63. BÖLÜM

102K 4.8K 523
                                    

Hakkı dudaklarını dudaklarımdan kurtarıp konuştu:

"Ulan karı kudurdu."

Deniz'in bizi kilitlediği odadan çıkmamızın üstünden üç gün geçmişti.

"Sen isteyince normal oluyorsun da ben isteyince kuduruk mu oluyorum?"

Hakkı kahkahayı bastı. Beni kendine çekip göğsüne bastırdı.

"Aşkım, seni anlıyorum ama ben paylaşılamayan bir erkeğim."

Göğsüne geçirdiğim yumruklarımla ondan uzaklaştım.

Göğsüne sol elini koyup yüzünü buruşturdu ama takmadım, acıyacak hâli yoktu tabii ki. Tamam, birazcık sert olmuş olabilirdi.

"Yuh Biricik ya! Nefesim kesildi."

"Oh olsun!"

Arkamı ona dönüp ellerimi önümde birleştirdim.

Pis adam, hangi karıyla onu paylaşamıyor muşum?

"Arat ağabeyden bahsediyordum."

Arkadan iki kolumu kavrayıp etrafımda döndürdü ve kendisine çevirdi beni.

"Beni özlemiş de..."

Dediğine gülerken bunun özlemden çok iş meselesi olduğunun ikimizde farkındaydık. Beni kendine çekip son bir öpücük daha verirken bir yandan da kapıya ilerledik. Az daha kapının yanındaki portmantoyu deviriyorduk.

İşe giden adamımın peşinden televizyonu açıp öylesine bakınmaya başladım. Zaman geçmek bilmezken çalan telefonumu açtım.

"Alo, Deniz."

"Hemen hazırlan, yeğenime alışverişe gidiyoruz."

Tamam deyip telefonu kapatmakla yetindim ama yerimden hızlıca kalkmamla başımın dönmesi bir oldu. Ara ara dönen başıma aldırış etmeden hazırlanıp evden çıktım.

Buluştuğumuz mağazada gördüğümüz her şeye dalan Deniz'i zor tutuyordum.

"Ay, bu çok tatlı!"

Deniz'in gösterdiği tulum takımına bakıp gözlerimi devirdim.

"Sanırım bu da otuz beşinci olacak."

Aldıklarımız minicikti ve gerçekten tatlıydılar. İçimde heves tohumları topraklarıma karışırken heyecanlandım.

Hakkı ve benim çocuğum nasıl olurdu diye hayal etmekten kendimi alamadım. Dalgınlığımdan Deniz'in sesiyle kurtuldum.

"Bunu da alıyorum."

Kasaya ilerleyen arkadaşımın peşinden ayrıldım. Yorulmuştum. Mağazadan çıkıp etrafıma bakınıyordum ki midemdeki bulantıyla lavabo aramaya kalmadan içimdekileri dışarı çıkardım.

Kim alışveriş merkezinin ortasına kusmayı başarırdı? Tabii ki de ben...

Kendime engel olamıyordum. Öğürmekten gözlerimden gelen yaşlarla yere çöktüm. Telaşlı sesiyle bana seslenen Deniz'i son kez duyarken her şey uğultuya dönüştü. Yer ayağımın altından kayınca alışveriş merkezinin parıltılı ışıkları söndü.

***

Biricik'in bayılması bende stres ve korkuya neden olmuştu. Telefonu nasıl elime alıp Arat'a haber verdiğimi bilmiyorum bile.

Çağırılan ambulansla hastaneye gittiğimizde bizi orada karşılayan Hakkı daha da korkmama neden olmuştu. Biricik acil odasına alınırken Hakkı kızıp küfür etmelerine devam etmişti.

MAFYA KORUMASI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin