In the chaos of my mind, I find relief,
Your lips, a haven where my heart can breathe.~~~~~
Graduation is a significant milestone for every individual. For every student who shows their dedication, passion, perseverance. It's the moment when their tears, sweat, body aches, late night study sessions, and all of their hard work finally pay off. All students, regardless of honors or grades, they all still receive a recognition for their academic hard works, for being such a dedicated student. Student. Not only just a student. Student. Wow! It's a big word actually, a word, a single word that carries a thousands of dreams. We're all started from being a student. Even we're not in a school, we can call ourself a student. Being a student is–
eme lang. Kala mo naman ako yung aakyat sa stage bukas. Yung crush ko yun.
Graduation na ni Cedric bukas!
Yesterday they had their last meeting for their upcoming graduation. Dahil wala akong klase noong oras na yun, sumama na 'ko kila Trina na makinig. Ibinigay sa kanila ang araw na' to para makapag handa at makapag pahinga para bukas.
Kaya ako andito kila Cedric.
No, sya talaga ang sumundo sa akin sa bahay kanina. Kasi may usapan na kami noong isang araw na sasamahan ko sya magpagupit ng buhok. Sinamahan ko naman na kanina, pero imbis na iuwi ako, dito nya ako sa kanila inuwi. At least nakauwi pa rin ako. Payag naman ako na dito muna ako, maingay sa bahay namin, si mama nainggit sa bahay nila Larence, kaya ayun, pina-aayos din. Kael's not here, hinatid namin sya si Cedric sa dentist nya kanina. Si Jeromy na ang susundo. Kung ako lang ang doctor ni Kael, ako na mismo bubungi sa kanya. Walang kinatitigil ng kaka-cotton candy.
Inaantay ko na lumakas ulit ang ulan, gusto ko kasi maligo. Pinahiram ako ni Cedric ng isa sa malalaking t-shirt nya. Hindi ko naman kasi alam na uulan, kaya wala akong dala. Nang lumakas ulit ang ulan, umalis na ako sa cottage nila at nagpa ulan na. Naiwan doon si Cedric. Nakatanaw lang sya sa akin, dahil hindi ako sumang - ayon sa kanya na gusto nya ako samahan mag paulan.
Nasa loob ng bahay ang mama nya, alam kong gandang ganda sa akin si tita pero baka masisi pa rin ako kung hindi makaka akyat ng stage ang anak nya dahil nagpaulan.
Kanina, nang iwanan ko si Cedric sa cottage, nakasimangot sya. Ngayon na bumaling ulit ako sa kanya, ang ganda na ng ngiti nya. May hawak na rin syang camera.
I looked at him, catching his gazes, can't help to notice that my heart skips a beat...I can tell even from here, his eyes sparkle while he's watching me. His eyes seem to smile, along with his lips. In love na in love ang loko. Ang saya nyang pagmasdan.
I'm loving what I'm doing right now. I enjoy every moment here in the downpour. I jump, play, and dance, feeling the cool droplets on my skin. Paminsan minsan, tumitingin pa rin ako sa kanya. He watches me with a smile. Para na rin syang naliligo sa ulan kasama ko dahil sobrang saya din nya. Sobrang saya nya habang pinanonood ako.
Ganoon din ako.
Sorbrang saya ko rin habang pinanonood syang umakyat sa stage.
He's the Magna Cum Laude in their department. Proud na nga ako dahil graduate na sya, mas lalo akong na proud dahil may latin honor sya. Gusto ko rin.
Ibinaba ko ang camera na hawak ko–may hawak naman si Kael.
Mas gusto kong tingnan si Cedric gamit ang sarili kong mata, sundan sya ng tingin. Nagpapalit palit ang tingin ko sa malaking screen at sa mismong gitna ng stage kung nasaan sya. Ibinalik ko sa malaking screen, at mas itinuon doon ang tingin ko dahil mas kitang kitang ko sya doon. Kitang kita ko yung mukha nyang matagal ko nang sinabi na gusto ko. Na matagal ko nang inamin na sobrang gwapo.
YOU ARE READING
Distracted
Teen Fiction~ "I can distract myself by watching some videos. I can distract myself by doing my assignments. I can distract myself by listening to my friends rants. I can distract myself by thinking about my family's situation. I can distract myself by spending...