Προσωπικός Γυμναστής

ΜΕΡΑ 100

Σήμερα ήταν η μεγάλη μέρα. Μέσα μου ένιωθα φόβο αλλά και συνάμα ενθουσιασμό. Σε 100 μέρες από τώρα θα χάσω 40 κιλά, με την βοήθεια ενός προσωπικού γυμναστή, τον οποίον επέλεξα δυο μέρες πριν στο τοπ γυμναστήριο της Αθήνας. Αλλά δεν άρχισε και πολύ καλά η μέρα αυτή.

Πριν ξεκινήσει η 100η ημέρα θα σας πω πώς διάλεξα τον γυμναστή αλλά προτού σας πω για το πώς τον διάλεξα θα σας πω λίγα λόγια για μένα. Ονομάζομαι Μαρτίνα, καθολικό όνομα, καθώς ο πατέρας μου είναι από Δανία και την γιαγιά μου την φωνάζανε έτσι επίσης. Έγινα 18 χρονών μία εβδομάδα πριν τις Πανελλήνιες που σημαίνει ότι δεν γιόρτασα προφανώς τα γενέθλιά μου.

Τέλοσπαντων, τα μαλλιά μου είναι σκούρα καστανά, τα μάτια μου επίσης καστανά προς μαύρα, έχω ύψος 1.70 και βάρος...110. Ναι, καλά ακούσατε. Τα μπράτσα μου είναι τεράστια, όχι σαν των bodybuilders, αλλά σαν φρατζόλες ψωμιού. Ο πισινός μου υδρόγειος και η κοιλιά μου μοιάζει με ζελέ Γιώτης. Το μόνο 'καλό' που αποκόμισα από το βάρος μου είναι το υπέρμετρο στήθος μου που ελπίζω να μην χάσω και πολύ μετά το αδυνάτισμα.

Τον Σεπτέμβριο λοιπόν, κατά πάσα πιθανότητα θα πάω σε πανεπιστήμιο, ελπίζω όχι στην Αθήνα, γιατί θα 'θελα να είμαι όσο μακριά γίνεται από το σπίτι. Έτσι αποφάσισα αφότου τελείωσα με τις εξαντλητικές εξετάσεις του σχολείου, να δώσω στον εαυτό μου 100 μέρες για να χάσω τα έξτρα κιλά, να γυμναστώ και να αναγεννηθώ ως μια νέα Μαρτίνα.

Κουράστηκα να είμαι η μασκότ του σχολείου, αυτή που όλοι κοιτούν όταν περπατάω από δίπλα. Αν και ο πατέρας μου λέει ότι είναι στο μυαλό μου, εγώ το πιστεύω ότι πραγματικά με κοιτούν. Όλοι μας κρίνουμε τον κόσμο γύρω μας. Χθες είδα μια που φορούσε ένα αποκρουστικό κόκκινο μπλουζάκι σαν να το πήρε από την λαϊκή. Και το παντελόνι της άκομψο γεμάτο χαζολουλούδια.

Αν ήμουν λεπτή πραγματικά θα ξερα ακριβώς τι θα φορούσα και θα ήμουν τόσο τέλεια που οι άντρες θα μ' ερωτεύονταν και οι γυναίκες θα με ζήλευαν και θα με αντέγραφαν.

Πήγα λοιπόν στο γυμναστήριο αυτό το γνωστό και τους είπα τι ζητάω. Μου δώσανε δύο επιλογές, την Νάνσυ, μια 30χρονη καλλίγραμμη ξανθιά με ροζ τοπ και μαύρο κολάν που φαινόταν πολύ φιλική και τον Αντώνη, έναν 27χρονο ψηλό γεροδεμένο τύπο καστανά μαλλιά και τατουάζ τα χέρια, που μ' ένα χαμόγελό του έλιωνα.

Πήγα με την κολλητή μου την Ελπίδα, η οποία είναι κι αυτή καστανομάλλα με ξανθές ανταύγειες, με 'κανονικό' σώμα, και η οποία λατρεύει τις ξένες γλώσσες και τα Ιαπωνικά ανιμέ. Πήγαμε λίγο πιο κει να συνεδριάσουμε για το ποιον γυμναστή να προσλάβουμε. Όταν λέω να συνεδριάσουμε, εννοώ να προσπαθώ να την σταματήσω να με πρήζει να πάρω τον «μάναρο» και τον «κάβλα» και άλλα τέτοια που λέει συνήθως.