MAFYA KORUMASI

70. BÖLÜM

Bebeğimi kaybettim korkusuyla yüreğim ağzıma gelirken Biricik'in açıklamasıyla korkum anında son bulmuştu.

Hâlâ benimleydi oğlum fakat kocam neredeydi acaba?

"Arat nerede?"

Bu soruyu çok da umursamıyor muşum gibi sormuştum ama oldukça meraklıydım şu an. Sonuçta ben tehlikedeydim ve korkmuştum. Yanımda olması gerekirdi, değil mi?

"Ağabeyimin haberi yok hiçbir şeyden. Senin hazırlandığını sanıyor."

Alya'ya anladım anlamında başımı salladım. Bence de bu kötü ayrıntıyı bilmesine gerek yoktu.

"Hadi bakalım, gelin hanım. Başla hazırlanmaya."

Gelinliğin adı geçmemişti ama sadece ima edilmesiyle bile bütün her şeyi kenara bırakıp hazırlıklar için heyecan yapmaya başladım.

Gelinliğim, saçlarım ve makyajım konusunda Alya bütünlük sağlamak için büyük bir titizlikle uğraştı.

Mutluluğum yaşayamadıklarımla iki kat artmıştı. Yüzümdeki gülümseyiş ağrı vermeye başlamıştı artık.

"Meraktan öldüm."

Aynaya bakmama izin vermedikleri için çatlamak üzereydim.

"Sabırlı ol."

Alya'nın yüzümdeki makyajla uğraşırken mırıldanmasına gözlerimi devirdim.

"Dur, eyeliner taştı."

Gıcık olduğuna emindim. İkinci kez yapmak zorunda
kaldığından oflayıp pufluyordu. Tamamen hazır olduğumda aynanın önüne çekildim.

Kendimi dünyanın en güzel kadınıymışım gibi hissetmem normal miydi?

Kalbim gümbür gümbür davul misali çalarken bana
memnuniyetle bakan iki kız da gülümsedi. Ben de onlara sırıtırken kapının tıklanmasıyla ellerim titredi.

"Damat bey de geldi."

Alya'nın muzırlıkla dediğine kahkaha atıp aynada son kez kendime baktım.

Arat kapıdan girince karşısına dikilip yüzünün her mimiğini araştırmacı gibi izlemeye başladım.

Yüzü kaskatı kesilmişken beni ayak ucumdan başlayıp tepeden tırnağa süzdü. Ağzı mıhlanmıştı sanki. Konuşsana be adam!

Bir şey söylememesine bozulan tarafım ağzını açmasıyla lafımı geri aldırdı.

"Biriniz bana şişman olduğu için kimsenin ona bakmayacağını söylesin."

Alya kahkaha atıp önüme geçerken öfkemi onun arkasına sığınarak içime attım. Şişman nedir ya?

"Kabul et, ağabeyciğim. Karın çok güzel."

Ellerini göğsünün altında birleştiren Alya çok keyif alıyordu ağabeyinin bu hâlinden, belliydi.

"Kabul edersem bu otelde katliam çıkar bu gece."

Beğendi mi yani şimdi bu adam beni? Of ya, bir bok anlamadım!

"Ağabey, istersen inelim artık."

Hakkı'nın dediğine Arat onay verirken ben bütün çirkef kişiliğimi ortaya atıp, "Beni beğendin mi, Arat? Söyle, yoksa çıkmam bu odadan," demek istiyordum. Ama dediğim gibi söylemek istedim sadece, tabii ki de öyle bir şey diyemedim.

Anlayacağınız, yine içimden konuşup kendim dinledim.

Hakkı bir anda yanıma gelip bileğimi kavrayınca şaşırmam normaldi. Ne yaptığını anlamaya çalışırken beynimi yormayıp konuştu: