MAFYA KORUMASI

15.BÖLÜM

Şok olmuş hâlde birbirimize bakıyorduk. Bakışları vücuduma inince yatağın üstünden düşe kalka geçip banyonun kapısına ulaştım ve kapıyı tekmeleyerek içeri daldım.

Kalbim küt küt atarken kapının arkasına yaslanıp kendimi yatıştırmaya çalıştım.

"Kapıyı aç!"

"Bak, açıklayabilirim."

"Ulan açsana şu kapıyı!"

İri bedeniyle kapıya tekme tokat dalan Shrek tehdit savurdu.

"Bak, kırıyorum kapıyı! Çekil arkasından!"

Korkudan kapıyı açıp karşısına dikildim.

Sakinliği ortama tuhaflık katmıştı. Arkasını dönüp yatağına gitti ve üzerine oturdu.

Karşısındaki yatağı işaret ederken hâli oldukça bitkin gözüküyordu.

"Geç otur."

Başıma bela olan bornozum ikinci bir facia yaratmasın diye karşısına dikkatlice oturdum.

"Bir açıklaman varsa söyle."

Son çırpınışlarım olduğunun farkındaydım. Arat'ı bu kadar çok seven biri asla ona ihanet edip yalanıma ortak olmazdı.

En azından ailemle ilgili gerçeği saklamak istiyordum. Bu yüzden şu sıralar hayatımın önemli bir kısmını kaplayan yalan söyleme alışkanlığımla sıralamaya başladım:

"Ben kimsesiz biriyim. Bunu da en iyi sen anlarsın. Kimseye güvenmeye fırsatım bile olmadı şu hayatta. Bir kız olarak hayatımı kazanamadım. İnsanlar anasız babasız olduğunu anlayınca seni rahatsız etmekten geri durmuyorlar. Erkek kılığına girip iş aramaya başladım. Tesadüf eseri bulduğum ilk iş buydu. Sana yalanıma ortak ol diyemem. Bunu istemek bencillik olur. İstersen hemen gidip beni ifşa edebilirsin."

Kendimden emin bir şekilde söylediklerimi tek tek dinledi.

Suskunluğunu bozmadan önce derin bir nefes alıp verdi.

"Bugün annem olduğunu iddia eden bir kadınla tanıştım."

Konu aniden değişirken sert görüntüsünün altından ufak bir çocuk ortaya çıktı. Kalbi kırık yalnız bir çocuk...

Kendi yatağından kalkıp benim yatağıma geldi ve yanıma oturdu. Başını dizlerime koymasıyla hafif bir irkilme yaşasam da sesimi çıkaramadım.

"Deniz, daha önce hiç sevildin mi?"

"Shrek, tam da adamına sordun."

Yüzünde ufak bir tebessüm oluştu.

"Köseliğinin sebebi anlaşıldı."

Bu söylediğine kahkaha attım. Şu an üç buçuk atmam gerekirken karşımdaki adama kahkahalarla gülmem ilginçti.

Yerinde doğrulup gülen yüzüyle baktı bana.

"Ne olacak şimdi?"

Sorum bundan sonrası içindi. En azından ne olacağımı bilip ona göre davranacaktım.

"Haklıydın. Seni en iyi ben anlarım. Tek amacın hayata tutunabilmekken seni gammazlamak erkekliğe yakışmaz."

Ben ispiyonlamasını beklerken bana arka çıkan bu adamın yalanıma inandığı açıkça belliydi.

Biliyordum, bunun bir sonu yoktu. Er ya da geç her şey ortaya çıkacaktı.

Eminim, Arat bu yalanımdan dolayı beni yanında bir dakika bile tutmazdı. Bense sadece bu yalana bir süre daha tutunarak yanında olmak istiyordum.