MAFYA KORUMASI

45.BÖLÜM

"Dertsiz başına dert açmada dünya markasısın!"

Biricik ve Shrek'in evinin önünde arabanın içine oturmuş, Arat'ın azarlamalarını dinliyordum. Bu söylediğine de cevap vermeden gözlerimi ellerime diktim.

"Ya karımsın sen benim. Neden senden uzak kalmak zorundayım? Böyle işin anasını satayım."

Gözlerimi ellerimden çekip ona çevirdim. Sinirden kıpkırmızı olmuş gözleri öfke saçıyordu.

"Üzgünüm."

"Üzgünsün."

Alay eder gibi gülerek söylediği bu lafın altından sana inanmıyorum ifadesini çekip aldım.

"Bak, Biricik bu kadar hızlı evlenmemizin altında bir şeyler arar ve ben ona bu durumu açıklayamam tamam mı?"

Sesimin tonu sonlara doğru sertleşmişti

"O evlenirken biz sormadık ama."

Arat'ın nereden ne çıkaracağını şaşıran hâli canımı sıkmıştı.

"Arat en kısa zamanda açıklarız. Biraz zaman ver lütfen."

Toparlayıcı ve huyuna giden sözlerime ikna olmasa da tamam anlamında başını salladı. İnmek için arabanın kapısını açarken bileğimden yakalayıp beni durdurdu.

"Bu iş bitsin, anneme de açıklama yapacağız. O yüzden hızlı olmaya bak."

Annesinin adının geçmesi bile yüzümü düşürürken o kadının iyi taraflarını göremeyecek hâldeydim.

Kesin etlerimi lime lime eder. Kız kardeşi şaşırmaz ama kadın baygınlık geçirir. Düşünsenize oğlunuz sevmediğiniz birini getirip karım diye sizinle tanıştırıyor. Büyük hayal kırıklığı olsa gerek.

Bu düşüncelerimi yüzümün dibinde biten Arat'ın sıcak nefesi böldü. Ne ara bu kadar yakına geldiğini anlayamazken yüzümü avuçlayıp kısa ama tutkulu öpücüğünü hızlı bir şekilde bıraktı dudaklarıma.

O kadar kısaydı ki devamını istedim. İçimdeki arsız çocuk ileri atılacağı sırada omzumdan tutup beni durdurdu.

"Kalanı işi bitirince..."

İlişkimizle karanlık işler mi çeviriyordu bu herif? Neyi nasıl elde edeceğini biliyordu. Aptal ben, aldığım öpücükle artık kaç gün yetinecektim Allah bilir.

Arabadan inip az önce çıktığım eve ilerlerken arkama bile bakmadım. Biliyordum ki bir kere dönüp bakarsam Biricik falan takmadan koşup ona geri dönecektim.

Bir insan ağzından çeker miydi? Ben çekiyordum. Arat da helal olsun, üstüne tuz biber ekiyordu.

"Deniz, ne oldu? Yüzün al al olmuş."

Biricik'in sesiyle kapıda montumu çıkarırken bir yandan da ona odaklandım.

"Araba fantezisi."

Shrek'in iması anında şimşek misali beynimde çakarken kesin rengim kırmızıdan mora dönmüştü.

Hasta herif, hâlâ bizi gözetliyor. Meraklı Shrek!

Salona peşimden gelen Biricik'le ilerleyip koltuklara yayılırken etrafta gözlerimi gezdirdim.

Minik ve şirin bu evde mi yaşayacaktım? Resmen kendime biçtiğim hayalleri Biricik yaşıyordu. Sakin ve huzurlu bir hayat... Ne güzel...

Alışma, Deniz. Arat bekliyor.

"Ee, ben nerede yatacağım?"

"Sen benim odamda yat, ben de..."

Biricik lafa atladığında kırdığı potu anında çakmıştım.