MAFYA KORUMASI

FİNAL

YEDI YIL SONRA

"Anne!"

Biricik'e doğru koşarak gelen Bahar nefes nefese durdu karşımızda.

"Anne, Arden'e bir şey söyle ya."

İki adım ilerimizde mangalla uğraşan Arat ve Hakkı da yanımıza geldi.

"Seninle evleneceğim, diyor."

Bahar'ın dediğine gülümsedim. Arden peşinden gelip lafa karıştı hemen.

"Ne var, kızım? Erkek fatma gibi etrafta dolanıyorsun, bu çirkinlikle evde kalma diye dedik. Evlenmezsen evlenme, bana kız çok!"

Kendini beğenmiş oğlum bu huyunu kesinlikle babasından almıştı ki bu gayet açık ve netti.

"Arat amca, şu oğluna bir şey söyle. Çakacağım gözüne yumruğu!"

"Çok ayıp, Bahar. Hiç sana yakışıyor mu?"

Biricik'in söylediğine gülmemek için zor tuttum kendimi. Kendisi ondan daha beterdi.

"Al işte, sana çekmiş. Gördün mü?"

Hakkı bir şeyleri doğrulatma amacıyla konuşurken Biricik sinirden köpürüyordu.

"Anasının kopyası, minik terminatör."

Hakkı'nın mırıldanarak söylediğine Biricik göz devirdi.

Biricik'e gülümseyerek baktım. Hepimizin hayallerinin gerçekleştiği bu noktada mutluyduk.

Ben ailemi kurmuş, yaramaz ve laf dinlemeyen oğlumlaydım.

O ise emeline ulaşıp hemşire olmuştu ve kızıylaydı.

Her şey hazır olup masaya oturduğumuzda tüm aile hep birlikteydik. Bektaş Baba, Selda anne, Esra; hatta Alya ve eşi nerede kalmıştı?

Bahçe kapısından giriş yapan arabaya gülümseyerek baktım. Alya biraz geç gelse de yetişmişti.

Koluna girdiği eşiyle bize doğru yöneldiğinde sarılıp kucaklaştık. Mutluluğu gözlerinde net bir şekilde görebiliyordum.

Yemeğimizi huzurla yerken tek bir şeyden yine karışmıştı ortalık. Bahar yemeğini yerken üstüne döktüğü için yine bir kavga tutuşmuştu masada.

"Bebek gibisin, üstüne döküp duruyorsun!"

Arden'e çatık bakışlarımı atıp onu hemen susturdum. Bahar ağlar diye beklerken geri kalmayıp çatır çatır konuştu:

"Bu sene okula başlayacağım. Bebek değilim ben, tamam mı?"

Elini beline atmasına herkes gülerken Arden başladı bu sefer:

"Ben senden iki yıl önce başladım. Hava atma!"

Bu lafları okuldaki arkadaşlarından öğreniyordu ve her gün bana ayrı bir şok yaşatıyordu.

Laf atışmalı yemeğimize birbirine attıkları köfteler eşlik etmişti ve sonunda kalkabilmiştik masadan.

Bütün gece koyu bir sohbetle geçmişti. Bahçemizde şen kahkahalar yükselip durmuştu. Gece herkes inzivaya çekildikten sonra bahçeye indik Biricik'le birlikte.

Elimde tuttuğum defterin sayfalarında dolaşırken duygudan duyguya geçiş yapıyorduk. Beraber yazdığımız bu defterde birçok anımız vardı. Birçoğunu okurken kâh hüzünlendik kâh gülüştük.

Yazdığım anı defterini yıllar sonra okumak hayli zevkliydi.

İnsan o an çok üzüldüğü bir şeye sonradan gülebiliyordu ki Biricik'le tam olarak bunu yapmıştık.