Προσωπικός Γυμναστής

ΜΕΡΑ 62

Σχίζω μια σελίδα απ' το ημερολόγιο-μπλοκ στον τοίχο μου. 62 μέρες έμειναν για να φτάσω τον στόχο μου, δηλαδή τα 70 κιλά. Ξεκίνησα στα 110 κιλά και την τελευταία φορά που ζυγίστηκα, μια εβδομάδα περίπου πριν, ήμουν 98 κιλά.

Η δίαιτα πηγαίνει πολύ καλά και δεν σκέφτομαι καν τα πατατάκια ή τα γλυκά, ειδικότερα μετά τη Σαντορίνη που πέρασα τόσο τέλεια με τόσο ωραία σπορ, κατάλαβα πόσα όμορφα πράγματα υπάρχουν στη ζωή χωρίς να επιβαρύνεις τον οργανισμό σου. Όμορφα πράγματα όπως φυσικά κι ένα τέλειο φιλί. Μια αντρική ανάσα πάνω σου. Ένα μαγικό άγγιγμα που κάνουν τις τρίχες όλου το σώματος σου να σηκώνονται.

Ανεβαίνω στη ζυγαριά, στο μπάνιο με τα εσώρουχα και κλείνω τα μάτια. Τα ανοίγω...94 κιλά!!! Δεν το πιστεύω!!! Βγάζω μια κραυγή ευτυχίας, έχασα 4 κιλά ακόμα μόνο σε λίγες μέρες. Χωρίς χάπια, χωρίς τίποτα παράνομο, παρά γυμναστική και διατροφή. Κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και για πρώτη φορά στη ζωή μου, δεν μου έρχεται ναυτία. Βρίσκομαι σ' έναν δρόμο χωρίς επιστροφή, γιατί τίποτα δεν μπορεί να με σταματήσει πλέον.

Ακούω γέλια απ' το δωμάτιο του αδερφού μου και υποθέτω είναι ο Κλεομένης. Φοράω τα ρούχα μου, και μπαίνω στο δωμάτιό του και τον βλέπω να φιλιέται με τον Φίλιππο, κι οι δυο χωρίς μπλούζα. Παθαίνω σοκ και κλείνω την πόρτα. Ήξερα ότι βγήκαν χθες το βράδυ ξανά αλλά όχι ότι θα βρίσκονταν και σήμερα. Νιώθω απαίσια που αφήνω την Μαρία στο έλεος αυτού του βλάκα που την κοροϊδεύει τόσο ελεεινά. Έρχεται ο Φίλιππος, αφού έχει φορέσει την μπλούζα του και αρχίζει να με παρακαλάει να μην μιλήσω στην Μαρία.

«Γιατί το κάνεις αυτό, μπορείς να μου πεις; Λες ψέματα στην Μαρία, γιατί; Για να την έχεις σαν το μούσι σου;» τον ρωτάω και παρατηρώ πόσο απελπισμένος φαίνεται στο πρόσωπο. «Την Μαρία την αγαπώ, Μαρτίνα. Αλήθεια σου λέω, την ξέρω πολλά χρόνια και ήταν ο πρώτος μου έρωτας. Την αγαπώ πολύ...» μου λέει. «Τότε τι δουλειά έχεις στο στόμα του αδερφού μου, ρε Φίλιππε; Με δουλεύεις;» τον ρωτάω. «Δεν είμαι gay, Μαρτίνα, απλά θέλω να πειραματιστώ. Η Μαρία δε θέλει να κάνουμε σεξ και μ' έχουν χτυπήσει οι ορμόνες στο κεφάλι και όλο αυτό το καλοκαίρι προσπαθώ να ξεδίνω με οτιδήποτε. Δεν αντέχω, το καταλαβαίνεις;» μου κλαψουρίζει και ξεφυσάω.

Το κακό είναι πως τον καταλαβαίνω, γιατί κι εγώ νιώθω ξαναμμένη πολλές φορές και θέλω να κάνω έρωτα με τον Αντώνη τόσο πολύ. Αλλά αυτό δεν δικαιολογεί τις πράξεις του. Πρέπει να μιλήσω στην Μαρία σχετικά με το θέμα προτού κάνω το οτιδήποτε. Εμφανίζεται ο αδερφός μου μετά από λίγο. Τον κοιτάω, θυμωμένη. «Τι με κοιτάς; Εσύ φταις» μου λέει ο Στέλιος και νευριάζω. «Από πού κι ως πού;» τον ρωτάω. «Εσύ μας έβαλες να φιληθούμε στο θάρρος ή αλήθεια, ήθελες να δεις τι θα γίνει και να, τώρα είδες τι έγινε!» μου λέει ο Στέλιος.