killer in my bed •[bxb]

Killer in My Bed

Merhaba, aslında hikayeler bitince atacaktım. Dayanamadım.

95 bölümü hazır, haftada iki bölüm gelecek o yüzden. Belki arada kaçamak yapıp üçe çıkartırız.

Ama yorum ve vote okuyan kişi sayısına göre beni tatmin etmezse, çekilebilirim hikayeden.

Kitap kapağı yapabilen birileri bana ulaşırsa çok sevinirim 😿😿

Neyse,

Başlama tarihiniz:

Yetişkin içerik vardır.

Yorum ve vote atmayı unutmayın. İyi okumalar.

Killer In My Bed

Önümdeki dosyayı çevirirken karşımdaki adama baktım tekrar. Bu kadar umursamaz olması canımı sıkıyordu. Ben burda canımı kurtarmak için uğraşıyordum.

"Bay Dylan." dedim derin bir nefes alıp dosyayı kapatırken. "Burdan çıkmak istiyor gibi durmuyorsunuz." Sandalyesine yaslanırken beni süzdü yavaşça.

"Parayı veren benim babam, bu yüzden işinizi yapmanızı öneririm." Derin bir nefes aldım. Tekrar baktım dosyaya. Egosu da ayrı bir seviyedeydi.

"En yakın arkadaşınızı öldürmüşsünüz." Kalemle saçlarımı kaşıdım hafifçe. "Kanıtlar güçlü olmadığı halde hapistesiniz ama. Bana nedenini söyleyin."

"Neyin?" dediğinde ellerimi masaya koydum.

"En yakın arkadaşınızı neden öldürdüğünüzün?" Kaşlarım havalandı, resmen dalga geçiyordu benimle. "Eğer güzel bir neden bulursak indirim alabiliriz yargıçtan, arkanız sağlamdır. Bir hafta sonra duruşma var, tabi ne kadar umurunuzda emin değilim."

"Bak avukat, tek gerçek arkadaşımı öldürmem. Bir şeyler bulup beni çıkart çıkartma cidden umrumda değil." Ellerini masaya yaslayıp hafif bana yaklaştığında geriye çektim başımı. Sonuç olarak o bir katildi ve ondan korkmam doğaldı.

"Bir yere varamıyoruz." Geriye çekilip tekrar yayıldı sandalyesinde. Duvara baktı bir süre, düşünüyor gibiydi.

"Onu ben öldürmedim." dediğinde ona doğru yaklaştırdım hızla sandalyemi. Görüşme saatimiz bitmek üzereydi ve ondan aldığım ilk kelime buydu.

"Kim öldürdü?" dediğimde derin bir nefes aldı.

"Kurcalama avukat."

"Benim işim bu." dediğimde bana baktı. Tekrar yaklaştı bana doğru.

"Ölmek istemiyorsan, kurcalama." Sertçe yutkunarak gözlerine baktım. Belki de büromda benim için çalışan birisine vermeliydim bu davayı. Tabi Dylan'ın babası beni ölümle tehtit etmeseydi.

"Beni kim öldürecek?" diye fısıldadım. Gözlerini etrafta gezdirdi ve derin bir nefes alıp geriye çıktı tekrar. Arkasına yaslandı.

"Sadece delil yetersizliğinden beni çıkartmak için uğraş. Yapamazsan da sıkıntı değil, başka bir avukat tutarız."

Onu burdan çıkartamazsam öleceğimi bilmiyordu.

Kapı çalındığında ben de ayaklandım yavaşça. "Süreniz doldu." Dosyalarımı toplarken gardiyan Dylan'ı alıp götürdü. Ardından başka bir gardiyan girdi odaya.