Προσωπικός Γυμναστής

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Στον κόσμο που ζω, όπου η εμφάνιση είναι παντοδύναμη, βρίσκομαι συνεχώς στη σκιά των αναμνήσεων του παρελθόντος μου. Νιώθω σαν την τελευταία κοπέλα στη γη με τόσα περιττά κιλά. Έχω πάντα εστιάσει στους βαθμούς και στο να είμαι μια καλή κοπέλα, αλλά αυτή η αγάπη για τους γονείς μου, τον Αθανάσιο και την Αντωνία, με έχει κάνει να νιώθω ανεκπλήρωτη.

Φέτος, με τις Πανελλήνιες, η ζωή μου έγινε ακόμα πιο αγχωτική. Το φαγητό ήταν το μόνο μου καταφύγιο. Το κάθε γεύμα ήταν μια προσωρινή παρηγοριά, μια ασπίδα από την πίεση και την απογοήτευση, αλλά το πρωί ένιωθα πάντα την ίδια πικρία και τύψεις. Επίσης μου αρέσει να χορεύω στον καθρέφτη μόνη μου όταν όλοι λείπουν απ' το σπίτι. Μια φορά μόνο μ' έπιασε η γειτόνισσα από απέναντι και ακόμα δεν της μιλάω από ντροπή.

Όταν τελείωσε το σχολείο, βρήκα παρηγοριά στον ύπνο και στις ταινίες. Ατελείωτο streaming και binge watching. Όμως, μια μέρα, όταν είδα μια αφίσα για το "Fitness Gold", με εκείνο τον γοητευτικό μελαχρινό γυμναστή και την λαμπερή ξανθιά κοπέλα, σκέφτηκα: "Ίσως να υπάρχει ελπίδα για μένα. Ίσως να μπορώ να αλλάξω τη ζωή μου."

Εκείνη η μέρα ήταν σαν να βρήκα τον θησαυρό στο τέλος του ουράνιου τόξου - μόνο που ο θησαυρός ήταν ένας γυμναστής με κοιλιακούς αντί για χρυσό!

Αύριο ξεκινάει το ταξίδι στην αλλαγή. Η αλλαγή για να γίνω τελικά αδύνατη...ή αυτό που θέλω πραγματικά είναι να γίνω πιο δυνατή;