Προσωπικός Γυμναστής

ΜΕΡΑ 80

Το ραντεβού με τον Μάρκο χθες πήγε χάλια, καθώς το μυαλό μου ήταν συνεχώς στον Αντώνη και την...Κίρκη! Και μόνο στην ιδέα μου 'ρχεται να κάνω εμετό. Με το που ξυπνάω, μένω ξαπλωμένη στο κρεβάτι και σκέφτομαι τον Αντώνη. Ξεπουλήθηκε γι' αυτήν την μάγισσα. Νόμιζα ότι ήταν διαφορετικός, αλλά είναι σαν όλους τους άλλους και χειρότερα.

Ακούω φωνές από το δωμάτιο του Στέλιου και σηκώνομαι αμέσως. Σήμερα είναι μέρα χαλάρωσης και ευτυχώς δεν θα πάω γυμναστήριο, κι έτσι θ' ασχοληθώ με τον αδερφό μου και τα χάπια αλλά και τον Μάρκο, μήπως και σώσω το κατεστραμμένο ραντεβού.

Βγαίνω στον διάδρομο, οι γονείς μου είναι έξω απ' το δωμάτιο του Στέλιου και παρακολουθούν τον Αχιλλέα να προσπαθεί να μιλήσει στον Στέλιο. Του έχει πάρει τις παράνομες κάψουλες και προσπαθεί να του μιλήσει αλλά ο Στέλιος προσπαθεί να τις πάρει πίσω, σπρώχνοντάς και βρίζοντάς τον.

«Στέλιο, σε παρακαλώ, άκουσέ με! Ξέρω αυτή τη στιγμή νιώθεις σαν χαμένος αλλά δεν χρειάζεσαι αυτά τα χάπια, πίστεψέ με!» του φωνάζει ο Αχιλλέας και βγάζει δύο ηρεμιστικά απ' τη τσέπη του, τον ρίχνει στο κρεβάτι και του τα βάζει στο στόμα με το ζόρι. «Φέρτε μου λίγο νερό, σας παρακαλώ!» φωνάζει ο Αχιλλέας και τρέχει η μαμά να του φέρει.

Ο μπαμπάς με κοιτάει, σοκαρισμένος. «Δε μπορώ να πιστέψω ότι κάποιος έκανε κάτι τέτοιο! Εσύ, Μαρτίνα, ήξερες γι' αυτόν που μπήκε στο δωμάτιο του Στέλιου και άλλαξε τα χάπια;» με ρωτάει και με πιάνει μια νευρικότητα. Δε μπορώ να του πω ότι τον ήξερα, ότι δηλαδή κι εγώ αγόρασα παράνομα ναρκωτικά για ν' αδυνατίσω.

Αφού λοιπόν, ο Στέλιος ηρέμησε σκέφτομαι μήπως πρέπει να μιλήσω στους γονείς μου για την Κίρκη και τον Αντώνη. Ευτυχώς όμως ο πατέρας μου έφυγε να δει τον θείο Κώστα, ώστε να μιλήσω στην μαμά κατ' ιδίαν. Αν μάθαινε ο μπαμπάς τι έκανε ο Αντώνης με τα λεφτά που του έδωσε, θα του έκανε πολύ κακή εντύπωση.

«Τι πράγμα;; Ο Αντώνης με την Κίρκη; Ο Χριστός κι η μάνα του! Αυτή τον περνάει 20 χρόνια!» μου λέει η μαμά. «Αυτό είναι το πρόβλημα ή ότι αυτή είναι μια κακιά μάγισσα όπως μου 'χεις πει; Πες μου, ρε μαμά, λες να τον χρησιμοποιεί αυτή για να χτυπήσει εμάς; Δεν την ξέρω καν αυτήν την γυναίκα αλλά στο δικαστήριο μου φάνηκε πολύ τρομακτική» της λέω και την βλέπω σκεπτική.

«Όπως φάνηκε, καρδιά μου, αυτή μας θεωρεί όλους υπαίτιους για τον χαμό του παιδιού της. Είτε έχει δίκιο είτε άδικο, ο πόνος που της έχει προκαλέσει ο θάνατος του παιδιού της σίγουρα την έχει τυφλώσει από μίσος. Όχι ότι δεν ήταν αδίστακτη και πριν όπως σου 'χα πει. Δε ξέρω, Μαρτίνα, φοβάμαι πολύ για τον Αντώνη, πρέπει να του μιλήσεις» μου λέει.