Bol kaoslu kavgalı gürültü bir özel bölümle geldim.
Yorum ve oy atmayı unutmayın, iyi okumalar!
Özel Bölüm
Adliye binasından, bilerek geç çıkmıştım. Karşımdaki adamların tanıdıkları pek tekin değillerdi, davadan Dylan'a bahsetme fırsatım da olmamıştı. Ama çıkışıma gelmesini istediğim için içim rahattı. Başıma bir şey geleceğini sanmıyordum.
Binadan çıktım, on dakikaya burda olacağını söylemişti. Yine de tedirgin olmadan edemiyordum. İstemsizce parmaklarımla oynarken gözlerimi gergince elime diktim ve beklemeye başladım.
Birkaç adım sesi duyduğumda, takmamaya kararlıydım ki adım seslerinin bana yaklaştığını anlamam birkaç saniye sürdü. Ben tepki dahi veremeden arkamda bir nefes hissederken belime dayanan şeyle sertçe yutkundum. Ardından kulağıma birkaç sözcük fısıldandı. "Sesini çıkartırsan burda öldürürüm seni." Gözlerimi sakin kalmaya çalışarak etrafta gezdirdim.
"Hata yapıyorsun." Çok büyük bir hata yapıyordu. "Ben sadece işimi yaptım. Abin suçluydu. Sokaktaki onca insanın ölümüne neden..."
"Sen olmasan davayı kazanabilirdik." Gözlerimi yere indirdim. "Yürü. Gidiyoruz." Beni itmeye başladığında istemsizce yürümeye başladım. Yolun kenarındaki siyah arabaya götürüyordu beni.
"Hata yapıyorsun." dedim tekrar ama daha sert bastırdı silahı belime. "Eşim beni burda bulamazsa senin için pek iyi şeyler olmaz." Güldü arkamdan. Arabanın kapısı çekilerek yana açıldı.
"Babam polis de diyecek misin?" Arabaya beni bindirdi ve iki adamla yalnız kaldım. Karşılarındaki koltuğa geçerken camların olmadığı arabada gezdirdim gözlerimi endişeyle. Hareket etmeye başladık, üstüme gelip telefonumu buldu ve kapıyı hafifçe açıp aşağı fırlattı.
"Bu bize bulaşmaya karar veren herkese bir ders olacak. Sana yapacaklarımız." Gözlerine bakmaya devam ettim. Bana bir şey olacağı yoktu. Olacak ne varsa bu karşımdaki iki aptala olacaktı.
"Çok büyük bir hata yaptınız." dedim sakin kalmaya çalışarak onlara bakarken. "Ölmek için yalvaracaksınız." Ayağa kalktı gülerek, bana doğru eğildi.
"Komiksin, cidden."
"Komik olan senin çirkin yüzün piç." dediğimde yüzü kasıldı, öfkeyle bana bakarken elini kaldırdı ve yüzüme indirdi. Başım sağa dönerken dudağımdan akan bir damlayı elimin tersiyle sildim ve tekrar gözlerine baktım. "Bittin sen."
"Kim beni bitirecek? Artık yarı ölü olan sen mi?" dedi beni alaya alarak. Eliyle yanaklarımdan sertçe kavrayıp yüzümü yüzüne yaklaştırdı. "Kapa çeneni ki üstünde farklı fanteziler uygulamadan öldüreyim seni. Abimi içeri tıkmakla çok büyük hata ettin."
Güldüğümde yüzümü iterek bıraktı. "Dylan geldiğinde de, ona aynı cümleleri kurarsın umarım."
"Dylan kim amına koyiyim?" Ona baktım alayla, kaşları çatılmıştı. Bilmemesine imkan yoktu. Abisi uyuşturucu satışından dolayı hapise girmişti ve küçük mafyaların, Amerika'nın en büyük adamlarından birini tanımamasına imkan yoktu. Dylan, tüm küçük çetelerin ve mafyaların başı hatta korkulu rüyasıydı. Kimse onu kızdıracak bir şey yapmazdı, Dylan da ona bulaşan olmadıkça kimseye dokunmazdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
killer in my bed •[bxb]
FanficKaranlık ve sırlarla dolu bir hayatı olan Dylan, hayatına almak zorunda kaldığı avukata daha önce hiç hissetmediği şeyler hissetmeye başlar.