MAFYA KORUMASI

58.BÖLÜM

"Arat?"

Onuncu seslenmemdi ama kış uykusuna yatmıştı sanki. Uyanmak bilmiyordu.

"Arat, doğurdum."

Yatakta tepinerek bağırmaya başladı:

"Ne, nerede, nereye doğurdun?"

Oha artık dercesine suratına bakmaya başladım.

Aradan geçen dört ayda hafifçe belirginleşmiş olan karnıma inen bakışlarıyla rahat bir nefes aldı.

"Sabahın köründe neden ayaktasın?"

Tam cevap verecekken devam etti:

"Yine hangi acayip şeye aşerdin?"

Ne yani? Sanki bilerek yapıyordum. Söylediğine darılırken gözlerime aniden dolan yaşlarımı bırakarak konuştum:

"Bunalttım, değil mi seni?"

Arat bıkkınlıkla nefesini dışarı bırakıp beni kendine çekip sarıldı.

"Senin hormonlar yine azdı, karıcım."

Söylediğine kıkırdamamla ani değişen duygularımda yeni bir level atladım.

"Domuz!"

Omzuna yumruk atarak söylediğime karşılık hafifçe biçimli kaşlarını çatıp kızgın ifadesine büründü.

"Kaç kez, 'Düzgün konuş,' dedim? Evladımız etkileniyor."

Evet, Arat da level atlamıştı. "Velet"ten "evlat"a terfi olmuştu çocuğumuz.

Bense içimdeki varlığı hissetmeye başladıkça daha çok bağlanıyordum. Hamileliğin zor yanları olsa da Arat'ı parmağımda oynattığım gerçeği ayları çabucak geçirmişti.

"Ay, biz niye kalktık? Unuttum. Hep senin yüzünden, Arat!"

Arat ellerini iki yana açıp itiraz etti.

"Yine ne yaptım?"

"Boş boş konuşup aklımı karıştırdın. Bugün Biricik'in üniversite sınavlarının son aşaması vardı. Yanında olacağıma söz vermiştim."

Arat benim bir şey söylemediğimi varsayıp yatağa yayılarak gözlerini kapattı.

"Kime diyorum ki? İş başa düştü, Deniz."

Hemen giyinme odasına geçip artık dar gelen kot gömleğimi içine bol bir tişört giyerek kombinledim. Ayağıma sporlarımı çekip rahatımdan ödün vermedim tabii ki.

Giyinme odasından çıkıp tekrar Arat'ın başına geldim.

"Arat, eğer hemen kalkmazsan öyle bir şeye aşererim ki Çin'de bulmak zorunda kalırsın."

Söylediğimle anında dikilmesine sinir oldum. Ne olmuş yani pitayaya aşerdiysem?

Tamam, ben de hayatımda ilk kez duymuştum. Şu dünyayı gezen televizyon programlarından birinde tanıtılmıştı. Orada görmüştüm ve canım çekmişti. Ne yapalım yani?

Arat bir ton para vermesi gerekse de bulup getirtmişti. Ama üstüne bir ton da laf etmişti. Neymiş, anamın karnından pitaya ile mi doğmuşum?

Abartı gelebilir ama aşermek bu. Adı üstünde, canın çekiyor ve yemen lazım. Çocuğumun bir yeri mi şişsin yani?

Biricik'in sınavına az kalmıştı. Hazır olamayan Arat ise gerilmeme neden olmuştu. Hep böyle oluyordu. Beyefendi iki saat bir şeyi beğenip de giyemiyordu.

Hayır, kimeydi ki bu süs? Evli barklı adamdı, az paspal olsa hayır demezdim vallahi.

Bazen alışveriş için gittiğimizde koluna yapışmaktan canım çıkıyordu. Aldığım kilolar yanında teyzesi gibi durma evresine getirmemişti beni daha ama yiyecekmiş gibi süzen karılar beni görmezden geliyordu. En sinir olduğum durum da buydu.