Προσωπικός Γυμναστής

ΜΕΡΑ 37

Ακούω το τραγούδι στο οποίο θα χορέψω με τον Ηλία, στο δωμάτιό μου. Έχω πολύ άγχος αλλά ανυπομονώ παράλληλα. Ο Αντώνης μου στέλνει στο facebook να μην φοβάμαι τίποτα κι ότι θα έρθει κι αυτός πιο αργά γιατί έχει πελάτη βραδινό.

Επίσης μου είπε ότι πλακώθηκε με την Νάνσυ στο γυμναστήριο και παραλίγο να απολυθούν κι οι δυο. Ούτε που θέλω να ξαναπάω εκεί γιατί μπορεί να την χτυπήσω κι εγώ και να με διώξουν. Τις κασέτες που μου έδωσε τις πέταξα αφού τις είδα και φρίκαρα. Τώρα εξηγούνται πώς γίνεται ο Αντρέας Κ. να ήταν παντού και να ήξερε τι κάνω συνεχώς. Αλλά τώρα δεν μπορώ να σκέφτομαι αυτήν την σκύλα.

Χτυπάει η πόρτα και μπαίνει η μαμά. "Σου είπα να μπεις;" της λέω, θυμωμένη. "Συγνώμη, ήθελα να δω πώς νιώθεις σήμερα. Δεν σου είπα χθες πόσο όμορφη ήσουν με το φόρεμα. Έχεις γίνει ολόκληρη γυναίκα και πρέπει να έχεις αδυνατίσει κι άλλο, ε;" μου λέει. "Ναι έχασα άλλα 3 κιλά" της λέω αδιάφορα και με κοιτάει περήφανη. "Χαίρομαι που ήρθε ο Στέλιος αλλά αυτό με τον γάμο..." λέει η μαμά και κάθεται στην καρέκλα, σκεπτική. "Ναι, τι; Είναι τέλειο νέο" της λέω. "Μωρό μου, δεν καταλαβαίνεις; Ο Αχιλλέας παντρεύτηκε την Νάνσυ, και ένα διαζύγιο αργεί πολύ για να βγει, δεν μπορούν να παντρευτούν σε 2 εβδομάδες" μου λέει και την κοιτάω σαν εξωγήινο. Έχει δίκιο, δεν το πιστεύω! Καλά, δεν το σκέφτηκε ο Στέλιος αυτό; Αχ ο καημένος, θα λυπηθεί πολύ μόλις το συνειδητοποιήσει.

Χτυπάει το κινητό μου, είναι η Ρωξάνη. "Έλα Ρωξάνη. Ναι, τα λέμε στις 8 στο κλειστό γήπεδο. Ευχαριστώ, και εσύ. Μια χαρά είμαι, ευχαριστώ. Τα λέμε" της λέω και το κλείνω. Είναι πολύ καλή κοπέλα και κάθε μέρα με ρωτάει αν είμαι καλά. Δεν καταλαβαίνω γιατί η Μαρία δεν την συμπαθούσε. Καλά, γενικά πώς να καταλάβει κανείς την Μαρία να μου πεις;

Αφού η μαμά πήγε να μαγειρέψει κοτόπουλο και λαχανικά στον ατμό για την δίαιτά μου, εγώ χάζευα λίγο στο facebook. Και τότε μου στέλνει μήνυμα ξαφνικά ο Αντρέας Κ. "Είσαι έτοιμη για απόψε;" με ρωτάει. Σκέφτομαι τα λόγια της αστυνομικού να μην ξαναστείλω σ' αυτόν αλλά κάτι με ώθησε να απαντήσω. "Έτσι νομίζω" του λέω. "Ανυπομονώ να σε δω στο φόρεμα. Πρέπει να είσαι πεντάμορφη πραγματικά" μου στέλνει μαζί με μια καρδιά. Σκέφτομαι τι να γράψω. "Μην φοβάσαι, Μαρτίνα, δεν θα σε πειράξω ή τίποτα. Απλά να χορέψω μαζί σου θέλω. Ξέρεις, όλον αυτόν τον καιρό ήθελα απλά να σε πειράξω αλλά τελικά κατάλαβα πόσο ξεχωριστή είσαι. Σ' έχω ερωτευτεί πραγματικά" μου λέει και εγώ σοκάρομαι. Προσπαθεί να με τρελάνει πάλι;