi Üç: "Üçüncü Kez Biriyle Sevişmenin Nedeni"
Zorla beni aşağı indirmişti ve yemek yiyorduk. Daha doğrusu ben, sadece yemeğimi çatallıyordum. Ondan nefret etmek istiyordum, en acısı bunu yapamayışımdı.
"Bana bak avukat." dediğinde ona çıktı bakışlarım. "Ye şu yemeğini, delirtme beni." Sertçe yutkundum ve zorla bir çatal götürdüm dudaklarıma. Evde sadece ikimiz vardık, onu yumuşatacak Bennet burda değildi ve tekrar başlayan hareketlerinden oldukça korkuyordum.
Gözlerim doldu yine yavaş yavaş. Önceden her şeye ağlayan biri değildim. Beni bu hale Dylan getirmişti çünkü mahfolmuştu psikolojim onun yanında. Üstümde sürekli olarak fiziksel ve piskolojik baskı kuruyordu ve benim hiçbir şekilde ona gücüm yetmiyordu. Altında eziliyordum ve yediremiyordum kendime.
Bir damla göz yaşım çatala düştüğünde umursamayarak titreyen elimle bir çatal daha aldım ve zar zor çiğnedim ağzımda. Bir damla göz yaşını diğerleri takip etti, ardından boşalmaya başladı göz pınarlarımdan. Birkaç saniye ardından sandalyenin itilme sesini duydum.
Yanıma oturdu ve sandalyemden tutup kendine çekti beni. Elimdeki çatal tabağa düşerken dizlerimden tutup beni kendine çevirdi ve ellerini yanaklarıma yerleştirdi. Derin bir nefes aldı.
"Özür dilerim." dedi akan göz yaşlarımı silmeye başlarken. "Özür dilerim, sen öyle çıkışınca sinirlendim."
"Bana güvenmiyorsun." diye döküldü titreyen sesimle birlikte dudaklarımdan.
"Çok özür dilerim." Başımı yaklaştırdı ve saçlarımdan öptü. Ellerimi ellerinin üzerine koydum. "Buradan gidince sana yeni bir tane alacağım ve hat kısıtlaması olmayacak. Tamam mı?"
"Bana güvenmiyorsun." dedim yine sesim boğuklaşırken.
"Sadece güvenli bağlantı sağlayabildiğim birkaç hat vardı, tehlikeye girmeni istemedim çünkü başka numaralar senin nerede olduğunu bulabilir. Gizlilik için karşı taraftan arayan kişinin de telefonuna aynı programı kurmam gerekiyor, bu yüzden seni tehlikeye atamazdım." Ellerini belime koyup kendine çekti beni. İlk ekini itmeye çalıştım, direttiğinde izin verdim. Yorulmuştum.
Kucağına oturduğumda eşitlendi boylarımız. Önümdeki gözlerine baktım. "Sana güveniyorum. Herkesten çok. Tamam mı?" Gözlerimi kaçırdım ilk, ardından gözlerine baktım tekrar. Başımın salladım yavaşça, yalan söylese anlardım.
"Tamam." dediğimde kollarını belime dolarken ben de başımı omzuna koydum ve kollarımı boynuna doladım. Saçlarımı okşamaya ve öpücükler bırakmaya başladı.
"Ağlama hadi, yemeğimizi yiyelim." Başımı omzundan çektiğimde göz yaşlarımı sildi tekrar. "Olur mu?" Burnumu çekip başımı salladım.
"Olur."
"Ya da birazdan yeriz, gel hadi." Kucağından çekildiğimde ayağa kalktı ve elimden tuttu, koltuğa geçtik birlikte. Ne zamandır birbirimize karşı bu kadar yakındık bilmiyorum ama kolunun altına girip başımı göğsüne yasladım. Saçlarımı okşamaya başladığında anın tadını çıkarmaya çalıştım sadece. Sessiz ve kavga etmediğimiz anılardan sadece birinin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
killer in my bed •[bxb]
FanfictionKaranlık ve sırlarla dolu bir hayatı olan Dylan, hayatına almak zorunda kaldığı avukata daha önce hiç hissetmediği şeyler hissetmeye başlar.