SHE'S THE VICTORIOUS

P58- Kaibigan / Friends

-------------------------------

Victoria's POV

Sugatan. Duguan. Walang buhay.

Yan ang makikita mo dito. Sugatan na din ako at sinundan ako ni silent breeze kaya di na ako masyadong nahirapan. Ok lang naman siya makasama dahil di naman niya ginugulo yung laban ko sa iba. Ayokong may nakikihati o gumugulo sa laban ko, baka ikaw ang mapatay ko.

Pumasok na kami sa pinakaduluhang kwarto dito sa pinakalast floor at saka binuksan ang pintuan.

Makikita mo dito ay isang malaking screen sa gitna at madaming black and grey screens sa paligid na cctv yata. Sabi ko na nga ba, pinapanood kami, buti pala sinira ko lahat ng yun.

"Oh, what a lovely surprise, deadly viper and.... Uhm.... Silent breeze?" Sabi niya na hindi sigurado. Tumango nalang si silent breeze bilang pag-sang ayon.

"What do you need?" Cold kong tanong. Bigla naman siyang napatayo sa upuan niya, "well, most certainly i don't need anything but you" sabi niya saka ngumisi. Devilishly.

"Sorry not sorry, hindi siya pwede maging sayo" sabi naman ni silent breeze saka humarang sakin. Okay, now nangengealam na siya ng laban. Bahala siya diyan, wala kong kasalanan kung natamaan yan.

"Hahaha, sakin? Si master ang may gusto sa kanya, at kukunin ko lang siya para maibigay kay master" sabi niya. Naguguluhan na ako. Sinong master?

"Sinong master yan?" Cold kong tanong.

"Si master. Yung nag-utos na patayin ang mahal mo sa buhay. Kabilang na dun ang boyfriend mo, nanay mo, tatay mo, kapatid mo, lola mo, dalawang tito mo at yung isang tita mo. Ooopps, sama na natin si dark knight at yung babae niyong kaibigan noon" sabi niya.

D-dark k-knight? Aish! Dahil sa kapabayaan ko, pati siya namatay! Naiwan ko siyang magisa nun at may sugat pa siya at tama ng baril! Aish, gulong gulo ako sa isip ko at lungkot na lungkot dahil pati siya nadamay.

Isa pa yung kaibigan namin ni irish nun...... Ngunit hanggang ngayon, wala pa din siyang alam sa katotohanan.

Now i know! Siya! Isa siya sa kasamahan ng skelenials! "Bakit niyo ba ginawa yun?!" Galit kong tanong. Sobra na ang pinatay nila sa amin! Sobrang sobra na!

Lumapit naman siya sakin saka inikutan ako habang hawak ako sa shoulders. Tumayo lang ako dun at hindi nagpatinag sa kanya, "it is because you're too dumb to realize what is going on" bulong niya sakin.

Ako dumb? Ano pa siya? Tss......

Di ko na napigilan sarili ko at bigla ko nalang siyang sinuntok. Napaiwas naman siya. Ganun lang naman ginagawa namin eh. Suntok, iwas, sipa, iwas, baril, hagis ng katana o shuriken o ano mang bagay.

Tinulungan din naman ako ni silent breeze pero buti alam niyang dumistansya sakin at sa mga tatamaang parte ko.

Irish's POV

Geeze! Anong oras na! 2:30 na wala pa din siya! Asan ba kasi pumunta yung babaeng yun? Di tuloy ako makapag-concentrate sa laro ng table tennis.....

"Makakahabol yun! Sigurado ako. Huwag ka na mag-alala" sabi ni jansen sakin at ngumiti. Nginitian ko din naman siya pabalik. Saying na okay lang naman ako.

Nag-focus lang ako sa game pero wala pang 5 minutes ay tumayo na ako saka pumunta sa kwarto niya. Ewan ko ba pero feeling ko ay nandito na siya.

Kumatok ako sa kwarto niya, ilang sandali ay bumukas ito. Tumambad siya sakin.

0.0 "VICTORIA ANDERSON! WHY ARE YOU COVERED WITH BLOOD, SCARS, AND BULLETS???!!!" Bigla kong nasigaw sa gulat. Tinakpan naman agad niya bibig ko kahit na hapding hapdi na siya sa tiyan niya.