Cumartesi dedem öldü. Kendimi toparlayana kadar giremedim uygulamaya.
Kitabın son kaosu başlıyor, oldukça uzun sürecek.
Smut var.
Oy SINIRI 50.
Yorum ve vote atmayı unutmayın. İyi okumalar.
Bölüm Elli: "Hep Diken Üstünde Oluşunu Zevkle İzleyeceğim"
"Nasıl olduğunu hatırlıyor musun?"
Dylan karşımda, üstünde hiçbir şey olmadan savunma pozisyonu almıştı. Altında sadece siyah bir eşorfman vardı, ben onun aksine nefes nefese kalmıştım. Üstümde kalın askılı bir tişört ve eşorfman vardı, mağara adamı olduğu için üstümün çıplak olmasına izin vermemişti.
Evin bahçesindeki spor salonunda bana dövüşmeyi öğretiyordu, genel olarak kendimi savunma ağırlıklı gidiyorduk. Spor salonu camdan oluştuğu için bahçedeki çoğu adamının gözleri bizdeydi.
"Evet." dedim nefes nefese ve saçlarımdaki bandanayı geriye ittim tekrar. Gülümsedi hafifçe.
"O zaman tekrar yapalım." Bana karşı atağa geçtiğinde öğrettiği gibi sağa çıktım, bacağımı bacağının arkasına koyup dirseğimi karın boşluğuna geçirdim ama diğer hamlemi yapmamı izin vermeden bacağımdan tutup kendine çekti.
Yere düştüğümde elini hızla başımın altına koydu çarpmamam için. Başım eline düşerken nefes nefese gözlerine baktım. Üstümde beni sıkıştırdı ve hareketimi engelledi.
"Canının acımasına izin vermezsen öğrenemez." dedi köşede bizi oturmuş izleyen Jane. "Bir dahakine başını çarpmasına izin ver. Böylece canının acımaması için daha çok çabalayacak." Dylan elini yavaşça başımın altından çekerken kaşları çatılı ona baktı.
"Babamın şiddet içeren taktiklerini kullanmayacağım, hiçbir zaman." Jane ayağa kalkıp omzunu silkti ve cam kapıyı açıp çıktı.
"Sen bilirsin." dedi son kez. Tekrar üstümdeki gözlerine odaklandım nefes nefese. Hafif sinirlenmiş duruyordu, muhtemelen ablasının babasının taktiğini ona örnek göstermesine kızmıştı.
"Sağ bacağıma atacaksın bebeğim." dedi yüzü tekrar yumuşarken. Başımı salladım. "Sola atıyorsun. Açık veriyorsun."
"Tekrar yapalım." dedim ne kadar yorulduğumu umursamadan.
"Altımdan kurtulmaya çalış." Başımı salladım, onu da göstermişti. Bacaklarımı beline dolayıp ellerimi yukarı doğru çektim ve kurtardım ellerinden. Ardından hızlı bir hareketle doğrulup bacaklarımı kullanarak onu altıma aldım ve üstüne çıktım. Nefes nefese gözlerine baktım. Benden otuz kilo fazlaydı ama onu hareket ettirmeyi başarmıştım.
"Yaptı... Ah!" Beni tekrar altına aldı hızla. Elini yine başımın altına koymuştu, eline çarptım başımı.
"Üstüme çıktın diye, hemen tedbiri bırakamazsın." Başımı salladım tekrar. "Birisi seni sıkıştırdığında, sana hiçbir zaman..." Hızla aynı hareketi yapıp tekrar üstüne çıktım ve bu sefer sıkıca tuttum onu. Dudakları kıvrıldı.
"Oldu mu?" Başını salladı. "Ne kadar daha..." Dudaklarını dudaklarıma bastırdığında beklemediğim için şokla vücudum gevşerken kendimi yine onun altında buldum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
killer in my bed •[bxb]
FanfictionKaranlık ve sırlarla dolu bir hayatı olan Dylan, hayatına almak zorunda kaldığı avukata daha önce hiç hissetmediği şeyler hissetmeye başlar.